Η τιμώμενη ποιήτρια Αγγελάκη Ρουκ και
Τάσος Σταυρακέλης,ποιητής
«Μαθήτρια» κι εγώ της ποίησης, μόλις δυο χρόνια στον χώρο των χρωμάτων και της μαγείας, είχα ακούσει πολλά για την τιμώμενη ποιήτρια Αγγελάκη Ρουκ. Τις προάλλες, περπατώντας ξανά στην γειτονιά της Κυψέλης, με τα νεοκλασικά κτήρια του Μεσοπολέμου να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, περίμενα να την γνωρίσω από κοντά.
Σ΄ έναν χώρο με στοιχεία μιας αιγαιοπελαγίτικης αύρας, λίγες καλαμιές ως ντεκόρ και πίνακες που θύμιζαν κουρελούδες της γιαγιάς, το καφενείο του Στράτου μάς «αγκάλιασε» σε μια ζεστή ποιητική βραδιά.
Oικοδεσπότες του μουσικοποιητικού καφενείου οι Μαίρη Γραμματικάκη και Δημήτρης Σαμαρτζής, που είχαν την επιμέλεια της παρουσίασης σε αυτήν την μοναδική εκδήλωση. Και δεν κρύβω πως, μέσα σε μια παρεΐστικη ατμόσφαιρα, όλοι μας αφεθήκαμε να λικνιστούμε στους στίχους Αγγελάκη Ρουκ.
Αναφορές στην ποιήτρια έκανε η κ. Γραμματικάκη, ποιήτρια και η ίδια, η οποία απήγγειλε και στίχους της διακεκριμένης ποιήτριας. Στα μουσικά διαλείμματα, άλλοτε μας χαλάρωνε κι άλλοτε μας απογείωνε ο τραγουδιστής Δημήτρης Σαμαρτζής με την μελωδικότατη φωνή του.
Μια μίνι συνέντευξη με ερωτήσεις προς την ποιήτρια έκανε ο Ηλίας Παπακωνσταντίνου, επίσης ποιητής και προσωπικός της φίλος. Στην συνέχεια, η ίδια η τιμώμενη μάς αποκάλυψε προσωπικά βιώματά και πτυχές της. Μας ξάφνιασε με τον απλό και καλοσυνάτο χαρακτήρα και φιλικότητά της, και μας έκανε αρκετές φορές να γελάσουμε με το αστείρευτο χιούμορ της. Μα το πιο όμορφο, μάς άγγιξε η εφηβική της καρδιά…
Ξεχώρισα το ποίημά της με τον άγγελο, μιας και εγώ έχω μια ιδιαίτερη συναισθηματική σχέση μαζί τους…
Ο άγγελος είναι έναστρος από μέσα
κι απέξω σκοτεινός για να βυθίζεται
στο μαύρο και να μη φαίνεται.
όταν φοβεροί αέρηδες
θαλάσσιοι με τρίζουν
το μαύρο πηχτό άυλο του αγγέλου
γίνεται έρεβος
μέσα μου. (…)
Η ποιήτρια δεν φοβάται να… ξοδευτεί «αγκαλιά με τους αγγέλους»:
Οι άγγελοι είναι πόρνες του ουρανού
με τα φτερά χαϊδεύουν τις πιο αλλόκοτες
ψυχολογίες
ξέρουν τα μυστικά της εγωπάθειας
όταν αποκαλούν το φύλλο δέντρο
και το δέντρο δάσος.
«Έτσι μας έκαν΄ο Θεός», λένε , σκύβουν
και χύνεται το φως σαν μαλλί χρυσό ή γέλιο
στο στήθος κρατάνε το καπέλο
την ώρα που λένε αντίο
και μπαίνουν σ΄άλλο κόσμο
καλύτερο.
Μια πιπεράτη μυρωδιά
μένει μόνο
στο πρεβάζι του παράθυρου
και στη γλώσσα μια γεύση προδοσίας
απ΄ το θείο.
Και αλλού πάλι:
Όταν οι άγγελοι τυχαίνουν
εραστές, προσφέρονται
μ΄ένα σκληρό κέλυφος απ΄έξω
που τους κρατάει ανέπαφους
μες στο κακό του πάθους.
Θωπεύω τις ανώμαλες επιφάνειες
του όστρακου
και μοιάζω με τυφλή
τρέχω τα δάχτυλα μου
πάνω κάτω για ένα άνοιγμα
κι εκείνοι σιωπηλοί εκτείνουν
τα μεσάνυχτα ένα μέλος
μια σκούρα προέκταση
του εαυτού τους
π΄ανιχνεύει την ολόγυρα εμένα.
Φαίνεται ακέφαλη η άλογη παρέα μου
κι έτσι νιώθω ελεύθερη
να φανταστώ αγγέλους
μ΄ολάνοιχτα φτερά
να λιάζονται ανάσκελα
στη θεία κάψα
με το πετράδι τους το σάρκινο
ν΄αστράφτει στον αέρα.
Την βραδιά παρουσίασε ζωντανά η Μαρία Λιμογιάννη, μέσω του διαδικτυακού σταθμού vois.
Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης, πολλοί καλλιτέχνες απήγγειλαν τα ποιήματά τους, όπως ο Θεόδωρος Ταβουλάρης, οΤάσος Σταυρακέλης και άλλοι «ανέκδοτοι» ποιητές. Ανάμεσά τους, είχα κι εγώ την τιμή ν’ απαγγείλω ένα ποίημα από την δεύτερη ποιητική μου συλλογή.
Η βραδιά απαθανατίστηκε με φωτογραφικές ενσταντανέ, όπου «φυλακίσαμε» μερικές
ξεχωριστές ποιητικές στιγμές.
Λίγα λόγια για την τιμώμενη ποιήτρια
Η Αγγελάκη Ρουκ γεννήθηκε το 1939, στην Αθήνα. Ήταν βαφτιστικιά του Νίκου Καζαντζάκη.
Είναι διπλωματούχος μεταφράστρια και διερμηνέας. Σπούδασε ξένες γλώσσες στην Αθήνα, την Γαλλία και την Ελβετία.
Έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο και το Βραβείο Γενεύης. Τα ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες.
Πρωτοδημοσίευσε στην «Καινούργια Εποχή» το 1956, σε ηλικία μόλις 17 ετών.
Ανήκει στις σημαντικότερες Ελληνίδες ποιήτριες. Όπως γράφει η ίδια:
Τα ποιήματα αποτυχαίνουν
όταν αποτυχαίνουν οι έρωτες.
Μην ακούτε τι σας λένε
θέλει ερωτική θαλπωρή
το ποίημα για ν’ αντέξει
στον κρύο χρόνο…
Η ίδια ξέρει να μιλάει για τον έρωτα και τη φθορά του, το δράμα τού σώματος που δεν ελπίζει σε ανάσταση και για το οντολογικό κακό τής ύπαρξης μ’ έναν λυρισμό και μια δυναμική «αφήγηση» εντελώς διαφορετική από τα κυρίαρχα κλισέ.
Από την πρώτη της ποιητική συλλογή, λειτουργεί ως «προπομπός της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς (της λεγόμενης «γενιάς της αμφισβήτησης». Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της ποιητικής της είναι η σωματικότητα των αισθημάτων και η κατάφαση στη μοναξιά ως του βαθύτερου γνωρίσματος της ύπαρξης, ενώ στα πιο πρόσφατα έργα της η έμφαση δίδεται στις αυτοβιογραφικές αναφορές και σε έναν εσωτερικό διάλογο με τον θάνατο.
Το σώμα για την ποιήτρια είναι μια προέκταση της φύσης. «Χημικό εργοστάσιο ή κουβούκλιο για το πνεύμα, το σώμα είναι η μόνη αψευδής μαρτυρία της ύπαρξής μας σ’ αυτόν τον κόσμο, η μόνη κατεξοχήν αλήθεια», έγραψε για την Ρουκ ο Αλέξης Σταμάτης, βιώνοντάς την μέσα από την ποιητική της σύλληψη συνυφασμένη με την αδυσώπητη φθορά της ύπαρξης.
Στο χρονικό μιας εποχής δίχως σώμα και δίχως μέλλον, η μνήμη αντιπαραβάλλεται με το σήμερα και η ποιήτρια αναζητά τον νέο βηματισμό της: πενθεί, διαλογίζεται, αντικρίζει με αμφιθυμία το τέλος, υποκλίνεται στη «θεά Συνήθεια», παρατηρεί το αυτονόητο, χωρίς να χάνει ποτέ την έκπληξή της.
Το 1995 κυκλοφορεί ένα πολύ σπουδαίο έργο της Ρουκ: Η «Λυπιού». Λυπιού είναι η φανταστική χώρα που επινόησε η ποιήτρια, για να καταφεύγει εκεί στις δυσκολίες της ζωής, τους καιρούς της μοναξιάς, της παραίτησης. Χώρα του έρωτα και του θανάτου, της θλίψης αλλά και της λυτρωτικής ανακούφισης, η Λυπιού συμφιλιώνει και συμβιβάζει αρμονικά όλες τις αντιθέσεις. Ξεδιπλώνεται σε απροσδιόριστο χρόνο και αδιευκρίνιστο τόπο, παρέχει γαλήνη, εξαγνίζει και εμψυχώνει. Η Λυπιού γίνεται έτσι τόπος απόδρασης και ιδανικό ησυχαστήριο…
Σας μεταφέρω τα ίδια τα λόγια της ποιήτριας: «Δεν είναι αίσθηση απώλειας, γιατί ό,τι έχει χαθεί δεν πονάει πια τόσο, έχει μειωθεί η αξία του γιατί δεν περιτριγυρίζεται από επιθυμία. Δεν είναι οι πεθαμένοι, γιατί αυτοί δε σε κυνηγάνε πια, μιας και αδυνάτισε στη μνήμη σου το πρόσωπό τους, άρα και η ισχύς τους επάνω σου. Στη Λυπιού μπαίνεις όταν φοβάσαι πια και να ελπίσεις -μήπως και η ελπίδα ανήκει σ’ έναν χώρο όπου εσύ πια ποτέ δεν θα ανήκεις…».
