Ο χορός είναι πάθος και έκφραση

flamenco dancer by hamish blacely 

                                                                   

                                                               Στα βήματα του πάθους

Πάθος της έκφρασης, λείπει τα τελευταία χρόνια από τις ζωές μας. Κινούμαστε μηχανικά, χωρίς να ζούμε τις στιγμές. Τα πάντα είναι προκαθορισμένα κι επαναλαμβανόμενα. H ζωή έγινε πολύ απαιτητική για ν' αποδράσουμε, να ξεφύγουμε.

Μια από τις εκφράσεις που μας απελευθερώνει είναι και ο χορός. Τι είναι χορός; Ένα συναίσθημα, μια αγάπη, μια συγκίνηση. Η ποίηση της μουσικής, αποτυπωμένη με τις χορευτικές φιγούρες. Θέλουμε να ξεφύγουμε από την πραγματικότητα και να απογειωθούμε στο όνειρο. Οι χοροί μας αφήνουν με πάθος να εκφραστούμε.

Ο βασιλιάς του είδους της έκφρασης αυτής, είναι το αργεντίνικο ταγκό. Eκφράζει ένα νοσταλγικό ρομαντισμό. Ένας χορός πειθαρχίας και τεχνικής. Με τον χορό αυτό, οι χορευτές και χορεύτριες ζουν με βήματα. Ένας χορός «αγκαλιά». Δεν είναι τυχαίο, πως το ρήμα «αγκαλιάζω» περικλείει και το ρήμα «ζω». Το ζευγάρι χορευτών χορεύει αντικριστά. Η αγκαλιά σφίγγει και χαλαρώνει για να εκτελεστούν οι κινήσεις που απαιτούνται. Είναι διαλόγος κι επικοινωνία μεταξύ των χορευτών. Ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Μαγνητίζει τα βλέμματα. Σχεδόν γλιστρούν τα βήματα στο πάτωμα υπό την συνοδεία του βιολιού, κιθάρας, φλάουτου. Η φιλοσοφία του χορού αυτού, περικλείει την απλότητα και φαντασία. Είναι μια απελευθέρωση από τα «πρέπει», με βηματισμό προς τα «θέλω».

Μιλόγκα, είναι, το πιο παλιό είδος του ταγκό. Η μουσική στις μιλόγκες χωρίζεται σε τάντες. Τότε, μεσολαβεί ένα μικρό χρονικό διάστημα, όπου παίζει τζαζ ή ροκ. Καμπεσέο, η επιλογή με το βλέμμα. Αν δε θέλεις να χορέψεις, πολύ απλά αποφεύγεις την οπτική επαφή.

Το ταγκό ταξιδεύει στην Ευρώπη και ανοίγει την βαλίτσα του για να εγκατασταθεί εκεί. Στο Παρίσι, την Πόλη του Φωτός. Ο Κάρλος Γκαρδέλ, έμεινε στην ιστορία, ως σημαντικότερος αντιπρόσωπος του ταγκό. Το 1935 θεωρείται χρυσή εποχή των ορχηστρών της τζαζ στην Αμερική. Βασιλεύει ο βασιλιάς του ρυθμού Φρανσίσκο Κανάρο. Ο Pugliese, χάρισε ένα ιδιαίτερο ύφος που χαρακτηριζόταν από ρυθμική πολυπλοκότητα. Ένας από τους κορυφαίους συνθέτες ο Άστορ Πιατσόλα θεωρήθηκε αρκετά νεωτεριστής στις ιδέες του, παρόλα αυτά καθιερώθηκε ως βασικός μουσικός και συνθέτης. Εισήγαγε έναν συνδυασμό κλασικής μουσικής με την τζαζ.

Ας περάσουμε σ΄ ένα φλογερό Φλαμέγκο του16ου αιώνα στην αυλή του βασιλιά. Με τ΄ όνομα Φλαμανδοί, αρχικά ονομάζονταν οι τσιγγάνοι. Αυτοί πρώτοι τον χόρεψαν. Το όνομά του προήλθε, ίσως γιατί τα πολύχρωμά τους ρούχα και τα μακριά λεπτά τους πόδια, έμοιαζαν με φλαμίγκο. Αγαπήθηκε από τους Ανδαλουσιανούς μποέμ καλλιτέχνες και συγγραφείς.

Tι θα λέγατε πάλι για ένα πάσο ντόμπλε, δηλαδή για δυο βήματα. Xορός του 1930, στη Γαλλία, εμπνευσμένος από τις ισπανικές ταυρομαχίες.

Αφεθείτε. Δυο βήματα πίσω, ένα μπρος κι αφήστε τη ζωή να πλέξει πορεία.



«Ο χορός θα είναι πάντα μια κάθετη έκφραση οριζόντιων επιθυμιών.»

Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω

http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item6336/%CE%9F_%CF%87%CE%BF%CF%81%CF%8C%CF%82_%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9_%CF%80%CE%AC%CE%B8%CE%BF%CF%82_%CE%BA%CE%B9_%CE%AD%CE%BA%CF%86%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B7