Η ποιήτρια όμως ούτε στιγμή δεν χάνει τον στόχο της, επειδή γνωρίζει πως η ποίηση είναι ο σταθερός εντολοδόχος του θανάτου στην παροδική ζωή. Έτσι λοιπόν, ακόμη και στην εποχή όπου «τα ποιήματα δεν μπορούν πια να ’ναι ωραία, αφού η αλήθεια έχει ασχημύνει», η ποίηση δεν παύει να λειτουργεί ως «βάλσαμο» της ψυχής, για τη συμφιλίωση με την πραγματικότητα, διέξοδος από «τον κλειστό ορίζοντα του μέλλοντος». Και η Αγγελάκη – Ρουκ, επουλώντας πληγές, θα συνεχίσει, μέχρι το τέλος, να την υπηρετεί.
Οι πληγές της είναι «έμπειρες», επειδή η παντοδυναμία τής ποίησης νικάει και θα νικάει την γήρανση του σώματος ή και την απουσία της ζωής.
Τα ποιήματα δεν μπορούν πια
να ’ναι ωραία
αφού η αλήθεια έχει ασχημύνει.
Η πείρα είναι τώρα
το μόνο σώμα των ποιημάτων
κι όσο η πείρα πλουταίνει
τόσο το ποίημα τρέφεται κι ίσως δυναμώσει.
Πονάν τα γόνατά μου
και την Ποίηση δεν μπορώ πια να προσκυνήσω,
μόνο τις έμπειρες πληγές μου
μπορώ να της χαρίσω.
Τα επίθετα μαράθηκαν•
μόνο με τις φαντασιώσεις μου
μπορώ τώρα την Ποίηση να διανθίσω.
Όμως πάντα θα την υπηρετώ
όσο βέβαια εκείνη με θέλει
γιατί μόνο αυτή με κάνει λίγο να ξεχνώ
τον κλειστό ορίζοντα του μέλλοντός μου.
Κλείνω με λίγους ακόμη στίχους της που μας χαρίζουν έναν απέραντο ουρανό:
να φεύγουν τα περιττά λέω
να μπω στον ουρανό του τίποτα
με ελάχιστα.
Την ευχαριστούμε που μας έδωσε την ευκαιρία να «πετάξαμε», έστω και για λίγο, στον δικό της ποιητικό «ουρανό».
Οι υπόλοιποι αξιόλογοι συντελεστές της Ποιητικής βραδιάς με την
ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη Ρούκ 21 Ιανουαρίου του 2015 ήταν
Λένα Φατούρου Μαρία Μπελαντή,Γκέλυ Τούλη,Στάθης Σιώμας,Μαρία Μπαρού,Κατερίνα Βασιλειάδου.
Σε απαγγελίδα ποιημάτων της και ο ηθοποιός Γεώργιος Βουζουλίκης.
Μουσικοί μας ταξίδεψαν στα χρώματα της μουσικής.
Στέφανος Δεκεργιάν στο πιάνο και συνθέτης,Μαρία Ξυπολητά ερμηνεία,Βάσω Κορδόση ερμηνεία,οι ΑΡΑΦΕΛ(Αρετή Κοκκίνου,Α.Κ,Θέλμα Καραγιάννη) με παραδοσιακα όργανα.
Αναφορά στην ποιήτρια έκανε και η ηθοποιός Ελισάβετ Αγγελάκη.
Εκφραστικό πορτραίτο της ποιήτριας σκίτσαρε με δεξιοτεχνία ο γιος της Μαρίας Λιμογιάννη.Η σειρά των καλλιτεχνών είναι τυχαία.
Μαζί μας είχαμε και συντελεστές της παράστασης που παίζεται στον Σταυρό του Νότου,όπου παίζεται το θεατρικό ανέκδοτο μονόπρακτο της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ <Κλείσε τα σκούρα>,μουσική παράσταση της Ελισσάβετ Καρατζόλη,την Μαρία Τσώνη και τον Γεώργιο Ιερωνυμάκη..Παίζεται παράσταση στις 8 Φεβρουαρίου.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Πάνο Γιαννάκαινα,εξαιρετικό δημοσιογράφο και κριτικό λογοτεχνίας που μ εμπιστεύτηκε να γράφω με την δική μου ματιά για εκδηλώσεις από τον χώρο του βιβλίου και τον καλλιτεχνικό, στην σελίδα του superiorbooks
Στέφανος Δεκεργιάν στο πιάνο και συνθέτης,Μαρία Ξυπολητά ερμηνεία,Βάσω Κορδόση ερμηνεία,οι ΑΡΑΦΕΛ(Αρετή Κοκκίνου,Α.Κ,Θέλμα Καραγιάννη) με παραδοσιακα όργανα.
Αναφορά στην ποιήτρια έκανε και η ηθοποιός Ελισάβετ Αγγελάκη.
Εκφραστικό πορτραίτο της ποιήτριας σκίτσαρε με δεξιοτεχνία ο γιος της Μαρίας Λιμογιάννη.Η σειρά των καλλιτεχνών είναι τυχαία.
Μαζί μας είχαμε και συντελεστές της παράστασης που παίζεται στον Σταυρό του Νότου,όπου παίζεται το θεατρικό ανέκδοτο μονόπρακτο της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ <Κλείσε τα σκούρα>,μουσική παράσταση της Ελισσάβετ Καρατζόλη,την Μαρία Τσώνη και τον Γεώργιο Ιερωνυμάκη..Παίζεται παράσταση στις 8 Φεβρουαρίου.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Πάνο Γιαννάκαινα,εξαιρετικό δημοσιογράφο και κριτικό λογοτεχνίας που μ εμπιστεύτηκε να γράφω με την δική μου ματιά για εκδηλώσεις από τον χώρο του βιβλίου και τον καλλιτεχνικό, στην σελίδα του superiorbooks
http://superiorbooks.gr/%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BA-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF/
Φωτό Θωμάς Γιαννάκης
Ένα πολλά υποσχόμενο Ινστιτούτο έκανε, στις 22 Ιανουαρίου του 2015, το ντεμπούτο του στον χώρο των Τεχνών: Το Greek Institute of Fine Arts.
Ο πρόεδρος του «νεογέννητου» Ινστιτούτου, εικαστικός, συγγραφέας αλλά και φίλος Sandi Νικολαρέας, μάς το σύστησε, μιλώντας για το όραμά του. Στο πλευρό του, το έμπειρο επιτελείο του: Ο Αλέξανδρος Γοργολίτσας, γραμματέας, ο Νίκος Τσώλης, οικονομικός σύμβουλος, η Έφη Βρανά, στις δημόσιες σχέσεις, η Aida Tόσκα, στο φιλανθρωπικό πρόγραμμα και ο Γεώργιος Κούρτης. Και φυσικά ο Πάνος Οπλοποιός, ο οποίος αναφέρθηκε στον σκοπό, τους στόχους και το λογότυπο του ινστιτούτου.
Το σύμβολο του ινστιτούτου συνδυάζει τους κανόνες των χρωμάτων τής ζωγραφικής. Κίτρινο, κόκκινο, μπλε, με συμπληρωματικά τα πορτοκαλί, πράσινο και μωβ. Το G-κόρη οφθαλμού σε γαλάζιο – μπλε, χρώμα σύμβολο της παρατήρησης, της απόλαυσης και της κριτικής των επισκεπτών στους χώρους όπου παρουσιάζονται τα έργα και ολοκληρώνονται τα δρώμενα.
Η γραμματοσειρά είναι απλή και μοντέρνα. Το λογότυπο και το σλόγκαν επικοινωνίας συμπληρώνει και ερμηνεύει, χωρίς να βαραίνει. Σκοπός του η προώθηση της Τέχνης σε όλες της τις μορφές και η σύσταση των νέων καλλιτεχνών, στηρίζοντάς τους με παρουσιάσεις, μουσικές σκηνές και εκδόσεις.
Με τρίπτυχο την αγάπη, την συνεργασία και τον αποκλειστικά επιμορφωτικό του ρόλο, το ινστιτούτο παρέχει μαθήματα σε όλους τους τομείς της τέχνης. Ο επαναπατρισμός των αρχαιοτήτων είναι ένας ακόμη από τους σκοπούς του, όπως και η ίδρυση του Γενικού Μουσείου, το οποίο προς το παρόν δεν υφίσταται στην Ελλάδα. Σημαντικό βήμα, να θεσπίσει τους «ζωντανούς» εθνικούς θησαυρούς, δηλαδή ανθρώπους που έχουν προσφέρει στην Τέχνη, όπως η Δώρα Στράτου, ο Ευγένιος Σπαθάρης «Καραγκιόζης» κ.ά. Επίσης η απονομή βραβείων ήθους σε εξέχουσες προσωπικότητες της Τέχνης.
H επιμέλεια της παρουσίασης του Ινστιτούτου αφέθηκε στα έμπειρα χέρια της ιστορικού τέχνης Αννίτας Πατσουράκη, που καλωσόρισε τους καλλιτέχνες – λογοτέχνες οι οποίοι παρευρέθησαν αλλά και όσους επιθυμούν να γίνουν μέλη.
Την παρουσίαση τίμησε και ο πρόεδρος της Unesco κ. Παπαζάχος.
Τον λόγο έλαβαν ο στρατηγός Αυγερινού, ο κ. Τρανταλίδης του Συλλόγου Φίλων της Κλασσικής Μουσικής Όπερας, ο Νίκος Τσώλης, υπεύθυνος του οικονομικού τμήματος, και ο κ. Τσεκούρας, διευθυντής της Πινακοθήκης Πειραιά, που μας αγκάλιασε και καλωσόρισε με ζεστασιά στον επιβλητικό χώρο του ινστιτούτου.
Κομμάτια μελωδιών ήχησαν από τα βελούδινα χέρια, στα πλήκτρα του πιάνου, της πιανίστα και καθηγήτριας ωδείου Ελένης Μπελιμπασάκη. Μας μάγεψε με το Historia de un amor και το Tango de Roxanne. Στην συνέχεια η Φώφη Κονδύλη έπαιξε μια δική της δημιουργία, με τίτλο «βροχή». Σταγόνα σταγόνα γέμισε την ψυχή μας με ρομαντική διάθεση. Η μουσική εναρμονίστηκε απόλυτα με την κομψότητα του χώρου, την μαρμάρινη επιβλητικότητά του και τους πολυτελείς κρυστάλλινους πολυελαίους του.
Παραβρέθηκαν επίσης επιφανείς καλεσμένοι από τον καλλιτεχνικό χώρο, όπως ο παρουσιαστής Βασίλης Νομικός, η εικαστικός και συγγραφέας Μαίρη Γκαζιάνη, ο εικαστικός ποιητής Σταύρος Τζώρτζος, η συγγραφέας Κάκια Ξύδη, η συγγραφέας Νατάσα Γκουζικίδου, ο ποιητής Ηλίας Παπακωνσταντίνου, ο εικαστικός Σπύρος Πετράκος, η εικαστικός Βιβή Ευδαίμων Πανταζή, η εικαστικός Όλγα Χανουζά, ο Γεώργιος Σαμαράς (Καλλιτεχνήματα παπουτσιών), η εικαστικός και καθηγήτρια μόδας Μάγδα Κούρκουλου, η νομικός και ποιήτρια Σίσσυ Αλιφραγκάκη, ο Δήμος Παγουλάτος, συντελεστής ραδιοφωνικού σταθμού Αλχημείες, η Μαρία Λιμογιάννη από τον διαδικτυακό σταθμό vois και πολλοί άλλοι.
Μετά την ολοκλήρωση της διακριτικής δεξίωσης, επισκεφτήκαμε τις μόνιμες συλλογές τής Πινακοθήκης του 19ου αιώνα, με σπουδαία έργα των Χατζή, Ρωμανού κ.ά. Το βλέμμα μας πέταξε στα ουράνια με τους «αγγελικούς» πίνακες του Sandi και τα εντυπωσιακά γλυπτά του.
Ένα ινστιτούτο με σύμβολο το μάτι, κατά την άποψή μου είναι ένα «κανάλι» που συμβολίζει την εστίαση στα πολιτιστικά δρώμενα και τους νέους, πρωτοποριακούς καλλιτέχνες. Δίνεται η ευκαιρία για ελεύθερη έκφραση, για νέα μηνύματα, δημιουργείται ένα σημείο επικοινωνίας και ευαισθητοποίησης, ώστε να απελευθερωθεί η εσώτερη φωνή των δημιουργών.
Τέλος, να σημειωθεί ότι το ινστιτούτο θα συνεργάζεται με άλλα μουσεία, με δήμους αλλά και ιδιωτικούς φορείς. Οι ενδιαφερόμενοι καλλιτέχνες μπορούν να εγγραφούν δωρεάν ως μέλη του ινστιτούτου, μέσω της σελίδας του στο Facebook.
http://superiorbooks.gr/greek-institute-of-fine-arts/
Γυαλίζοντας «Τα παλιά ασήμια» της Μαίρης Κόντζογλου
http://superiorbooks.gr/%CE%B3%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%AC-%CE%B1%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B9%CE%B1/
Με τους "Ονειροθήρες",στο κυνήγι
του Ονείρου
ΦΩΤΟ Χάρης Μαραμενίδης,Έλενα Χριστοπούλου
Mε ποδαρικό την πρωτομηνιά του Φλεβάρη, στον Ναό της Τέχνης, ένα κτίριο με πολύπλευρες διακοσμήσεις στους ορόφους του. Η είσοδος του επενδυμένη από ξύλινο διάκοσμο με το τζάκι του, τους καθρέφτες, το καθρέφτισμα των κεριών, τους πίνακες ζωγράφων, τα κατά τόπους σκαμπό με τα φιλικά μπαράκια και τον υπαίθριο του χώρο, κυρίως για τους καλοκαιρινούς μήνες, τα πιθάρια.
Μαζί με την εύθυμη και φιλική παρέα των «Ονειροθήρων» ταξίδεψαμε στην εποχή του ηθοποιού, ποιητή, συγγραφέα και ζωγράφου, Μίμη Φωτόπουλου με αναφορές στο πρόσωπό και έργο του, μια ηθογραφία ξεχωριστή για τον τόσο πολυτάλαντο άνθρωπο.
Στην είσοδο της παράστασης μας υποδέχτηκε η Δήμητρα Λαλαδάκη μουσικός στα κρουστά. Φωτογράφος ο Γιώργος Λιάμης αποθανάτιζε τις χαρούμενές στιγμές μας.
Με προβαλλόμενο φόντο την παρουσίαση στιγμών του μεγάλου ηθοποιού από τον σινεμά, σκετς του, όπως του ρόλου του Δον Καμίλο και εικόνες που έρρεαν άφθονες στις οθόνες των ματιών μας ,τριαντάφυλλα σε πλήρη ξεδίπλωση, ζευγάρια πιασμένα χέρι- χέρι μπροστά από τους ψιθύρους της ακρογιαλιάς.
Ωστόσο, αυτό που κυριολεκτικά έκλεψε την παράσταση μια παλιά λατέρνα του Σπύρου Ταραπόσου, περίτεχνα στολισμένη με ποικιλία δροσερών λουλουδιών, μας ονειροπόλησε σε σκέψεις ρομαντικές σαν να περπατάγαμε στα στενά σοκάκια των νησιών, πιασμένοι και πιασμένες αγκαζέ με το άλλο μας μισό και τα τακούνια μας να χτυπάνε στα φιδίσια σοκάκια τους.
ΦΩΤΟ Σπύρος Ταραπόσος και λατέρνα του
Μεταξύ άφθονης μουσικής και ξεκαρδιστικών σκετς, όπως μιας ιερόδουλης και ενός αόμματου ή της φεγγαρόπληκτης που ψάχνει για το ταίρι της, λόγια όπως «Μου τάραξες την ύπαρξη». Τα μάτια σου τσακμακόπετρες, τα χείλη σου φωτιά» και στους ερμηνευτικούς ρόλους, με τον ηθοποιό Χάρη Μαραμενίδη, με το έμφυτο ταλέντο του άπλετου χιούμορ του που τον χαρακτηρίζει, ο οποίος είχε και την επιμέλεια των κειμένων και σκηνικής προσαρμογής και της Έλενας Χριστοπούλου, ενός άρτιου σκηνικού ζευγαριού ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια .
Σιγοτραγουδήσαμε παλιά αγαπημένα τραγούδια με τις φωνές των δυο τραγουδιστριών Μαριλένας Ρηγοπούλου με την δυναμική στην φωνή της και Ειρήνης Δρίβα με την περίσσια δροσιά της, με τσαχπινιά και οι δυο μας ξεσήκωσαν ,καθώς και ο τραγουδιστής με την ρεμπέτικη φωνή ,ο Τάσος Σαμπάνης και ο μουσικός με τ ανάλαφρα πλήκτρα του, ο Νίκος Στεφάνης και ο Γιάννης Παπαδόπουλος στο μπουζούκι, κιθάρα μας διασκέδασαν με εύθυμες μελωδίες. Μαζί μας, έδωσε ρυθμό και τραγούδησε και μια εκλεκτή παρουσία στον χώρο του τραγουδιού και ηθοποιός, κόρη του ηθοποιού Ζανίνου, η Σόφη.Ζανίνου.
Τραγούδια όπως «Δος μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή..ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή», «Θα κλείσω τα μάτια….αγάπη μεγάλη και όπου με βγάλει» «Σβήσε το δάκρυ σου με το μαντήλι σου …να πιω τον ήλιο από τα χείλη σου»,»Ένα βράδυ που έβρεχε μονότονα…έφυγες αγάπη μου.» «Βγαίνει η Πούλια,ο Αυγερινός για χατήρι σου»,»Χάρτινο το φεγγαράκι….εάν με πίστευες λιγάκι θα ήταν όλα αληθινά» Απέλαυσα ιδιαιτέρως το «Εάν Σε αρνηθώ αγάπη μου…χάδι ποτέ μου να μη δω, να μη φιλήσω χείλη.»
.Στους καλεσμένους και η Μαίρη Γραμματικάκη-ποιήτρια "Μουσικοποιητικό-καφενείο" και ο βραβευμένος ποιητής Θεόδωρος Ταβουλάρης ( Έλαβε χώρα σε τέσσερις πόλης της περιοχής Umbria της Ιταλίας τον Αύγουστο του 13.
Η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από τον βραβευμένο μας ποιητή Θεόδωρο Ταβουλάρη, ο οποίος την 1η Αυγούστου για το ποίημά του "I santi professori" κατά την τελετή στο Δημαρχείο της Perugia έλαβε το 5ο πανευρωπαϊκό βραβείο, ενώ στις 2/8/2013 στο Castiglione del Lago παρουσίασε το "Il querriero dei sogni", την 3/8/2013 στο Δημαρχείο του Gubbio το έργο "Lasciami sognara", αποσπώντας και για τις δύο παρουσιάσεις κολακευτικότατες διακρίσεις.)
Η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από τον βραβευμένο μας ποιητή Θεόδωρο Ταβουλάρη, ο οποίος την 1η Αυγούστου για το ποίημά του "I santi professori" κατά την τελετή στο Δημαρχείο της Perugia έλαβε το 5ο πανευρωπαϊκό βραβείο, ενώ στις 2/8/2013 στο Castiglione del Lago παρουσίασε το "Il querriero dei sogni", την 3/8/2013 στο Δημαρχείο του Gubbio το έργο "Lasciami sognara", αποσπώντας και για τις δύο παρουσιάσεις κολακευτικότατες διακρίσεις.)