H αγάπη έχει πολλές μορφές

Ρομαντική αγάπη

O έρωτας κρατά από στιγμές ως και λίγα χρόνια, η αγάπη όμως; Mήπως έρωτας κι αγάπη είναι είναι μύθοι; Η διαφορά τους είναι ότι ο έρωτας είναι κεραυνοβόλος και παροδικός, ενώ η αγάπη μονιμότερη και βαθύτερη.
Ο έρωτας με τον καιρό ξεθωριάζει. Είναι κάτι εντελώς επιφανειακό. Πυροδοτεί την περιοχή της καρδιάς σε έκρηξη. H καρδιά αφήνεται, φτερουγίζει. Τις περισσότερες φορές τρέφεις τον εγωισμό του άλλου προσώπου, παρουσιάζοντάς τον ως μοναδικό και αντικατάστατο. Δεν επιλέγει ηλικίες, κοινωνικά στρώματα, ηπείρους, κατάλληλες στιγμές.
Ο πόλος έλξης προς κάποιο άτομο, δεν είναι τόσο το άψογο παρουσιαστικό του, αλλά κυρίως η προσωπικότητα που εκπέμπει, οι ιδέες που πρεσβεύει, η εγκεφαλική χημεία, αλλά και πάλι για τον καθένα τα κριτήρια ποικίλλουν. Βέβαια ο πρώτος ενθουσιασμός, συχνά καταρρίπτεται μετά από μια εξονυχιστική συζήτηση και γνωριμία με την πάροδο του χρόνου.
Η αγάπη πάλι δεν είναι ιδίας έντασης, αλλά βάθους. Πρέπει πρώτα να δοκιμάσεις το άτομο, να το ζήσεις. Το μπέρδεμα με αυτήν, όπως και με τον έρωτα, είναι πως  αγαπάς και ερωτεύεσαι, τις περισσότερες φορές  όλα όσα αντιπροσωπεύουν και ίσως, ταιριάζουν απόλυτα με την δική σου ιδιοσυγκρασία.
Οι μορφές της αγάπης ποικίλες και διαφορετικής σημασίας. Ρομαντική, αδερφική, προς τον συνάνθρωπο. Όλες παρακλάδια, με κοινό τους στοιχείο την προσφορά ψυχής, ανιδιοτέλειας και συμπάθειας προς το εκάστοτε άτομο, χωρίς απαίτηση ανταλλαγμάτων. Είναι άνευ όρων και ορίων. H αγάπη λύνει, την εξίσωση του «εγώ» στο «εσύ» και τα εξισώνει με το «εμείς». Μόνο η πραγματική αγάπη είναι ελεύθερης θελήσεως, απάρνησης. Αληθινή, αιώνια και παντοτινή.
Eκεί που ένας έρωτας μπορεί να σε πονοκεφαλιάσει και να σου πάρει το μυαλό. Εκεί που το πάθος δε σε αφήνει να ησυχάσεις. Εκεί που πετάς στο ροζ συννεφάκι σου και φοράς τα γυαλιά της εθελοτυφλίας.  Εκεί που χάνεις τον εαυτό σου και δεν τον αναγνωρίζεις, υπάρχει πάντα και μια δεύτερη επιλογή, διόλου ευκαταφρόνητη. Σε ισορροπεί, σε φέρνει στα ίσια σου, σε φροντίζει, σε κακομαθαίνει, σου γλυκαίνει την ζωή. Θα σε πάρει από το χέρι, θα σε ζαχαρώσει εκεί που έρωτας σε πικραίνει.
Aναρωτήσου, πόσες είναι οι φορές που θα συναντήσεις στην ζωή σου τον έρωτα. Ελάχιστες, έως και ποτέ. Ενώ την αγάπη την κουβαλάνε πολλοί  άνθρωποι στην καρδιά τους και μπορούν ανά πάσα στιγμή να στην προσφέρουν ως πολύτιμο δώρο που θα ζεστάνει την καρδιά σου.
Μην την υποτιμάς, πολλές φορές, είναι ισχυρότερη και από τον έρωτα, γιατί δεν είναι επιφανειακή και επιπόλαιη.
Στις μέρες μας ο έρωτας και η αγάπη έχουν χάσει τις περισσότερες φορές την ουσία τους .Όλα τροποποιήθηκαν,  εκχυδαΐστηκαν, διότι  όλα γυρίζουν γύρω από τα εύκολα, τα γρήγορα. Ο ρομαντισμός, γραφικός. Είδος προς εξαφάνιση.
Αν πάλι τύχει και βρεις τον τέλειο συνδυασμό, δηλαδή αγάπη και έρωτα μαζί, πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου τον τυχερότερο άνθρωπο επί γης.
Ας ζωστούμε όλοι, με τα εκρηκτικά της αγάπης τρομοκρατώντας τους τρομοκράτες-φόβους μας. Να της δώσουμε το χέρι και να την σφίξουμε στην αγκαλιά μας. Ας έχουμε όμως και τα μάτια μας ανοιχτά, μήπως περάσει ο έρωτας στην επόμενη γωνία.



«Aγαπώ εκείνους που αγαπούν τη ζωή και που
η λύπη τους είναι δύναμή τους.
Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα.
Που γνωρίζουν πως δεν τα ξέρουν όλα
Γιατί δεν μαθαίνονται όλα»
Οδυσσέας Ελύτης.


«To να σε αγαπούν είναι κάτι.
Το ν΄ αγαπάς, πολύ. Το να σε αγαπούν και να αγαπάς, το παν.»
Ευδοκία Σκορδαλά Κακατσάκη

http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item5546/%CE%97_%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7_%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9_%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CE%AD%CF%82_%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%AD%CF%82