ΦΩΤΟ Μαίρη Γραμματικάκη και Θεόδωρος Ταβουλάρης
Η ατμόσφαιρα εναλλασσόταν και ξεχείλιζε από μερικά ποιήματα του αείμνηστου ηθοποιού.
Στίχοι όπως..
Θα μπορούσα να στόλιζα με άστρα τα μαλλιά σου.
Σαν τώρα με την φλόγα να καίει εντός μου.
Στολίζω το στρώμα που απλώνεις τα κρίνα του κορμιού σου.
Τα δάκρυα του φθινοπώρου δώσανε υπόσταση
στα μαραμένα φύλλα των δέντρων.
Ο ήλιος φεύγοντας ξέσκιζε τις γκρίζες αυλαίες του ουρανού
και τα βήματά μου ζωγραφίζανε πάνω στην νοτισμένη άσφαλτο
την ελπίδα πως θα σε ανταμώσω.
Γιατί η Αγάπη μπορεί να είναι μόνο φως και είναι τυχεροί και ευλογημένοι όσοι την αναγνωρίζουν και αποδέχονται ,όταν τύχει και τους χτυπήσει την πόρτα.
Είναι η μόνη δόξα στην ζωή ενός ανθρώπου, όπως χαρακτηριστικά γράφει και ο συγγραφέας Χειμωνάς.
Αρκεί να της κλείσεις το μάτι, κοιτώντας την στα μάτια, να μην της κλείσεις τα μάτια πεθαίνοντάς την.
Με αυτή την γλυκιά γεύση φύγαμε να θηρεύσουμε το όνειρο, χαιρετώντας τους «Ονειροθήρες» με το ζεστότερό μας χειροκρότημα. Μια ζεστή βραδιά που μάγεψε τις καρδιές μας,μας έκανε φεύγοντας, να ονειρευτούμε την Αγάπη στο προσκεφάλι μας.
Με αυτή την γλυκιά γεύση φύγαμε να θηρεύσουμε το όνειρο, χαιρετώντας τους «Ονειροθήρες» με το ζεστότερό μας χειροκρότημα. Μια ζεστή βραδιά που μάγεψε τις καρδιές μας,μας έκανε φεύγοντας, να ονειρευτούμε την Αγάπη στο προσκεφάλι μας.
ΦΩΤΟ ,σε ρόλο φωτογράφου η Μαίρη Γραμματικάκη
Ανδρονίκη Ατζέμογλου
Το έργο, έχει την προσωπική πινελιά του χαρισματικού σκηνοθέτη. Με πλούσιο βιογραφικό, με σπουδές σκηνοθεσίας τηλεόρασης κινηματογράφου , ζωγραφικής- αγιογραφίας, Ιστορίας Τέχνης. Μέλος της Unesco Πειραιά. Στον μαγικό κόσμο των μέσων μαζικής ενημέρωσης από νεαρή ηλικία, συνεργάστηκε με πολλά μεγάλα ονόματα του χώρου Α. Παπαχελά, Ρ. Κορομηλά, Ν. Χατζηνικολάου, Τ. Κουίκ, Ε. Μενεγάκη, Ε. Μελέτη, Κούλογλου, Μ. Τριανταφυλλόπουλο. Σκηνοθεσίες στο θέατρο. Από το 1998 ,έως το 2Ο11 εργάστηκε ως εικονολήπτης,διεύθυνση παραγωγής στους τηλεοπτικούς σταθμούς:Αντέννα, ΕΡΤ 1 , Αlter,Alpha κ.α
Tην ρομαντική ιστορία, μας την ζωντανεύει επί σκηνής . Τηρεί την κρητική παράδοση , σεβασμό στο πρωτότυπο του κειμένου , πιστή απόδοση στην κρητική διάλεκτο που αποτελείται από ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους, των οποίων οι τελευταίοι δώδεκα αναφέρονται στον ίδιο τον ποιητή. Οι φορεσιές των ηθοποιών παραδοσιακές. Το παίξιμο του λυριτζή και τα κρητικά τραγούδια που τραγουδούν οι ηθοποιοί, αποτελούν έντονα λαογραφικά στοιχεία ,καθώς και οι στολές τους κόσμημα λαογραφικού πλούτου. Ευφραίνεται η ψυχή του θεατή, από τις εναλλαγές των κουστουμιών και του φωτισμού τα παιχνιδίσματα.
Η σκηνή λιτή στο μικρό ,αυτό, ζεστό θεατράκι της οδού Μαυρομιχάλη , με την επιβλητικότητα των κιόνων μόνο και την καμάρα των τειχών του παλατιού, για να επικεντρώνει τα βλέμματα αποκλειστικά στο παίξιμο των ηθοποιών και την παραστατικότητά των κινήσεων και του λόγου τους.
ΦΩΤΟ,Μοσχάκης
Πολύτιμη στην παράσταση και η συμμετοχή της Μαίρης Γκαζιάνη, συγγραφέα, αρθρογράφου συνεντεύξεων στην εφημερίδα Now 24.
Ένας άλλος ρομαντικός έρωτας, τύπου Ρωμαίου και Ιουλιέττας, χωρίς το ολέθριο αποτέλεσμα που οδηγεί στον θάνατο των δυο ερωτευμένων ,με κοινό σημείο αναφοράς τον Έρωτα .Στον πρώτο, η διαμάχη των δυο οικογενειών, ενώ στον Ερωτόκριτο, η διαφορετικότητα των κοινωνικών στρωμάτων. Άλλα θέματα που αγγίζονται, η αξία της τιμής και της φιλίας.
Ο Ερωτόκριτος, όπως και η Ερωφίλη του Γεώργιου Χορτάτση, αποτελούν τα σημαντικότερα έργα της κρητικής λογοτεχνίας. Αντιθέτως με τον Ερωτόκριτο, όπου η έκβαση είναι αίσια ,παίζεται μια τραγωδία για τον Πανάρετο και την Ερωφίλη. Παντρεύονται μυστικά. Ο χορός γυναικών, υμνεί τον Έρωτα και καταδικάζει τον πλούτο .O βασιλιάς όταν το μαθαίνει, χαρίζει το κεφάλι του Πανάρετου και την καρδιά του , δώρο στην κόρη του. Ο χορός των γυναικών, τον σκοτώνει.
Στον Ερωτόκριτο ο βασιλιάς-ρήγας Ηρακλής, έχει την πανέμορφη κόρη του Αρετούσα, που ερωτεύεται παράφορα ο Ερωτόκριτος, γιός του Πεζόστρατου συμβούλου του βασιλιά. Ο έρωτάς τους μυστικός. Τραγουδά έξω από το παράθυρό της και τον ερωτεύεται .Εκείνος μιλά για τον αγιάτρευτο έρωτά του στον φίλο του.
ΦΩΤΟ Μοσχάκης
Ειδυλλιακή βαρκάδα, στη λίμνη της Βουλιαγμένης,
των ερωτευμένων
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ
Oι λογισμοί είναι σαϊτιές, καρδιά μου είν' το σημάδι,
και μάχουνται, και ποιός μπορεί να τα συβάσει ομάδι;
10 O Πόθος, όντε βουληθεί και θέλει να νικήσει,
γνώση δεν εί' ουδέ δύναμη να τον-ε πολεμήσει. 260
ΑΡΕΤΟΥΣΑ
"Ωσάν το φυλλοκάλαμο σ' ανέμου κακοσύνη,
οπού κιαμιάν ανάπαψη να πάρει δεν τ' αφήνει,
μα ώρες επά, κι ώρες εκεί τ' αμπώθουν οι ανέμοι,
κι ανεβοκατεβάζουν το, κ' εκείνο πάντα τρέμει― 220
εδέτσι ευρίσκομαι κ' εγώ. Aνάθεμα έτοια ζήση,
μιάν ώρα ανέγνοια το κακό δε θέλει να μ' αφήσει!
Ο βασιλιάς δεν δέχεται τον έρωτα αυτό, τον εξορίζει. Πριν φύγει αρραβωνιάζονται κρυφά. Ο πατέρας του αρρωσταίνει και η Αρετούσα τον επισκέπτεται και βρίσκει μια ζωγραφιά και τους φλογερούς στίχους του Ερωτόκριτου. Η απελπισία και η απόγνωση του αδιέξοδου έρωτά τους εκφράζεται και προς την παραμάνα της Φροσύνη. Ο βασιλιάς επιθυμεί να την παντρέψει. Δεν δέχεται. Την φυλακίζει μαζί με την παραμάνα της. Αισθάνεται ως ελεύθερη πολιορκημένη. Η Αρετούσα από την φυλακή, πιστεύει πως τα πουλιά είναι οιωνοί. Η παραμάνα της, πως είναι οιωνοί,πως θα παντρευτεί τον ξένο και δεν θα τον αρνηθεί. Αυτόν που ο πατέρας της θέλει να της δώσει. Ο ξένος που επιμένει να την παντρέψει ,είναι ο μεταμφιεσμένος Ερωτόκριτος .Έχει σώσει την ζωή του βασιλιά σε μια μάχη με τους Βλάχους. Δραματική η συνάντηση και αναγνώριση των δυο νέων και η αποκάλυψη που αναιρεί και την άρνησή της να μην παντρευτεί τον ξένο. Ο βασιλιάς τελικά συμφιλιώνεται μαζί του. Το γλέντι του γάμου ,καθώς και το αίσιο τέλος είναι δεδομένα.
Με την υπογραφή του Βιντσένζου Κορνάρου ,από την Σητεία, το 1645, αυτό το αλληγορικό παραμύθι Έρωτα, στην κατεχόμενη από τους Ενετούς Κρήτη που πέρασε πολύ δύσκολα, σε κονταρομαχίες για τη τιμή και το φιλότιμο.
Έπαιξε μεγάλο ρόλο το έργο αυτό και στην νεοελληνική ποίηση. Αναφορά του Γ. Σεφέρη. Νέος Ερωτόκριτος Πρεβελάκη, κ.α επικρίθηκε για την λαικότητά του. Ο Κάλβος επέκρινε το έργο ως μονότονο και ο Ιάκωβος Πολυλάς το απέρριπτε εξαιτίας της ιδιωματικής του γλώσσας. Τέθηκε και ζήτημα με την ταυτότητα του ποιητή.
Το έργο έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές, χάρη και στην μελοποίησή του από τον Χριστόδουλο Χάλαρη και την ερμηνεία του από τον Νίκο Ξυλούρη.
Αξίζει να επισκεφτόμαστε, έργα και δημιουργίες της διατήρησης του πολιτισμού μας.
Επίσκεψη παράσταστης 6.1.2016 Ας είναι μια χρονιά Αγάπης.
Κυλλήνη 2012 ,30 Αυγούστου 2012
Πίνακας Ερωτόκριτος
Αυτό που με οδήγησε στον Θωμά Χρυσοχοΐδη, τι άλλο ήταν, μα φυσικά η αγάπη μου για την φωτογραφία. Ψάχνοντας λοιπόν για φωτογράφους δημοφιλείς στην Ελλάδα ,ανάμεσα τους δεν μπορούσε να μην βρίσκεται και ο Θωμάς Χρυσοχοΐδης, ο μάγος της φωτογραφίας των Ελλήνων σταρ.
Πώς να το κρύψουμε άλλωστε ,πως πάντα ήμουν λάτρης του φακού. Στο σπίτι μου αναρίθμητα άλμπουμ από φωτογραφίες τραβηγμένες πριν χρόνια, με κάνουν τώρα μερικά χρόνια μετά να χαμογελώ και να θυμάμαι όμορφες στιγμές ,χωρίς να μελαγχολώ για τα χρόνια που πέρασαν, αλλά ν΄ αναβιώνω για δεύτερη φορά αγαπημένες για μένα στιγμές σ’ ένα ταξίδι του νου. Εξάλλου με άλλον Θωμά, πριν λίγο καιρό είχαμε τραβήξει μια σειρά φωτογραφιών για την παρουσίαση και των δικών μου δημιουργιών.
Μπαίνοντας στον εντυπωσιακά διαμορφωμένο χώρο του, εντυπωσιάστηκα από τα ενυδρεία των ψαριών που δέσποζαν, ως λάτρης της θάλασσας που είμαι. Αντίκρισα έναν άνθρωπο φιλικό που απέπνεε επαγγελματισμό.
Γεννημένος στην Ν. Σμύρνη. Ξεκίνησε από το αθλητικό ρεπορτάζ, σ ΄ αυτό ίσως συντέλεσε και το γεγονός πως ,όπως χαρακτηριστικά λέει και ο ίδιος ,από μικρός ήταν κολλημένος με την μπάλα , παίζοντας στις αλάνες της νέας Σμύρνης ,όπου τα παιδιά ανέπνεαν τον αέρα της γειτονιάς ακόμη.
Το 1986 ίδρυσε το πρακτορείο Sport images που μετονομάστηκε σε Action Images.O φωτογραφικός του φακός αποθανάτισε Ολυμπιάδες, παγκόσμια κύπελλα ποδοσφαίρου και στίβου, πρωταθλήματα μπάσκετ στον ελλαδικό χώρο, αλλά και στο εξωτερικό.
Το πρακτορείο του, ACTION IMAGES διαθέτει το μεγαλύτερο ψηφιακό αρχείο αθλητικής φωτογραφίας στην Ελλάδα, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, που καλύπτει μια χρονική περίοδο από το 1930 μέχρι σήμερα. Εκεί καλύπτεται όλη η αθλητική επικαιρότητα, με άρτια τεχνογνωσία και ψηφιακή τεχνολογία.
Ο ίδιος βιώνει την φωτογραφία, ως απελευθέρωση. Χαίρεται και αναδύει την πρώτη τυπωμένη φωτογραφία του, από τον σκοτεινό αυτοσχέδιο θάλαμο ,στην ταράτσα του πατρικού του , μόλις στην Τρίτη Γυμνασίου.
Παρατηρώντας φωτογραφίες του, στην κινούμενη οθόνη του χώρου του που βρισκόμουν, διαισθάνθηκα ,πως είναι λάτρης των έντονων χρωμάτων. Ο ίδιος αποκαλύπτει ,πως για εκείνον αξέχαστο χρώμα ήταν κάποτε, το χρώμα μιας πόρτας ενός αρχοντικού της Ύδρας που είχε φωτογραφήσει.
Το ανεξάρτητο πνεύμα του, αλλά και η λαχτάρα του να εξελιχτεί σε επαγγελματία, ήταν με την πρώτη του απόπειρα σε μικρή ηλικία, μόλις στην έκτη δημοτικού κρυφά από τους γονείς του ,να στηθεί μόνος στα πόδια του, πουλώντας μαξιλαράκια φελιζόλ των γηπέδων.
Λάτρης της ομορφιάς και του γυναικείου φύλου, όπως κάθε φωτογράφος άλλωστε, καθώς και της ομορφιάς της φύσης και των αρωμάτων. Το άρωμα του νυχτολούλουδου, μια από τις μυρωδιές που προτιμά.
Άνθρωπος με ισχυρό θέλω, για την υλοποίηση των στόχων του. Απωθημένο του ,οι ματαιωμένες σπουδές του στην Αμερική. Για αυτόν ένα όνειρο ζωής. Δεν επαναπαύεται ποτέ ,αλλά βρίσκεται σε συνεχής αναζήτηση, για τα καλύτερα πάντοτε φωτογραφικά αποτελέσματα.Άλλο ένα όνειρο του, η σκηνοθεσία. Η μουσική, μια από τις αδυναμίες του.
Γεμάτος πάθος, αφοσιωμένος στην δουλειά του. Στην αγάπη δίνεται. Έτσι στην αγάπη και για την κόρη του, που υπεραγαπά. Η φωτογραφία του μαζί της ,στολίζει το προφίλ του φωτογράφου.
Άνθρωπος της δράσης, αθλητικός από μικρός .Στις φωτογραφίες του, πάντα εν κινήσει και σε αθλητικές δραστηριότητες . Φωτογραφίες από μπιτς βόλεϊ και ακόμη και από ρίψη από αεροπλάνο, σε ρόλο σταντ μεν, μας εντυπωσιάζουν. Μυημένος στα extreme sport,όπως και στη μηχανή του. Ο ίδιος, αφηγείται, πως πέταξε με αιωρόπτερο, το 1997 πάνω από το Ολυμπιακό στάδιο, κατάμεστο από φιλάθλους σε ύψος 700 μ. Και φυσικά τι άλλο έκανε; Φωτογράφιζε.
Η τρέλα της ζωής είναι για αυτόν ,η πεμπτουσία της. Αυτό ισχύει και για την φωτογράφηση. Ιδιαιτέρως, εάν και το εκάστοτε κάθε φορά μοντέλο του, αποπνέει έναν αέρα τρέλας και η φωτογραφία δεν είναι στημένη. Θέλει, όπως λέει ο ίδιος να παρασέρνει το κάθε ανθρώπινο μοντέλο στην τρέλα. Θέλει να «τσαλακώσει», τους celebrities για την υιοθέτηση ενός πιο άνετου και χαλαρού στυλ, πέρα από τους τυπικούς κανόνες που διέπονται. Τους απελευθερώνει. Σ’ αυτό τα πνεύμα, ακομπλεξάριστη, όπως ο ίδιος λέει η Ελεονώρα Μελέτη, η παρουσιάστρια,φωτογραφήθηκε.
Φωτογραφήσεις ,κλικ, με κέφι και τρέλα. Όπως και η φωτογράφηση του Ηλία Ψινάκη, που για αντί χαρτοφύλακα , κράτησε ένα πιστόλι ξαφνικά ,αλλά δεν έμαθε ποτέ ,εάν ήταν αληθινό. Σίγουρα, όμως ήταν ένας γεγονός, απρόοπτο και αυθόρμητο.
Ο ίδιος , φωτογραφίζει και αποθανατίζει την ψυχή τους, έτσι απελευθερώνει όλη τους την ομορφιά. Έμφαση του ο φωτισμός, στον οποίο δίνει μεγάλη σημασία. Για αυτόν ,η δουλειά του είναι ο μοναδικός καθρέφτης του.
Φωτογένεια, για αυτόν, σημαίνει το φως που εκπέμπει καθένας με το πρόσωπό του .Επίσης η ζεστασιά. Η προσωπικότητα, που αποπνέει και το ταλέντο.
Ο χώρος του lifestyle των celebrities, από τον χώρο μόδας, μουσικής, κινηματογράφου, θεάτρου, τηλεόρασης, τον κέρδισε μετά τον χώρο του αθλητισμού. Το να τους φωτογραφίζει, αποτελεί για αυτόν πρόκληση ,είναι θέμα εμπιστοσύνης αλλά και παιγνίδι γοητείας.
Φωτογραφήσεις, επωνύμων, ανθρώπων των γραμμάτων και τεχνών, όπως της Κικής Δημουλά, της σύγχρονης ,βραβευμένης ποιήτριας, δεν περνά σίγουρα απαρατήρητη. « Από τον κόσμο των γρίφων φεύγω ήσυχη. Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα: δεν έλυσα κανένα» Κ. Δ.
Αυτές τραγουδιστών Β. Παπακωνσταντίνου ,η αποθέωση του ροκ, Σαμπάνη, Κ. Αργυρού με τα ρομαντικά, συναισθηματικά τραγούδια τους. Μαριάνα Πιερίδη , Σαμπρίνας ,στην μηχανή, θηλυκή, όσο ποτέ. Του Μαρτάκη, Ελένης Φουρέιρα στα άγρια βράχια, Τσαλίκη, Aντώνη Βαρδή και Κραουνάκη. (Σειρά ονομάτων τυχαία)και πολλών άλλων .