Στον έρωτα είμαστε όλοι επιπόλαιοι

                                                        THEO MICHAEL PAINTING

                                                   Αγάπη και Έρωτας,ένα ανατρεπτικό ζευγάρι

Εκείνος άρρωστος για αγάπη. Η κρίση του είναι χαμένη γι' αυτή. Στα μάτια του, φαντάζει η τελειότητα. Στη βιβλιοθήκη του, ο Πλάτωνας δεσπόζει σε τιμητική θέση στο ράφι του. Η σελίδα ανοιγμένη στον ορισμό του. Έρωτας. Μια μανία, μια τρέλα θετική. Ένας υπερεκτιμημένος άντρας που φιγουράρει σε όλα τα βιβλία λογοτεχνίας και ποίησης και προκαλεί τάσης πανικού και καρδιακών ταχυπαλμιών. Λιποθυμικές τάσεις και πεταλούδες, που φτερουγίζουν στο στομάχι. Γράφει επιστολές και δεν εκπληρώνει ποτέ τα καθήκοντά του, ο κύριος ανεκπλήρωτος. Καλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο και πλασάρεται εξωπραγματικός, ονειρεμένος.
 H αγάπη είναι ευγενική, στοργική, συμπονετική. Είναι παιχνιδιάρα και δοτική. Μοιράζεται παντού, σε όλα τα πρόσωπα που την περιβάλλουν. Φιλοσοφεί τη ζωή. Είναι συναισθηματική κι ευσυγκίνητη. Κυριαρχείται από το πάθος της για ζωή. Αναζητά την ασφάλεια και σιγουριά. Εξελίσσεται διαρκώς, μέσα από τις εμπειρίες που της δίνουν το βάπτισμα πυρός. Εισπράττεται, ως επιβίωση της ζωής. Με το πέρασμα του χρόνου ωριμάζει, μεταμορφώνεται, κατασταλάζει, κατανοεί αφοσιώνεται. Τα παρατσούκλια της: δραματική ανεκπλήρωτη, σταθερή, άνευ όρων, παθιασμένη με τη ζωή, αστείρευτη, υπομονετική. Εργασιομανής, μέχρι να τελειοποιηθεί. Δημιουργική, παρούσα, αλτρουιστική, ατελής ,δεσμευτική, μοιρασμένη, ενθουσιώδης, ελεύθερη. Μετενσαρκώνεται σε καλοσύνη κι ανιδιοτέλεια. Πληγώνεται, παρά πληγώνει. Είναι η ήσυχη δύναμη. Το σίγουρο λιμάνι. Δε χάνεται ποτέ. Στολίζει την κάθε μέρα με χαμόγελα. Η πραγματική αγάπη είναι παντού παρούσα. Ένα σπάνιο λουλούδι, που αν δεν το φροντίσεις μαραίνεται.
 Αυτός που χάνεται είναι συνήθως ο έρωτας. Παθιάζεται ασύστολα, χάνει το μυαλό του και όταν καταφέρει να κατακτήσει τον στόχο, ξεκινά να στοχεύει άλλη αγκαλιά. Ως άντρας, πόσο μάλλον κυνηγός, δεν κυνηγάει ποτέ ό,τι τον κυνηγάει. Κινείται ξαφνικά, απρόβλεπτα, μέχρι που όταν καταλήγει να γίνει προβλέψιμος και μαθευτεί, χάνει την μαγεία του. Και ξαφνικά, εκεί που μαζί του πέταγε στα ουράνια προσγειώνεται στη γη, αφού το αερόστατο που ταξίδευε μαζί της αρχίζει να χάνει σε ύψος.
 Εκείνη, πάντα μ' ένα τόξο στον ώμο στοχεύει στόχους της ζωής. Εκείνος, πάντα ρίχνει τα βέλη του και θολώνει τον νου. Το να συμπέσουν την ίδια χρονική στιγμή, είναι σχεδόν σπάνιο, όπως το να συνέπιπτε μια συνάντηση Ήλιου, Σελήνης. Όταν αυτός ανατέλλει, αυτή σκοτεινιάζει. Όταν αυτός δύει, αυτή μαγεύει την νύχτα. Τελικά, οι περισσότεροι άνθρωποι ισχυρίζονται πως το ζευγάρι αυτό, όντως είναι ανατρεπτικό και απρόβλεπτο.
Η αγάπη απαιτεί περισσότερο χρόνο επώασης από τον έρωτα. Δεν αγαπάμε κεραυνοβόλα, ερωτευόμαστε όμως κεραυνοβόλα αρκετά συχνά. Στην αγάπη, όπως και στον έρωτα η επανάπαυση αποτελεί τον θάνατό τους. Όσοι δεν έμαθαν ν’ αγαπούν τον εαυτό τους, αγαπούν επιφανειακά και ρηχά. Δεν είναι σε θέση ούτε να συγχωρούν, ούτε να υπομένουν, είναι ανεξέλεγκτοι στο θυμό τους. Η αγάπη, είναι μια συναισθηματική κατάσταση, με την οποία έχουμε την δυνατότητα να επιλέγουμε μ΄ ελεύθερη βούληση κάθε φορά το ποιον αγαπάμε και για ποιο λόγο.

 Είναι ένα ζευγάρι, που συναντάς σπάνια να συνυπάρχει στην ζωή. Η αγάπη στην πόρτα της καρδιάς της, κρέμασε την επιγραφή: «Απαγορεύεται ο έρωτας». Εκείνος πάλι χαμογελώντας φώναξε: «Eγώ μπαίνω παντού. Είσοδος ελεύθερη». Σίπμαν Χ

http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item4886/%CE%A3%CF%84%CE%BF%CE%BD_%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1_%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5_%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9_%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%B9

Δέσμιοι του timing

Είμαστε δέσμιοι του χρόνου; Σύμφωνα με τους συμπαντικούς νόμους, ο χρόνος στο Σύμπαν είναι ένας άγνωστος. Και όμως, η ζωή μας ανάλογα τις καταστάσεις που διαμορφώνεται, κρίνεται πολλές φορές και από το ένα δευτερόλεπτο που θα κόψει το νήμα και θα καθορίσει την εξέλιξη τους.

Αν δεν έχανες το μετρό λίγα δευτερόλεπτα πριν, θα προλάβαινες την εξέταση στο Πανεπιστήμιο.

Αν πέρναγες λίγα δευτερόλεπτα πριν από τον ίδιο δρόμο, δε θα είχες ατύχημα με το διερχόμενο όχημα που διασταύρωσε τον δρόμο σου.

Ψάχνεις για δουλειά και την ίδια στιγμή μπροστά από τα μάτια σου τρέχει μια ενδιαφέρουσα αγγελία. Στέλνεις το mail άμεσα και γίνεται η επικοινωνία. Τόσο απλά.

Αν είχες βρει τα κατάλληλα ποιητικά λόγια γρηγορότερα για να εντυπωσιάσεις, δε θα ήταν τώρα το κορίτσι των ονείρων σου στην αγκαλιά του καλύτερού σου φίλου.

Αν είχες ανοίξει το στόμα σου λίγα λεπτά πριν να πεις γρηγορότερα την απάντηση στον καθηγητή σου, δε θα μόστραρε στον έλεγχό σου ένα γρουσούζικο 13αρι στο μάθημα των Μαθηματικών.

Αν τον άνθρωπο που λίγες ώρες πριν γνώρισες στο λεωφορείο και σου έκανε χώρο στη θέση δίπλα και το χαμόγελό του ταίριαζε με το δικό σου, τον είχες γνωρίσει λίγους μήνες πριν, δε θα ήταν σε σχέση.

Αν το αγόρι, που πριν λίγα λεπτά γνώρισες στο πάρτι, δεν είχε τσακωθεί με την κοπέλα του, πάνω στα νεύρα του, δε θα σε καμάκωνε.

Αν ο προϊστάμενός σου δεν είχε τσακωθεί με άλλο υπάλληλό του, στη δουλειά, ίσως σου έδινε την πολυπόθητη αύξηση που τόσο καιρό περίμενες απεγνωσμένα, για να πληρώσεις τους φουσκωμένους σου λογαριασμούς.