Να και μερικοί ακόμη σταρ του μακρύ καταλόγου του ,που δεν μπορούν ν΄ απαριθμηθούν . Για μερικούς από αυτούς, εκδηλώνει τα προσωπικά του πιστεύω .Για τον καθένα τους, έχει μόνο κάτι καλό να πει. Μιλά για την φωτογένεια των τραγουδιστών, Σάκη Ρουβά και της Άννας Βίσσης. Την ομορφιά μοντέλου-παρουσιάστριας Δούκισσας Νομικού, την κλασσική ομορφιά της ηθοποιού, Κατερίνας Λέχου, για την ελκυστικότητα της Έλενας Παπαβασιλείου, παρουσιάστριας. Την αυτοπεποίθηση του κομμωτή Τρύφωνα Σαμαρά, γνώστη του τέλειου στησίματος στην φωτογραφία. Γνώστη των γραμμών προσώπου. Αναφέρεται στην διαρκής ψαγμένη αναζήτηση θεμάτων, της Σταματίνας Τσιμτσιλή, παρουσιάστριας. Τον έρωτα του φακού, με την Νάντια Μπουλέ. Αναφορά στην εντυπωσιακή Αθηνά Οικονομάκου. Την φωτογενής, μπριόζα και με θετική ενέργεια τραγουδίστρια, Έλενα Παπαρίζου. Την γυναίκα κορίτσι ,με το κρυμμένο παιδί μέσα της και το παιγνίδι με την μπάλα, Σμαράγδα Καρύδη, ηθοποιό. Την ωριμότητα και αρχοντιά του μοντέλου Τζένης Μπαλατσινού. Την αυθόρμητη τρέλα της ηθοποιού, Μαρίας Σολωμού. Τον επαγγελματισμό και συνεργασία της Ευγενίας Μανωλίδου και Άτζελας Δημητρίου, τραγουδίστριας. Για τ’ ομορφότερο πρόσωπο της τηλεόρασης, αυτό, της Σίσσυ Χρηστίδου.
Σε φωτογραφίες του αποτυπώνεται, η Δέσποινα Καμπούρη ,ως μαθήτρια με σχολική τσάντα, η Λάουρα Ναργιές ,με τσιχλόφουσκα και τσαχπινιά. Τα ποπ κορν που εκσφενδονίζουν βλέποντας τηλεόραση, ο Γρ. Αρναούτογλου, παρουσιαστής, Σταρόβας και Μπεκατώρου. Η φωτογράφηση του μοντέλου Αναδιώτη, εντυπωσιακή, καθώς ο ίδιος ξεπετάγεται, σαν από ιταλικό φιγουρίνι μόδας και να διαφημίζει ιταλικό εσπρέσσο.
Πολλές φωτογραφίσεις γίνονται εντός στούντιο, όπου τονίζει ,πως είναι δυσκολότερη και επιβάλλεται, να βρει ιδέες για να ξεχωρίσει η φωτογράφιση εκεί. Άλλες εξωτερικές, με απρόοπτες τεχνικές δυσκολίες ,όπως η φωτογράφιση με τον Ν. Βέρτη και Βαρδή ,τραγουδιστές, όπου φυσούσε πολύ και παρουσιάστηκε πρόβλημα με τον γερανό σε έναν διαλυτήριο πλοίων στην Ελευσίνα.
Μια, από τις ευκολότερες και συντομότερες φωτογραφίσεις, του τραγουδιστή Σφακιανάκη και του Ζουγανέλη, χωρίς να υστερούν σε τίποτα απ΄ όλες τις υπόλοιπες.
Όσο, για το Photoshop,το χρησιμοποιεί ελάχιστα, γιατί πιστεύει πως δεν πρέπει να κάνει κάποιον αγνώριστο ,θυσιάζοντάς τον στον βωμό της ματαιοδοξίας και να γίνεται αγνώριστος εξωτερικά. Τον εξοργίζει πολύ η αγένεια και το καβαλημένο καλάμι, όπως λέει.
Για να πετύχει ,η φωτογράφιση πρέπει να νιώθει κανείς άνετα με τον φακό, αλλά και ο φωτογράφος να τον απελευθερώνει και να καταφέρνει να νιώθει άνετα .Όπως, συνέβη και με την Τατιάνα Στεφανίδου, παρουσιάστρια, που έγινε άμεσα, διασκεδάζοντάς την ευχάριστα με ένα τραγούδι του Μ. Χατζηγιάννη.
To να φωτογραφίζεις την ψυχή, σημαίνει καις ή καίγεσαι από το φως της.
Ανδρονίκη Ατζέμογλου
https://vimeo.com/150266196
Cloud Swing by Anastasia Karampourniotis,εντυπωσιάκο βίντεοκλιπ,
σε συνεργασία της, με τον φωτογράφο Θωμά Χρυσοχοΐδη
Παράσταστη Ερωτόκριτος
Για πόσους έρωτες δεν χύθηκε άφθονο μελάνι και δεν ποτίστηκαν από δάκρυα; Πόσοι δεν τραγουδήθηκαν, πόσοι δεν είχαν αίσιο τέλος; Ένα ιπποτικό ,ερωτικό μυθιστόρημα, με ρίζες κρητικές, με επίδραση από τις κρητικές μαντινάδες, αναβιώνει στις μέρες μας πάλι, χάρη στον σκηνοθέτη Μενέλαο Τζαβέλα,μια παραγωγή της WE24,GR Το έργο, έχει την προσωπική πινελιά του χαρισματικού σκηνοθέτη. Με πλούσιο βιογραφικό, με σπουδές σκηνοθεσίας τηλεόρασης κινηματογράφου , ζωγραφικής- αγιογραφίας, Ιστορίας Τέχνης. Μέλος της Unesco Πειραιά. Στον μαγικό κόσμο των μέσων μαζικής ενημέρωσης από νεαρή ηλικία, συνεργάστηκε με πολλά μεγάλα ονόματα του χώρου Α. Παπαχελά, Ρ. Κορομηλά, Ν. Χατζηνικολάου, Τ. Κουίκ, Ε. Μενεγάκη, Ε. Μελέτη, Κούλογλου, Μ. Τριανταφυλλόπουλο. Σκηνοθεσίες στο θέατρο. Από το 1998 ,έως το 2Ο11 εργάστηκε ως εικονολήπτης,διεύθυνση παραγωγής στους τηλεοπτικούς σταθμούς:Αντέννα, ΕΡΤ 1 , Αlter,Alpha κ.α
Tην ρομαντική ιστορία, μας την ζωντανεύει επί σκηνής . Τηρεί την κρητική παράδοση , σεβασμό στο πρωτότυπο του κειμένου , πιστή απόδοση στην κρητική διάλεκτο που αποτελείται από ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους ομοιοκατάληκτους στίχους, των οποίων οι τελευταίοι δώδεκα αναφέρονται στον ίδιο τον ποιητή. Οι φορεσιές των ηθοποιών παραδοσιακές. Το παίξιμο του λυριτζή και τα κρητικά τραγούδια που τραγουδούν οι ηθοποιοί, αποτελούν έντονα λαογραφικά στοιχεία ,καθώς και οι στολές τους κόσμημα λαογραφικού πλούτου. Ευφραίνεται η ψυχή του θεατή, από τις εναλλαγές των κουστουμιών και του φωτισμού τα παιχνιδίσματα.
Η σκηνή λιτή στο μικρό ,αυτό, ζεστό θεατράκι της οδού Μαυρομιχάλη , με την επιβλητικότητα των κιόνων μόνο και την καμάρα των τειχών του παλατιού, για να επικεντρώνει τα βλέμματα αποκλειστικά στο παίξιμο των ηθοποιών και την παραστατικότητά των κινήσεων και του λόγου τους.
Οι ηθοποιοί εκφραστικοί αποδίδουν άρτια το πρωτότυπο κείμενο. Ο αφηγητής, Κωσταντίνος Τσιομίδης, ζωντανεύει με τους χρωματισμούς της φωνής του το ρομαντικό αυτό παραμύθι. Η λύρα του Γιάννη Παναγακόπουλου, του λυριτζή, ηχεί επί σκηνής .Η παραμάνα ,Καίτη Φίνου, μας σπαράζει την καρδιά, με την φροντίδα και ανησυχία τ της για την Αρετούσα της και την παραστατικότητα στο παίξιμο του ρόλου της, που άλλωστε έχουμε απολαύσει πολλές φορές στο παρελθόν. Η Xριστίνα Γκιντώνη, ως Αρετούσα, όλο χάρη λεπτεπίλεπτη και αιθέρια, με σθένος όμως ψυχής παλεύει επάξια, για τον έρωτά της.Είναι η πρώτη φορά που ενσαρκώνει δραματικό ρόλο. Ο Στάθης Γκάτσης, στον ρόλο του Ερωτόκριτου, με το ευγενικό παρουσιαστικό και την ευαισθησία που μπορεί να διακρίνει και μια αντρική καρδιά. Στον ρόλο του βασιλιά, ο Κωσταντίνος Τζέμος ,με το αγέρωχο παρουσιαστικό του και τον τόνο της φωνής του και το δυναμικό παίξιμο του, μας φοβίζει για την τύχη του μέλλοντος των ερωτευμένων. Ο Κανελλίδης Σταύρος αποδίδει άρτια, την κρητική παλληκαρίσια λεβεντιά.
Πολύτιμη στην παράσταση και η συμμετοχή της Μαίρης Γκαζιάνη, συγγραφέα, αρθρογράφου συνεντεύξεων στην εφημερίδα Now 24.
Ένας άλλος ρομαντικός έρωτας, τύπου Ρωμαίου και Ιουλιέττας, χωρίς το ολέθριο αποτέλεσμα που οδηγεί στον θάνατο των δυο ερωτευμένων ,με κοινό σημείο αναφοράς τον Έρωτα .Στον πρώτο, η διαμάχη των δυο οικογενειών, ενώ στον Ερωτόκριτο, η διαφορετικότητα των κοινωνικών στρωμάτων. Άλλα θέματα που αγγίζονται, η αξία της τιμής και της φιλίας.
Ο Ερωτόκριτος, όπως και η Ερωφίλη του Γεώργιου Χορτάτση, αποτελούν τα σημαντικότερα έργα της κρητικής λογοτεχνίας. Αντιθέτως με τον Ερωτόκριτο, όπου η έκβαση είναι αίσια ,παίζεται μια τραγωδία για τον Πανάρετο και την Ερωφίλη. Παντρεύονται μυστικά. Ο χορός γυναικών, υμνεί τον Έρωτα και καταδικάζει τον πλούτο .O βασιλιάς όταν το μαθαίνει, χαρίζει το κεφάλι του Πανάρετου και την καρδιά του , δώρο στην κόρη του. Ο χορός των γυναικών, τον σκοτώνει.
Στον Ερωτόκριτο ο βασιλιάς-ρήγας Ηρακλής, έχει την πανέμορφη κόρη του Αρετούσα, που ερωτεύεται παράφορα ο Ερωτόκριτος, γιός του Πεζόστρατου συμβούλου του βασιλιά. Ο έρωτάς τους μυστικός. Τραγουδά έξω από το παράθυρό της και τον ερωτεύεται .Εκείνος μιλά για τον αγιάτρευτο έρωτά του στον φίλο του.
ΦΩΤΟ Μοσχάκης
Ειδυλλιακή βαρκάδα, στη λίμνη της Βουλιαγμένης,
των ερωτευμένων
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ
Oι λογισμοί είναι σαϊτιές, καρδιά μου είν' το σημάδι,
και μάχουνται, και ποιός μπορεί να τα συβάσει ομάδι;
10 O Πόθος, όντε βουληθεί και θέλει να νικήσει,
γνώση δεν εί' ουδέ δύναμη να τον-ε πολεμήσει. 260
ΑΡΕΤΟΥΣΑ
"Ωσάν το φυλλοκάλαμο σ' ανέμου κακοσύνη,
οπού κιαμιάν ανάπαψη να πάρει δεν τ' αφήνει,
μα ώρες επά, κι ώρες εκεί τ' αμπώθουν οι ανέμοι,
κι ανεβοκατεβάζουν το, κ' εκείνο πάντα τρέμει― 220
εδέτσι ευρίσκομαι κ' εγώ. Aνάθεμα έτοια ζήση,
μιάν ώρα ανέγνοια το κακό δε θέλει να μ' αφήσει!
Ο βασιλιάς δεν δέχεται τον έρωτα αυτό, τον εξορίζει. Πριν φύγει αρραβωνιάζονται κρυφά. Ο πατέρας του αρρωσταίνει και η Αρετούσα τον επισκέπτεται και βρίσκει μια ζωγραφιά και τους φλογερούς στίχους του Ερωτόκριτου. Η απελπισία και η απόγνωση του αδιέξοδου έρωτά τους εκφράζεται και προς την παραμάνα της Φροσύνη. Ο βασιλιάς επιθυμεί να την παντρέψει. Δεν δέχεται. Την φυλακίζει μαζί με την παραμάνα της. Αισθάνεται ως ελεύθερη πολιορκημένη. Η Αρετούσα από την φυλακή, πιστεύει πως τα πουλιά είναι οιωνοί. Η παραμάνα της, πως είναι οιωνοί,πως θα παντρευτεί τον ξένο και δεν θα τον αρνηθεί. Αυτόν που ο πατέρας της θέλει να της δώσει. Ο ξένος που επιμένει να την παντρέψει ,είναι ο μεταμφιεσμένος Ερωτόκριτος .Έχει σώσει την ζωή του βασιλιά σε μια μάχη με τους Βλάχους. Δραματική η συνάντηση και αναγνώριση των δυο νέων και η αποκάλυψη που αναιρεί και την άρνησή της να μην παντρευτεί τον ξένο. Ο βασιλιάς τελικά συμφιλιώνεται μαζί του. Το γλέντι του γάμου ,καθώς και το αίσιο τέλος είναι δεδομένα.
Με την υπογραφή του Βιντσένζου Κορνάρου ,από την Σητεία, το 1645, αυτό το αλληγορικό παραμύθι Έρωτα, στην κατεχόμενη από τους Ενετούς Κρήτη που πέρασε πολύ δύσκολα, σε κονταρομαχίες για τη τιμή και το φιλότιμο.
Έπαιξε μεγάλο ρόλο το έργο αυτό και στην νεοελληνική ποίηση. Αναφορά του Γ. Σεφέρη. Νέος Ερωτόκριτος Πρεβελάκη, κ.α επικρίθηκε για την λαικότητά του. Ο Κάλβος επέκρινε το έργο ως μονότονο και ο Ιάκωβος Πολυλάς το απέρριπτε εξαιτίας της ιδιωματικής του γλώσσας. Τέθηκε και ζήτημα με την ταυτότητα του ποιητή.
Το έργο έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές, χάρη και στην μελοποίησή του από τον Χριστόδουλο Χάλαρη και την ερμηνεία του από τον Νίκο Ξυλούρη.
Αξίζει να επισκεφτόμαστε, έργα και δημιουργίες της διατήρησης του πολιτισμού μας.
Επίσκεψη παράσταστης 6.1.2016 Ας είναι μια χρονιά Αγάπης.
Κυλλήνη 2012 ,30 Αυγούστου 2012
Πίνακας Ερωτόκριτος
Ο μάγος ,της φωτογραφίας,
Θωμάς Χρυσοχοΐδης
Φωτογράφηση Φουριέρα,τραγουδίστριας
Αυτό που με οδήγησε στον Θωμά Χρυσοχοΐδη, τι άλλο ήταν, μα φυσικά η αγάπη μου για την φωτογραφία. Ψάχνοντας λοιπόν για φωτογράφους δημοφιλείς στην Ελλάδα ,ανάμεσα τους δεν μπορούσε να μην βρίσκεται και ο Θωμάς Χρυσοχοΐδης, ο μάγος της φωτογραφίας των Ελλήνων σταρ.
Πώς να το κρύψουμε άλλωστε ,πως πάντα ήμουν λάτρης του φακού. Στο σπίτι μου αναρίθμητα άλμπουμ από φωτογραφίες τραβηγμένες πριν χρόνια, με κάνουν τώρα μερικά χρόνια μετά να χαμογελώ και να θυμάμαι όμορφες στιγμές ,χωρίς να μελαγχολώ για τα χρόνια που πέρασαν, αλλά ν΄ αναβιώνω για δεύτερη φορά αγαπημένες για μένα στιγμές σ’ ένα ταξίδι του νου. Εξάλλου με άλλον Θωμά, πριν λίγο καιρό είχαμε τραβήξει μια σειρά φωτογραφιών για την παρουσίαση και των δικών μου δημιουργιών.
Μπαίνοντας στον εντυπωσιακά διαμορφωμένο χώρο του, εντυπωσιάστηκα από τα ενυδρεία των ψαριών που δέσποζαν, ως λάτρης της θάλασσας που είμαι. Αντίκρισα έναν άνθρωπο φιλικό που απέπνεε επαγγελματισμό.
Γεννημένος στην Ν. Σμύρνη. Ξεκίνησε από το αθλητικό ρεπορτάζ, σ ΄ αυτό ίσως συντέλεσε και το γεγονός πως ,όπως χαρακτηριστικά λέει και ο ίδιος ,από μικρός ήταν κολλημένος με την μπάλα , παίζοντας στις αλάνες της νέας Σμύρνης ,όπου τα παιδιά ανέπνεαν τον αέρα της γειτονιάς ακόμη.
Το 1986 ίδρυσε το πρακτορείο Sport images που μετονομάστηκε σε Action Images.O φωτογραφικός του φακός αποθανάτισε Ολυμπιάδες, παγκόσμια κύπελλα ποδοσφαίρου και στίβου, πρωταθλήματα μπάσκετ στον ελλαδικό χώρο, αλλά και στο εξωτερικό.
Το πρακτορείο του, ACTION IMAGES διαθέτει το μεγαλύτερο ψηφιακό αρχείο αθλητικής φωτογραφίας στην Ελλάδα, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, που καλύπτει μια χρονική περίοδο από το 1930 μέχρι σήμερα. Εκεί καλύπτεται όλη η αθλητική επικαιρότητα, με άρτια τεχνογνωσία και ψηφιακή τεχνολογία.
Ο ίδιος βιώνει την φωτογραφία, ως απελευθέρωση. Χαίρεται και αναδύει την πρώτη τυπωμένη φωτογραφία του, από τον σκοτεινό αυτοσχέδιο θάλαμο ,στην ταράτσα του πατρικού του , μόλις στην Τρίτη Γυμνασίου.
Παρατηρώντας φωτογραφίες του, στην κινούμενη οθόνη του χώρου του που βρισκόμουν, διαισθάνθηκα ,πως είναι λάτρης των έντονων χρωμάτων. Ο ίδιος αποκαλύπτει ,πως για εκείνον αξέχαστο χρώμα ήταν κάποτε, το χρώμα μιας πόρτας ενός αρχοντικού της Ύδρας που είχε φωτογραφήσει.
Το ανεξάρτητο πνεύμα του, αλλά και η λαχτάρα του να εξελιχτεί σε επαγγελματία, ήταν με την πρώτη του απόπειρα σε μικρή ηλικία, μόλις στην έκτη δημοτικού κρυφά από τους γονείς του ,να στηθεί μόνος στα πόδια του, πουλώντας μαξιλαράκια φελιζόλ των γηπέδων.
Λάτρης της ομορφιάς και του γυναικείου φύλου, όπως κάθε φωτογράφος άλλωστε, καθώς και της ομορφιάς της φύσης και των αρωμάτων. Το άρωμα του νυχτολούλουδου, μια από τις μυρωδιές που προτιμά.