Αν τα ίδια λόγια στην δουλειά σου ή στις σχέσεις σου τα πρόφερες άλλη στιγμή, ίσως αποκτούσαν άλλη χροιά ή διαφορετικό νόημα από αυτή την συγκεκριμένη.

Γλιστράς στο δρόμο και την ίδια χρονική στιγμή ο έρωτας της ζωής σου, σου απλώνει το χέρι να σε σηκώσει. Βingo. Σωστό timing. Θα χτυπήσει άραγε και την δική μας πόρτα την κατάλληλη στιγμή ή θα μας προσπεράσει κoυρδίζοντας τους δείκτες του, ο κύριος ανατρεπτικός; Αν, αν, τόσα αν…

Αν είναι να πραγματοποιηθεί στη ζωή μας, θα γίνει oύτως ή άλλως. Με ή χωρίς τους λεπτοδείκτες του που περιστρέφει στον άξονα της δικής μας υπομονής.

Ο σωστός άνθρωπος τη σωστή στιγμή, για βοήθεια, συντροφιά, συμβουλή, υποστήριξη.H κατάλληλη δουλειά, την κατάλληλη στιγμή; Όπως και να έχει ο στόχος, από την στιγμή που ο σωστός χρόνος θα κουμπώσει θα έχει επιτευχθεί.

Κάθε άνθρωπος ταξιδεύει με τη μηχανή του χρόνου και στις αποσκευές του κουβαλάει τη δική του ηθική, βιώματα, φιλοδοξίες, πιστεύω, κάνοντας τις επιλογές του σύμφωνα με την δική του κρίση. Οι ηθικοί φραγμοί για κάποιους ανθρώπους λειτουργούν ανασταλτικά και προσπαθούν να παγώσουν τον χρόνο, μέχρι οι καταστάσεις γίνουν ευνοϊκότερες ή επιτρεπτές. Κάποιοι άλλοι, δράττονται της στιγμής που ίσως δε θα ξαναζήσουν και την κάνουν κτήμα τους. Δημιουργούν αυτοί τις στιγμές, έστω και κάτω από ακατάλληλες γι΄ αυτούς συνθήκες.

Σ΄ όλους μας σίγουρα τέθηκαν διλήμματα, αλλά και χρονικά πλαίσια, που έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στις πράξεις μας. ο θέμα δεν είναι χρονικό πολλές φορές, αλλά το πόσο τολμάς να περάσεις στην απέναντι όχθη για κάτι που πιστεύεις πως δε θα βιώσεις άλλη φορά στην ζωή σου. Πόσο φοβάσαι να βραχείς; Τα όρια του καθενός είναι προσωπικά. Ακόμη και οι λογικότεροι, υπήρξαν στιγμές που βρέθηκαν σε κάποιο σταυροδρόμι αποφάσεων και δέσμιοι του σωστού χρόνου. Ακόμη κι αν το αρνηθούν θα ήταν ψεύτες. Δέσμιοι λοιπόν, της στιγμής. Πότε αλήθεια ο χρόνος ήταν καλός συμβουλάτορας; Μπορεί να εξασθενεί τη μνήμη. Να συμβιβάζει. Να επουλώνει. Ποτέ όμως, δε σε κάνει να ξεχνάς την μαγεία των στιγμών. Μια στιγμή, ο κόσμος όλος. Μια τόσο δα στιγμή, διαμορφωτής της αλλαγής στη ζωή σου και το πρίσμα από το οποίο την παρατηρείς.

Ν΄αδράξουμε, λοιπόν τη στιγμή και να την κάνουμε δική μας, πριν ο χρόνος εκπνεύσει. Ή να ακολουθήσουμε το μότο, μην τρέχεις ποτέ πίσω από ένα χαμένο λεωφορείο. Έρχεται εκείνο το κόκκινο, το ταχύτερο, ανέβα σε αυτό. Συντονιζόμαστε με το σωστό χρόνο κι επικοινωνούμε με τον άλλον. Εκεί βρίσκεται η ουσία στο να μην χάσουμε τι ς στιγμές.

Ζούμε με συναισθήματα, όχι με τις ώρες στο ηλιακό ρολόι. Θα έπρεπε να μετράμε το χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς. Αριστοτέλης

http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item5071/%CE%94%CE%AD%CF%83%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CE%B9_%CF%84%CE%BF%CF%85_timing

Tα λάθη μέρος της προσωπικότητάς μας

                                                                                        

                                                     
                                              Με κάθε ελάττωμα πιο κοντά στην αυθεντικότητα
                                       
          
Τα λάθη υποδηλώνουν έναν γνήσιο και αληθινό εαυτό. Όσο περισσότερο προσπαθείς να παρουσιάζεσαι τελειομανής, τόσο πιο προσποιητός και στημένος δείχνεις. Αυτό φυσικά σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως πρέπει να μην προσπαθούμε για την βελτίωσή της πνευματικής μας και ψυχικής εξέλιξής μας.

Σπάνια συναντάς έναν άνθρωπο άμεπτο. Οι περισσότεροι κρύβουν τα ελαττώματά τους πίσω από μια καλά κρυμμένη μάσκα. Είναι αυτοί που προσπαθούν να προβάλουν τον «τέλειο εαυτό» τους και να κρυφτούν πίσω από τα λάθη άλλων, για να μην αποκαλύψουν τον πραγματικό τους εαυτό. Καταδικάζουν και κρίνουν για να ξεχνάνε τα δικά τους αδύνατα σημεία. Παρουσιάζονται συνεχώς τελειομανείς, δεν παίρνουν ρίσκα, για να μην χρεώσουν την αποτυχία στον εαυτό τους.

Eίναι ανθρώπινο κάθε φορά να παραδεχόμαστε τα λάθη μας και να προσπαθούμε να μάθουμε μέσα από αυτά νέους δρόμους αυτοβελτίωσης. Δεν καταφέραμε να είμαστε αποδοτικοί όσο θα έπρεπε στην δουλειά;Tην επόμενη φορά θ΄ αποδώσουμε καλύτερα. Δεν καταφέραμε να λύσουμε κάποια προβλήματα που μας απασχολούν; Την επόμενη φορά θα είμαστε πιο κοντά σε μια λύση. Την κάθε φορά χαιρόμαστε να μαθαίνουμε μέσα από τα ποικίλα μας λάθη. Γινόμαστε δυνατότεροι και σοφότεροι μέσα από το πρίσμα τους.

Στην ουσία ο καθένας είναι μοναδικός ,γιατί ξεχωρίζει από τα λάθη του, που τον κάνουν ιδιαίτερο σε σχέση με τους άλλους.H εμμονή της τελειομανίας, μας εγκλωβίζει στην δυστυχία ,του να μην είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι, αλλά και φυλακισμένοι, μακριά από την δική μας πραγματικότητα.

Ένα απόλυτα τακτοποιημένο γραφείο, είτε σπίτι, μας εγγυάται μια οργάνωση, όπου μας βοηθάει στην ευελιξία της δουλειάς μας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μας εγγυάται και την απόλυτη ευτυχία.To δέσιμο με τ΄ αντικείμενα και την τάξη το καθένα στην ακριβή του θέση, μας κάνει δεμένους με την ύλη. Η προσπάθειά μας δεν πρέπει να επικεντρώνεται στην ύλη, αλλά στους ανθρώπους που την περιβάλουν καθώς και στην απώτερη επικοινωνία μαζί τους.

Tον εαυτό μας να προσπαθούμε να τον αποδεχόμαστε με τα μικρά ή μεγάλα του ελαττώματα εσωτερικά , αλλά εξωτερικά. Έτσι καταφέρνουμε να είμαστε πιο γήινοι και αυθεντικοί, αλλά και να μας αποδέχονται και αγκαλιάζουν και οι άλλοι με κατανόηση, ακόμη και γι΄ αυτές μας τις παρατυπίες.

Νικάμε τον αλαζονικό και ναρκισσιστικό μας εαυτό. Η εξωτερική μας εμφάνιση, δεν πρέπει απαραιτήτως, να παραπέμπει σε κάποιο χαρακτηριστικό μοντέλο, αλλά στην χαρά της διαφορετικότητας και ατομικότητας.

Δεν πρέπει να εξαρτόμαστε από την αψεγάδιαστη όψη μας στον καθρέφτη, αλλά να δίνουμε βάση περισσότερο στα εσωτερικά μας χαρίσματα κάθε φορά. Τα εξωτερικά είναι φθαρτά, ενώ τα εσωτερικά μένουν συνήθως αναλλοίωτα στον χρόνο.Mπορεί ,από την μια να ισχύει πως η νεανικότητά μπορεί να προσδίδει γοητεία και χάρη, αλλά η ηλικία, προσωπικότητα και αυτοπεποίθηση, μεγαλύτερη άνεση στον χειρισμό υποθέσεων που απαιτούν πείρα και σοφία.

Tα ελαττώματά μας, είναι και αυτά, τα οποία μας χτίζουν σε πιο ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Αυτές μας οι μικρές αδυναμίες μας κάνουν πιο προσιτούς και καταδεκτικούς με τους άλλους, πιο ανθρώπινους.

Έκανα λάθος; E και είμαι ο εαυτός μου, αληθινός χωρίς την επιτήδευση εσωτερικών και εξωτερικών στοιχείων που με πλάθουν σε κάτι που δεν είμαι, εγώ θέλω να φαίνομαι γαλουχημένος από τις αδυναμίες μου.

Αρετές μας είναι τα ελαττώματά μας, που τα παραδεχτήκαμε .Γιάννης Τσαρούχης

Οι μεγάλες αρετές κάνουν τον άνθρωπο αξιοθαύμαστο, τα μικρά ελαττώματα τον κάνουν αξιαγάπητο.Pearl Buck

 Δεν είναι χωρίς ελαττώματα, επειδή είναι γνήσιο.
Sacha Guitry







Παραλλαγή του άρθρου
http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item7158/%CE%A4%CE%B1_%CE%BB%CE%AC%CE%B8%CE%B7_%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9_%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%AC%CF%82_%CE%BC%CE%B1%CF%82

Σταμάτα να ζεις για τους άλλους

Με την πλάτη στον τοίχο

Η ζωή μας καθώς κι ο κύκλος μας είναι πάντα οι επιλογές μας.Όταν νιώθεις πως η ζωή σου περιβάλλεται από αρνητική ατμόσφαιρα, ο μοναδικός υπεύθυνος είσαι εσύ που 'δωσες τα κλειδιά του οικοδομήματος της καρδιάς σου, για να εισβάλλουν οι «κλέφτες», που σου περιορίζουν τη ζωτική ενέργειά σου. Έτσι πρέπει ν΄ αναθεωρήσεις τις πρώτες εντυπώσεις που 'χες σχηματίσει γι’ αυτούς, να μην ξανοίγεσαι στο πέλαγος χωρίς σωσίβιο, στη χειρότερη να το πετάξεις για τη σωτηρία της δικής τους ψυχής.

Είναι, μήπως, ο συνάδελφος στο γραφείο, που κάθε μέρα γι' αυτόν η ζωή είναι το ίδιο μουντή κι άχρωμη; Είναι η γειτόνισσα που σκέφτεται όλο καταστροφολογίες; O φίλος που συνεχώς γκρινιάζει πως δεν του αφιερώνεις πιο πολύ χρόνο, κάθε φορά που θέλεις ν' ασχοληθείς και με κάτι δικό σου; Δεν είναι δυνατόν ούτε να τους περιορίσουμε, ούτε ν' απαγορεύσουμε να κινούνται ανάμεσά μας. Είναι όμως δυνατό να μην επιτρέψουμε να έλκουν τη δική μας θετική ενέργεια, ποτίζοντάς τη με αρνητική.

Σε περιόδους της ζωής σου όπου χρειάζεσαι είτε συμπαράσταση, είτε προτροπή, τότε είναι που σου πατάνε το φρένο να μην ξεφύγεις σ' ιδέες ή στόχους που θέλεις κάθε φορά να υλοποιήσεις. Σε τρέφουν μ' αρνητικά σχόλια, ειρωνεία, δυσπιστία. Δε σου αφήνουν περιθώριο για επιλογές και προοπτικές. Θέλουν να σε ωθήσουν σε μονόδρομο, χωρίς να υπάρχει κάπου ένας αίσιος στόχος. Θέλεις ν' αλλάξεις αντικείμενο σπουδών, θέλεις να ξεφύγεις από μια γραφειοκρατική δουλειά σε κάτι πιο ελεύθερο. Πάντα θ' αναμειγνύονται αρνητικά, για ν' αποτρέψουν την πιθανότητα αλλαγής πλεύσης σου. Αν μπορούν και τους ενθαρρύνεις, θα φρενάρουν καθετί που κάνει τη ζωή σου πιο χαρούμενη, ευτυχισμένη και δημιουργική. Μεγαλώνουν πάντα τις αμφιβολίες μας. Αποσπούν την προσοχή μας απ' τους στόχους μας κι αυξάνουν κάθε φορά τους φόβους μας.

Με το ν' απορροφάς αρνητική ενέργεια κολλάς στη στασιμότητα και την κακή διάθεσή τους, που απορρέει απ' τους δικούς μας φόβους που δεν μπορούν να διαχειριστούν. Μην παίρνεις τα πάντα προσωπικά. Φίλτραρε τα καλά σημεία της κριτικής τους κι άφησε πίσω τα αρνητικά. Χάραξε με διαχωριστική γραμμή τα όριά τους, ιδιαίτερα αν ανήκουν στ' άτομα που περνάνε μαζί σου τον περισσότερο χρόνο σου. Αν δε νιώθεις ωραία την ατμόσφαιρα ανάμεσά τους, περιφρούρησε τα όρια της ανεκτικότητάς σου. Οριοθέτησε τα όριά σου και περιόρισε καλοθελητές και δήθεν φίλους. Να φύγεις ή να μείνεις; Μα φυσικά να μείνεις, περιφρουρώντας τα ψυχικά σου αποθέματα και μετατρέποντας την αρνητική σε θετική ενέργεια, δημιουργώντας.

Σκέψου τελικά, κάθε φορά, ποιοι είναι οι πραγματικοί σου φίλοι. Ποιοι σε πονάνε πραγματικά. Να συμπαραστέκεσαι σ' αυτούς που αποπνέουν την αλήθεια της ψυχής. Σ' αυτούς που τα λόγια δεν είναι πάντα απαραίτητα κι επικοινωνείς με τα μάτια τα ψυχής. Αν κι αυτό σου είναι δύσκολο, δίνε κάθε φορά τις πληροφορίες που μπορεί να 'ναι χρήσιμες για κάποιον συνάνθρωπό σου, αλλά ποτέ μη δίνεις πληροφορίες για τον εαυτό σου, μέχρι πραγματικά να σιγουρευτείς για τις αγνές τους προθέσεις και διαθέσεις. Σε ποιους μπορείς κάθε φορά να εμπιστευτείς κομμάτια του εαυτού σου; Στο κάστρο σου εσύ είσαι ο μαχητής κι ο φύλακάς του. Στη στενή πολιορκία του αρνητισμού θωρακίσου μ' αγάπη και καλοσύνη. Φυλάκισε τον αρνητισμό κι ελευθέρωσε τη δύναμη της ψυχής σου μ' εποικοδομητικά έργα και προσωπικές εμπειρίες ατομικής εξέλιξης.

Η θετική όψη της ζωής μας περιβάλλει, όταν αναλαμβάνουμε τις ευθύνες για τα λάθη μας και τ' αναγνωρίζουμε ως ανθρώπινα. Προσανατολίζουμε τους άλλους και στα δικά τους, χωρίς να μας αποπροσανατολίζουν και να μας φορτώνουν πάντα τα δικά μας. Έτσι η σχέση μαζί τους γίνεται ισότιμη.

Η ζωή είναι, κάθε φορά, οι οπτικές γωνίες που την κοιτάζουμε κατάματα εμείς οι ίδιοι. Ο καθένας από μας είναι υπεύθυνος για την υλοποίηση της δικής του προσωπικής ευτυχίας κι είναι τυχερός αν μπορεί να κάνει και για κάποιο άλλο άτομο ή και για περισσότερα κάτι ωφέλιμο.

Αγνόησε κακόβουλα βλέμματα καρφωμένα πίσω απ' την πλάτη σου. Αν οι ίδιοι δεν απεγκλωβιστούμε απ' τον αρνητισμό τους, δε θα καταφέρουμε ποτέ να γελάμε με την ψυχή μας για τις μικροχαρές της ζωής. Θα εξαρτόμαστε πάντα από μερικούς λίγους που θέλουν κάθε φορά να μας γκριζάρουν τη ζωή και να μας τη γερνάνε. Διεκδίκησε μ' αυτοπεποίθηση. Να κυνηγάς την ευτυχία σου και την αποδέσμευσή σου. Για τοξικούς ανθρώπους τ' αντίδοτο είναι η χαρά κι η αισιοδοξία.

Εσύ πότε θα τραβήξεις το μπηγμένο στην πλάτη σου μαχαίρι τους; Nα τους ευχαριστείς. Μέσα απ' αυτούς μαθαίνεις καθημερινά τις δυνατότητές σου.

 Όταν προσπαθείς να ευχαριστήσεις τους πάντες, δεν πρόκειται να ευχαριστήσεις κανέναν.

http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item7056/%CE%A3%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B1_%CE%BD%CE%B1_%CE%B6%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82_%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82

Γέλα,σαν να μην υπάρχει αύριο!

                                                              

                                             

                                                          deviantart
                                                           
                                              Το γέλιο βγήκε από τον Παράδεισο

Το γέλιο μπορεί να κρύβει συγχρόνως την τραγωδία και κωμωδία όλης μας της ζωής. Είναι η μεταβατική γέφυρα με την παιδική μας ηλικία. Ελπίδα που φωτίζει την ζωή μας.Eίναι η πανοπλία και η δύναμή μας σε κάθε αναποδιά της ζωής, είτε εξωτερική επίθεση αρνητικών ανθρώπων, είτε και καταστάσεων.

Πηγή υγείας , ζωής και ευεξίας .Ισχυρό αντίδοτο στο άγχος που καθημερινά σχεδόν σε ανύποπτο χρόνο φωλιάζει στην ζωή μας. Χαρίζει την εξισορρόπηση σώματος και μυαλού. Αντιμετωπίζει πλήγματα στην ζωή μας, όπως το αίσθημα απώλειας και απογοήτευσης. Αναμοχλεύει την διάθεσή μας. Ανανεώνει την εμφάνιση μας, μας κάνει να φαινόμαστε πιο λαμπεροί και όμορφοι. Ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα ,καίει θερμίδες. Τονώνει την μνήμη και την διαδικασία της μάθησης. Φίλτρο μακροζωίας.

Απελευθερώνει ενδορφίνες, βοηθά την καρδιά μας, οξυγονώνει το σώμα μας, μας προστατεύει από τα εμφράγματα. Μια εναλλακτική θεραπεία στον βωμό της ιατρικής. Δεν είναι τυχαίο πως ένα ολόκληρος τομέας ασχολείται με το γέλιο και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες η «γελωτολογία». Όταν βλέπουμε κωμωδίες, η ροή του αίματός μας αυξάνεται. Με ταινίες λυπητερές, τα αποτελέσματα αντιθέτως μειώνονται.

Mας υποδέχεται με πολλά πρόσωπα , ως γέλιο κοινωνικής συμπεριφοράς, ως γέλιο ευγένειας, είτε και αποδοχής. Στην Κίνα το γέλιο θεωρείται χαρακτηριστικό ευγένειας. Σε υπηρεσίες, επιβάλλεται οι υπάλληλοι να υποδέχονται με το χαμόγελο στα χείλη τους πελάτες, αεροσυνοδοί, ρεσεψιονίστ, καθώς και προσωπικό σε καφετέριες και εστιατόρια. Προϋπήρχε του λόγου. Τα μωρά επικοινωνούν στα πρώτα τους κοινωνικά ανοίγματα πρώτα με το χαμόγελό τους.

Το χαμόγελο μπορεί να αποτελέσει το διαβατήριο να σε προσλάβουν σε καινούρια δουλειά, να σε ερωτευθούν παράφορα, να σου δώσουν περισσότερο φιλοδώρημα στο κομμωτήριο, εστιατόριο, καφετέρια. Το χαμόγελο επικρατεί σε όλους τους λαούς και τις κουλτούρες. Οι ερευνητές πιστεύουν, πως ενίσχυσε του δεσμούς με τους προγόνους μας.

Όταν ο άνθρωπος διαθέτει πηγαίο χιούμορ, είναι αυθόρμητος, ανοιχτός επικοινωνιακός, αξιαγάπητος. Το γέλιο του, αναβλύζει από την καρδιά και όχι από την λογική. Φανερώνει τον χαρακτήρας του ανθρώπου, γιατί ένας κακός άνθρωπος όσο και να προσποιηθεί ποτέ δεν θα καταφέρει να γελάσει με την καρδιά του.Xιούμορ το σωσίβιο για κάθε είδος κατάθλιψης και φόβου. Σε συνδέει με τον άνθρωπο και σπα τα δεσμά των αποστάσεων.

Πολλά έχουν γραφεί για χάρη του χαμόγελου τόσο σε στίχους τραγουδιών, όσο και ποίησης και λογοτεχνίας.
Δίπλα στη θάλασσα του φθινοπώρου,
το γέλιο σου ας αναβρύσει
σα σιντριβάνι, όλο αφρό
και την άνοιξη, αγάπη,
θέλω το γέλιο σου σαν
τον ανθό που πρόσμενα,
τον γαλανό ανθό, το ρόδο
της βουερής πατρίδας μου.

PABLO NERUDA

Xαρακτηριστικό και χαμόγελο της Μόνα Λίζα στην τέχνη. Το χαμόγελο της καδρώθηκε στην αιωνιότητα και εμείς σήμερα το θαυμάζουμε.

Χαμόγελο, πλούτος ζωής και ανεκτίμητο δώρο. Κάθε μέρα που δε έχουμε χαμογελάσει έστω και μια φορά ,θα πρέπει να την θεωρούμε ως χαμένη μέρα. Κάθε αλήθεια που δεν έχει μέσα της ούτε ένα γέλιο πρέπει να την ονομάσουμε ψεύτικη κατά τον Nietzsche.Ομορφαίνει την μέρα μας, ομορφαίνει εμάς.Say cheese και χαμογέλα στον φακό. Είναι αυτό που βγήκε από τον Παράδεισο.

Ένα χαμόγελο ξεκινά από τα χείλη, ένα πλατύ χαμόγελο απλώνεται στα μάτια, ένας καγχασμός έρχεται από την κοιλιά, αλλά ένα καλό γέλιο ξεσπάει μέσα από την ψυχή, ξεχειλίζει και αναδύεται τριγύρω. Carolyn Birmingham

Ενάντια στην επίθεση του γέλιου δεν μπορεί να αντισταθεί κανένας. Mark Twain

Τι λέτε; Συμφωνείτε;

Mια παραλλαγή του άρθρου

https://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item6959/%CE%93%CE%AD%CE%BB%CE%B1_%CF%83%CE%B1%CE%BD_%CE%BD%CE%B1_%CE%BC%CE%B7%CE%BD_%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9_%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF!

Έτσι ξαφνικά

                                                                  

                                           http://www.ginaleighphotography.com/
Πάντοτε η ζωή θα μας εκπλήσσει ευχάριστα ή δυσάρεστα, πλημμυρισμένη από ξαφνικά συμβάντα. Σκέψου πόσο βαρετή θα ήταν η ζωή, εάν από πριν θα ήταν προεξοφλημένo, τι θα μας συμβεί. Μπορεί ν΄ ανατραπεί από την μια στιγμή στην άλλη. Απροετοίμαστα με κάτι που δεν περιμένεις. Μπορεί να χρωματιστεί από όμορφες, είτε άσχημες στιγμές.

Ο Αριστοτέλης ταξινόμησε τα ενδεχόμενα σε τρεις κατηγορίες: βέβαια ενδεχόμενα τα οποία συμβαίνουν αναγκαία, πιθανά ενδεχόμενα που συμβαίνουν τις περισσότερες φορές, και μη προβλέψιμα ενδεχόμενα που συμβαίνουν από καθαρή τύχη.

Για τον καθένα μας, σίγουρα θα είναι βαμμένη με τα δικά μας χρώματα, κάτω από το δικό μας οπτικό πρίσμα και το πως, καθένας από εμάς υποδέχεται κάθε φορά την ζωή. Βάζει τα καλά του και έχει κέφια; Είναι στις μαύρες του και την υποδέχεται άκεφα; Για τον έναν το ξαφνικό, το τυχαίο μπορεί να σημαίνει, ένα ξεχασμένο ακουστικό που θα σηκώσει, για μια νέα πρόταση συνεργασίας ,που θα τον χαροποιήσει. Ένας ξεχασμένος φίλος, που για καιρό είχε χάσει. Για άλλους ,μια είδηση, που ίσως περίμενε εδώ και πολύ καιρό. Το απροσδόκητο, πάντοτε έχει μια μυστική γοητεία. Στο κουτί αυτό τα Πανδώρας, το ξαφνικό, το αναπάντεχο ίσως είναι και αυτό που θα δώσει νόημα στην ζωή. Το αλατοπίπερο που θα την νοστιμέψει.

Στα ξαφνικά μπορεί να κερδίσεις, ένα απρογραμμάτιστο ταξίδι, που είχες σκεφτεί εδώ και καιρό και ονειρευόσουν πολύ. Να σου έρθει μια πολυπόθητη υποτροφία, που θα σου ανοίξει τις πύλες της μάθησης. Ξαφνικά, ίσως το ρεύμα της ζωής θα σε παρασύρει , εκεί που δεν φανταζόσουν ποτέ, κάτι, που ίσως για χρόνια, ήταν επιθυμία σου και θα σε συνεπάρει.

Στο απρόσμενο είμαστε ελεύθεροι, χωρίς αναμονή, δεν χρειάζεται να προσποιηθούμε, γιατί το συναντάμε ξαφνικά, έρχεται χωρίς να το επεξεργαστούμε πολύ. Τυχαία γεγονότα επαναλαμβάνονται πολλές φορές και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την πραγματικότητα των συμπτώσεων καi να εξηγήσουμε τα μηνύματα κάθε φορά.

Χαιρόμαστε πάντα το ταξίδι, είτε βγάλει στην αναμενόμενη, Ιθάκη, είτε μας χαρίσει μόνο ένα μαγικό ταξίδι, ανθρώπους ευχάριστους, είτε δυσάρεστους, εμπειρίες πολύτιμες, είτε πικρές. Αυτή όμως η ανατροπή ,από την μια στιγμή στην άλλη, είναι που κάνει τα πάντα τόσο συναρπαστικά.

Στην αρχαιότητα το ξαφνικό, διαπλεκόταν με την έννοια της τύχης. Οι Κινέζοι, ήταν ο πρώτος λαός που τυποποίησε τις πιθανότητες της τύχης, τυχαίου. Ιταλοί μαθηματικοί τυποποίησαν τις πιθανότητες που σχετίζονται με τα τυχερά παιχνίδια τύχης. Ο Αριστοτέλης, θεώρησε το αποτέλεσμα των τυχερών παιχνιδιών ,ως μη προβλέψιμο.

O Bρετανός ψυχολόγος R.Wiseman, πιστεύει , πως ο κάθε άνθρωπος προσωπικά είναι ο μόνος υπεύθυνος για την τύχη, είτε την ατυχία του. Κάτι που εσύ πιθανώς ξαφνικό, το θεωρείς τύχη, μπορεί τελικά,να είναι η ατυχία σου και να σταθεί τροχοπέδη στην ζωή σου, χωρίς εσύ καν να το γνωρίζεις. Κάτι που θα σου γυρίσει την πλάτη και να πιστεύεις ενδεχομένως τυχερό, ίσως μπορεί να προβεί και σε προσωπικό σου όφελος. Κάποιοι που ονειρεύονταν το ταξίδι του Τιτανικού και είχαν συνωστιστεί για ένα πολυπόθητο εισιτήριο, ενώ αρχικά νόμισαν πως στάθηκαν άτυχοι, ευχαριστούσαν έπειτα από το ατυχές του ναυάγιο τον Θεό, που δεν κατόρθωσαν να το κόψουν.

Σε κάποιους πάλι άλλους ,οι ευκαιρίες της ζωής τους συστήνονται, είτε ως πρόσωπα, είτε ως επάγγελμα, είτε ως γεγονότα, αλλά δεν δίνουν καμία σημασία και τις προσπερνούν αδιάφορα. Σε αυτό ένα σημαντικό ρόλο παίζουν και οι συγκυρίες. Σ΄ ένα σημαντικό επαγγελματικό ραντεβού, ίσως έτυχε και σε σένα να το έχασες, γιατί, ίσως, η κίνηση στον δρόμο ,σου στέρησε το πολυπόθητο ραντεβού, που πιθανώς ν΄ άλλαζε την καριέρα σου.

Διαχωρίζει την τύχη ,από την μοίρα, το πεπρωμένο. Κάτι που πιθανώς θα συμβεί σε κάποιο άτομο, χωρίς την θέλησή του. Ίσως κάποιοι άνθρωποι να ευνοούνται από την καταγωγή τους, είτε το περιβάλλον στο οποίο ζουν. Αλλά εξαρτάται ,πως θα χρησιμοποιήσουν αυτά τα πρόσθετα εφόδια που τους έχουν δοθεί.

O Nikolas Recher, θεωρεί πως οι άνθρωποι είναι τυχεροί και πετυχαίνουν, όταν σκέφτονται σε βάθος και αναλύουν τα γεγονότα, ορίζουν στόχους και σχεδιάζουν το μέλλον τους.

Μπορείς ένα τυχαίο γεγονός ,να το αγνοήσεις εντελώς ,να το παρατηρήσεις ,να το ξεχάσεις, είτε να μην το παρατηρήσεις καθόλου. Συνήθως δεν πρέπει να μείνεις άπραγος στα γεγονότα, αλλά να επιλέξεις κάθε φορά πως θα πράξεις. Εσύ είσαι το μοναδικό κλειδί. Εσύ πάντα έχεις την ευκαιρία των επιλογών σου. Βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο; Το ξαφνικό και τυχερό ,έρχεται από μόνο του, χωρίς να το βάζουμε σε όρια. Οι άνθρωποι που θεωρούν τους εαυτούς τους άτυχους ,δεν μπορούν να προσελκύσουν κάτι τυχερό και ξαφνικό που θα μεταμορφώσει την ζωή τους και θα την ομορφύνει.

Tα μηνύματα της ψυχής μας , θα μας δώσουν σημάδια, ποιό ξαφνικό γεγονός, θα πρωταγωνιστήσει στην ζωή μας κάθε φορά.