Άνθρωπος με ισχυρό θέλω, για την υλοποίηση των στόχων του. Απωθημένο του ,οι ματαιωμένες σπουδές του στην Αμερική. Για αυτόν ένα όνειρο ζωής. Δεν επαναπαύεται ποτέ ,αλλά βρίσκεται σε συνεχής αναζήτηση, για τα καλύτερα πάντοτε φωτογραφικά αποτελέσματα.Άλλο ένα όνειρο του, η σκηνοθεσία. Η μουσική, μια από τις αδυναμίες του.
Γεμάτος πάθος, αφοσιωμένος στην δουλειά του. Στην αγάπη δίνεται. Έτσι στην αγάπη και για την κόρη του, που υπεραγαπά. Η φωτογραφία του μαζί της ,στολίζει το προφίλ του φωτογράφου.
Άνθρωπος της δράσης, αθλητικός από μικρός .Στις φωτογραφίες του, πάντα εν κινήσει και σε αθλητικές δραστηριότητες . Φωτογραφίες από μπιτς βόλεϊ και ακόμη και από ρίψη από αεροπλάνο, σε ρόλο σταντ μεν, μας εντυπωσιάζουν. Μυημένος στα extreme sport,όπως και στη μηχανή του. Ο ίδιος, αφηγείται, πως πέταξε με αιωρόπτερο, το 1997 πάνω από το Ολυμπιακό στάδιο, κατάμεστο από φιλάθλους σε ύψος 700 μ. Και φυσικά τι άλλο έκανε; Φωτογράφιζε.
Η τρέλα της ζωής είναι για αυτόν ,η πεμπτουσία της. Αυτό ισχύει και για την φωτογράφηση. Ιδιαιτέρως, εάν και το εκάστοτε κάθε φορά μοντέλο του, αποπνέει έναν αέρα τρέλας και η φωτογραφία δεν είναι στημένη. Θέλει, όπως λέει ο ίδιος να παρασέρνει το κάθε ανθρώπινο μοντέλο στην τρέλα. Θέλει να «τσαλακώσει», τους celebrities για την υιοθέτηση ενός πιο άνετου και χαλαρού στυλ, πέρα από τους τυπικούς κανόνες που διέπονται. Τους απελευθερώνει. Σ’ αυτό τα πνεύμα, ακομπλεξάριστη, όπως ο ίδιος λέει η Ελεονώρα Μελέτη, η παρουσιάστρια,φωτογραφήθηκε.
Φωτογραφήσεις ,κλικ, με κέφι και τρέλα. Όπως και η φωτογράφηση του Ηλία Ψινάκη, που για αντί χαρτοφύλακα , κράτησε ένα πιστόλι ξαφνικά ,αλλά δεν έμαθε ποτέ ,εάν ήταν αληθινό. Σίγουρα, όμως ήταν ένας γεγονός, απρόοπτο και αυθόρμητο.
Ο ίδιος , φωτογραφίζει και αποθανατίζει την ψυχή τους, έτσι απελευθερώνει όλη τους την ομορφιά. Έμφαση του ο φωτισμός, στον οποίο δίνει μεγάλη σημασία. Για αυτόν ,η δουλειά του είναι ο μοναδικός καθρέφτης του.
Φωτογένεια, για αυτόν, σημαίνει το φως που εκπέμπει καθένας με το πρόσωπό του .Επίσης η ζεστασιά. Η προσωπικότητα, που αποπνέει και το ταλέντο.
Ο χώρος του lifestyle των celebrities, από τον χώρο μόδας, μουσικής, κινηματογράφου, θεάτρου, τηλεόρασης, τον κέρδισε μετά τον χώρο του αθλητισμού. Το να τους φωτογραφίζει, αποτελεί για αυτόν πρόκληση ,είναι θέμα εμπιστοσύνης αλλά και παιγνίδι γοητείας.
Φωτογραφήσεις, επωνύμων, ανθρώπων των γραμμάτων και τεχνών, όπως της Κικής Δημουλά, της σύγχρονης ,βραβευμένης ποιήτριας, δεν περνά σίγουρα απαρατήρητη. « Από τον κόσμο των γρίφων φεύγω ήσυχη. Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα: δεν έλυσα κανένα» Κ. Δ.
Αυτές τραγουδιστών Β. Παπακωνσταντίνου ,η αποθέωση του ροκ, Σαμπάνη, Κ. Αργυρού με τα ρομαντικά, συναισθηματικά τραγούδια τους. Μαριάνα Πιερίδη , Σαμπρίνας ,στην μηχανή, θηλυκή, όσο ποτέ. Του Μαρτάκη, Ελένης Φουρέιρα στα άγρια βράχια, Τσαλίκη, Aντώνη Βαρδή και Κραουνάκη. (Σειρά ονομάτων τυχαία)και πολλών άλλων .
Να και μερικοί ακόμη σταρ του μακρύ καταλόγου του ,που δεν μπορούν ν΄ απαριθμηθούν . Για μερικούς από αυτούς, εκδηλώνει τα προσωπικά του πιστεύω .Για τον καθένα τους, έχει μόνο κάτι καλό να πει. Μιλά για την φωτογένεια των τραγουδιστών, Σάκη Ρουβά και της Άννας Βίσσης. Την ομορφιά μοντέλου-παρουσιάστριας Δούκισσας Νομικού, την κλασσική ομορφιά της ηθοποιού, Κατερίνας Λέχου, για την ελκυστικότητα της Έλενας Παπαβασιλείου, παρουσιάστριας. Την αυτοπεποίθηση του κομμωτή Τρύφωνα Σαμαρά, γνώστη του τέλειου στησίματος στην φωτογραφία. Γνώστη των γραμμών προσώπου. Αναφέρεται στην διαρκής ψαγμένη αναζήτηση θεμάτων, της Σταματίνας Τσιμτσιλή, παρουσιάστριας. Τον έρωτα του φακού, με την Νάντια Μπουλέ. Αναφορά στην εντυπωσιακή Αθηνά Οικονομάκου. Την φωτογενής, μπριόζα και με θετική ενέργεια τραγουδίστρια, Έλενα Παπαρίζου. Την γυναίκα κορίτσι ,με το κρυμμένο παιδί μέσα της και το παιγνίδι με την μπάλα, Σμαράγδα Καρύδη, ηθοποιό. Την ωριμότητα και αρχοντιά του μοντέλου Τζένης Μπαλατσινού. Την αυθόρμητη τρέλα της ηθοποιού, Μαρίας Σολωμού. Τον επαγγελματισμό και συνεργασία της Ευγενίας Μανωλίδου και Άτζελας Δημητρίου, τραγουδίστριας. Για τ’ ομορφότερο πρόσωπο της τηλεόρασης, αυτό, της Σίσσυ Χρηστίδου.
Σε φωτογραφίες του αποτυπώνεται, η Δέσποινα Καμπούρη ,ως μαθήτρια με σχολική τσάντα, η Λάουρα Ναργιές ,με τσιχλόφουσκα και τσαχπινιά. Τα ποπ κορν που εκσφενδονίζουν βλέποντας τηλεόραση, ο Γρ. Αρναούτογλου, παρουσιαστής, Σταρόβας και Μπεκατώρου. Η φωτογράφηση του μοντέλου Αναδιώτη, εντυπωσιακή, καθώς ο ίδιος ξεπετάγεται, σαν από ιταλικό φιγουρίνι μόδας και να διαφημίζει ιταλικό εσπρέσσο.
Πολλές φωτογραφίσεις γίνονται εντός στούντιο, όπου τονίζει ,πως είναι δυσκολότερη και επιβάλλεται, να βρει ιδέες για να ξεχωρίσει η φωτογράφιση εκεί. Άλλες εξωτερικές, με απρόοπτες τεχνικές δυσκολίες ,όπως η φωτογράφιση με τον Ν. Βέρτη και Βαρδή ,τραγουδιστές, όπου φυσούσε πολύ και παρουσιάστηκε πρόβλημα με τον γερανό σε έναν διαλυτήριο πλοίων στην Ελευσίνα.
Μια, από τις ευκολότερες και συντομότερες φωτογραφίσεις, του τραγουδιστή Σφακιανάκη και του Ζουγανέλη, χωρίς να υστερούν σε τίποτα απ΄ όλες τις υπόλοιπες.
Όσο, για το Photoshop,το χρησιμοποιεί ελάχιστα, γιατί πιστεύει πως δεν πρέπει να κάνει κάποιον αγνώριστο ,θυσιάζοντάς τον στον βωμό της ματαιοδοξίας και να γίνεται αγνώριστος εξωτερικά. Τον εξοργίζει πολύ η αγένεια και το καβαλημένο καλάμι, όπως λέει.
Για να πετύχει ,η φωτογράφιση πρέπει να νιώθει κανείς άνετα με τον φακό, αλλά και ο φωτογράφος να τον απελευθερώνει και να καταφέρνει να νιώθει άνετα .Όπως, συνέβη και με την Τατιάνα Στεφανίδου, παρουσιάστρια, που έγινε άμεσα, διασκεδάζοντάς την ευχάριστα με ένα τραγούδι του Μ. Χατζηγιάννη.
Mια από τις φωτογραφίες του που μ΄ εντυπωσίασε πάρα πολύ και το χέρι της τραγουδίστριας Λάνα ντελ Ρέι.
Φωτογραφία Θωμά Χρυσοχοΐδη
Φωτογραφία του περιοδικού ΜΑΧΙΜ
Ανδρονίκη Ατζέμογλου
https://vimeo.com/150266196
Cloud Swing by Anastasia Karampourniotis,εντυπωσιάκο βίντεοκλιπ,
σε συνεργασία της, με τον φωτογράφο Θωμά Χρυσοχοΐδη
Δείγματα, της εξαιρετικής δουλειάς του,θα βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο.
http://www.thomas.com.gr/site/index.php
http://www.thomas.com.gr/site/index.php
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου