Αγάπες και λουλούδια-Γεωργία Χατζηγεωργίου

                                             

                                             "Όπου πας πήγαινε με την καρδιά σου" Κομφούκιος

30 πράγματα που έμαθα μετά τα 30

Η ηλικία των τριάντα είναι ορόσημο, ειδικά για τις γυναίκες. Είναι η πόρτα που ανοίγουν τα κοριτσάκια προς την ουσιαστική, γυναικεία ενηλικίωση. Απ’ τα εικοσιοκτώ μου έτρεμα την ημέρα αυτής της δεύτερης ενηλικίωσης. Μέχρι που ήρθε κι από τότε απολαμβάνω κάθε στιγμή της. Προσπαθώ τουλάχιστον.
Παρακάτω θα διαβάσετε τα τριάντα πράγματα που έμαθα ανοίγοντας αυτήν την όμορφη πόρτα και ζώντας πλέον επίσημα εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια στη μαγική αυτή δεκαετία:

1. Η αγάπη δεν αρκεί. Ούτε λύνει προβλήματα, ούτε συντηρεί έρωτες και φιλίες. Μόνη της δεν καταφέρνει τίποτα. Θέλουν διαρκή προσπάθεια και μάχη όλες οι σχέσεις.
2. Τίποτα μα τίποτα απολύτως δεν είναι δεδομένο. Η ζωή μας επιφυλάσσει εκπλήξεις και μπορείς μέσα σε μια στιγμή ν’ αλλάξεις ρότα χωρίς καν να το καταλάβεις.
3. Το μαύρο και το άσπρο είναι μόνο δύο απ’ τα χιλιάδες χρώματα που φοράει η ζωή. Δεν είναι απαραίτητο να επιλέγουμε πάντα ένα απ’ τα δύο. Μόλις το συνειδητοποιήσεις αυτό σταματάς να είσαι απόλυτος.
4. Μάτια κι αυτιά ανοιχτά, στόμα ερμητικά κλειστό. Μακριά από κουτσομπολιά και κουτσομπόληδες. Είναι σαν να κυλιέσαι στις λάσπες και σίγουρα δεν είσαι γουρούνι.
5. Το ποτέ και το πάντα δεν ισχύουν. Κι αυτό είναι μια πανηγυρική διαπίστωση.
6. Άνθρωπος που έκανε πουστιά σε κάποιον, θα κάνει με μαθηματική ακρίβεια και σε κάποιον άλλο, πρόσεχε μόνο μην είσαι εσύ αυτός.
7. Αρχίζουμε να μοιάζουμε στους γονείς μας. Στα χούγια, τις συνήθειες και δυστυχώς τις παραξενιές.
8. Οι δίαιτες γίνονται Γολγοθάς και το να χάσεις κιλά είναι σχεδόν επώδυνο. Ξέχνα τις δίαιτες της μιας εβδομάδας που είχαν συγκλονιστικά αποτελέσματα κι έχανες ένα κιλό την ημέρα.
9. Απόλυτη κι επιτακτική ανάγκη να φύγεις απ’ το πατρικό σου σπίτι αν δεν το έχεις ήδη κάνει. Ο κυριότερος τρόπος να μάθεις τον εαυτό σου.
10. Πλέον εκτιμώ πολύ περισσότερο μια νύχτα στο σαλόνι ή τη βεράντα με την κατάλληλη παρέα κι ατελείωτες συζητήσεις ως το πρωί παρά να βγω και χτυπηθώ σε κάποια μπάρα.
11. Κατάλαβα πως δεν αντέχω χωρίς χιούμορ, χωρίς γέλιο. Και αποφάσισα πως έτσι θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου, γελώντας.
12. Το καλό φαγητό είναι στην ίδια θέση με το καλό σεξ. Ειδικά όταν είναι σπιτικό και μαγειρεμένο με αγάπη.
13. Μακριά από ανθρώπους που σε γλείφουν. Είναι οι ίδιοι που πρώτοι θα σου χώσουν το μαχαίρι στην πλάτη.
14. Κανένας δεν πέθανε από έρωτα. Όσες φορές σύρθηκες σε πατώματα και παρκέ στα είκοσι είναι μικρές, μακρινές, δακρύβρεχτες αναμνησούλες.
15. Με κόπο τελείωσα με τις ενοχές όταν κατάλαβα ότι δεν είμαι ρομπότ ή υπεράνθρωπος και δεν μπορώ να πετύχω τα πάντα.
16. Και φυσικά δεν φταίω για όλα εγώ. Αναλαμβάνω μόνο τις ευθύνες που μου αναλογούν, όχι και των γύρω.
17. Καμία σχέση δεν είναι ανιδιοτελής. Ακόμα κι αν δεν το παραδέχεσαι, ακόμα κι αν το κάνεις αθώα και με καθαρή ψυχή, πάντα θα θες ανταπόδοση σε ό,τι απλόχερα χαρίζεις και τούμπαλιν.
18. Κανένα θύμα δεν είναι μόνο θύμα. Ισχύει και για τους θύτες.
19. Στα τριάντα δεν είσαι γέρος όπως πίστευα στην προηγούμενη δεκαετία. Είσαι ακόμα άγουρος μέσα στην ωριμότητά σου.
20. Όλα τα κλισέ που άκουγα στα είκοσι άρχισαν να επαληθεύονται. Πρώτο και καλύτερο, η γυναίκα κάνει καλύτερο σεξ απ’ τα πρώτα -αντα και μετά.  Κι αυτό πάει χέρι-χέρι με το επόμενο.
21. Έμαθα ότι το σεξ μετριέται στην ποιότητα κι όχι στην ποσότητα.
22. Είναι ηδονή να λες αυτό ακριβώς που θες και να σταματήσεις επιτέλους να μπουκώνεις λέξεις κι αισθήματα μέσα σου.
23. Οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν εξαιρετικά αχάριστοι. Ακόμα και οι πολύ κοντινοί σου.
24. Εκτιμώ πλέον την αληθινή φιλία. Και αυτήν προτιμώ ανοίγοντας την καρδιά μου σε δύο-τρεις ανθρώπους κι όχι σε ένα ολόκληρο ασκέρι.
25. Η φιλία με έναν άντρα είναι συγκλονιστική εμπειρία.
26. Η εκδίκηση τρώγεται και ζεστή και μάλιστα έχει άλλη χάρη.
27. Δεν υπάρχει μονόπλευρος έρωτας. Πες το όπως θες αλλά προς Θεού όχι έρωτα.
28. Στα τριάντα απόκτησα μια βαθύτερη γνώση του εαυτού μου. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως θα σταματήσω να με μαθαίνω μέχρι και τα τελευταία -ηντα.
29. Έμαθα να με αγαπώ και να με νταντεύω γιατί κανένας άλλος δεν θα το κάνει όπως εγώ. Αυτό είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση άλλωστε.
30. Εμπιστεύομαι το ένστικτό μου και τα μάτια αυτού που έχω απέναντί μου. Όλες οι αλήθειες του κόσμου βρίσκονται εκεί.

 Στη Μαριέφη, τον Νίκο, τον Μάνο και τον Σταύρο.

http://pillowfights.gr/agapes_kai_louloudia/item4887/30_%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1_%CF%80%CE%BF%CF%85_%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B1_%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC_%CF%84%CE%B1_30 

Πίστη στην Ζωή

Tι oλοκληρώνει την ευτυχία; Για άλλους η αφθονία αγαθών. Για άλλους, η ανθρώπινη επικοινωνία. Για τον καθένα και ένα διαφορετικό κομμάτι συμπληρώνει το κομμάτι του παζλ ευτυχίας. Για να μπορείς να χαρείς όμως αυτά τα κομμάτια της απόλυτης ευτυχίας, όλοι μας θα συμφωνήσουμε πως το κυριότερο όλων είναι η υγεία μας.

Και ενώ όλοι μας κατά καιρούς το παραδεχόμαστε, εάν ο καθένας δεν ζήσει την μικρή ή μεγάλη περιπέτειά του ,δεν μπορεί εύκολα, να κατανοήσει το πόσο μεγάλο αγαθό είναι. Η υγεία είναι αυτή που πάνω από όλα πρωτίστως κρατάει σε ισορροπία την ζωή μας.

Για να έχουμε όμως υγεία, κάθετι που την περιβάλει μετράει. Η διατροφή μας, οι συνθήκες εργασίας μας, η ομαλή οικογενειακή ζωή μας ,ο κύκλος των φίλων μας, το περιβάλλον στο οποίο ζούμε ,ο τρόπος ζωής μας και τόσες άλλες παράμετροι που σταδιακά με τα χρόνια και την πρόοδο της επιστήμης μαθαίνουμε ,είτε μόνοι μας ανακαλύπτουμε.

Σίγουρα η ίδια ζωή στην πορεία της ζωής μας, άλλαξε τον χαρακτήρα μας. Ίσως αρκετούς από εμάς τους έκανε πιο δύστροπους λόγω συνθηκών ζωής, αρνητικών ανθρώπων, είτε δυσκολιών. Όπου επικεντρωθήκαμε ν΄ ανταπεξέλθουμε στα προβλήματα μας, είτε της οικογενείας μας, δεν δώσαμε την απαραίτητη προσοχή ,πως ίσως στην διπλανή μας πόρτα παίζεται ένα δυσκολότερο περιστατικό από το δικό μας και ως επίκεντρό του έχει ως θέμα το πολύτιμο αγαθό της υγείας.

Σίγουρα πολλές φορές σε τέτοιες περιπτώσεις θ΄ έχουμε αναρωτηθεί, γιατί να γίνω εγώ ο πρωτοπόρος βοήθειας και όχι ίσως η πολιτεία, είτε ανάλογοι φορείς που θα μπορούσαν να επιμεληθούν τα συγκεκριμένα θέματα υγείας ανθρώπων σε ανάγκη. Τις περισσότερες φορές είναι η κοινωνία των ανθρώπων της διπλανής πόρτας που ανοίγει την καρδιά και το χέρι βοηθείας, χωρίς φυσικά πάντα ν΄ αποκλείουμε και τον φορέα κράτος και άλλους φορείς που κατά καιρούς συνδράμουν.

Σ ΄αυτό βοηθούν πολύ και σύλλογοι που έχουν δημιουργηθεί γι αυτό ακριβώς τον σκοπό, να βοηθήσουν εκεί όπου η πολιτεία, είτε το κράτος δεν επαρκεί. Και συνήθως είναι άνθρωποι, οι ίδιοι παθόντες. Ο καθένας από εμάς θα γνωρίζει πάρα πολλούς συλλόγους, είτε από τα μέσα ενημέρωσης, είτε προσωπικά, ε ίτε γνωρίζοντάς τους από φίλους.

΄Ενας τέτοιος αξιόλογος σύλλογος και ο Σύλλογος Πίστη, γονέων και κηδεμόνων , παιδιών, με νεοπλασματικές ασθένειες (καρκίνος). Λειτουργεί από το 1993, με Πρόεδρο από το 2003, τον κ. Χρήστο Βλάχο ,τον ίδιο παθόντα, όταν αντιμετώπισε με γενναιότητα το πρόβλημα υγείας της κόρης του, που νόσησε το 2000 σε ηλικία 15 ετών. Το συμβούλιο είναι επταμελές από γονείς κηδεμόνες .Μέλη του συλλόγου, γονείς νοσούντων παιδιών από όλα τα μέρη της Ελλάδος. Το προσωπικό στήριξης 9 άτομα εργοθεραπεύτρια, μουσικοθεραπεύτρια, παιχνοθεραπεύτρια, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς ,εθελοντές, που απαλύνουν την καθημερινότητα των παιδιών με δημιουργική απασχόληση, παραμύθια, ζωγραφική κ. α Εργαζόμενοι και εθελοντές με την κατάλληλη καθοδήγηση των εργαζομένων, στηρίζουν γονείς και παιδιά που νοσηλεύονται στις αιματολογικές και ογκολογικές κλινικές Παίδων Αγ. Σοφία (Ελπίδα Μαριάννα Β .Βαρδινογιάννη). Ο Σύλλογος εκτός από τις πληρωμές προσωπικού, μηνιαίες, έχει και καθημερινά έξοδα, δίνοντας βοήθεια προς γονείς και παιδιά(εξετάσεις, πληρωμές ξενοδοχείων, σε γονείς που έρχονται από επαρχία κ.α.) Υπάρχουν και εκπαιδευτικοί έως και την Γ τάξη Γυμνασίου που παρέχουν την ανάλογη εκπαίδευση στα παιδιά, έως ότου μείνουν σε νοσηλεία.


Στεγάζεται στο Νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία, στην ογκολογική μονάδα Μαριάννα Βαρδινογιάννη. Το τμήμα εφήβων – παιδιά 16 χρονών. Δυστυχώς δεν υπάρχει η δυνατότητα να στεγάσει παιδιά έως των 18 ετών. Υπάρχει το πρόβλημα ,πως τα παιδιά από την ηλικία των 16 και άνω αντιμετωπίζονται ως ενήλικες και σε άλλες μονάδες για τον λόγο αυτό. Εκεί όμως , δεν τους παρέχονται οι ίδιες δυνατότητες με τ΄ άλλα παιδιά ,βρίσκονται μέσα στον κόσμο των άρρωστων ενηλίκων και εκεί με διαφορετική ψυχολογία, σίγουρα δεν είναι ότι πιο ευχάριστο και ενθαρρυντικό για τα παιδιά που μεταβαίνουν
στο Λαϊκό, Αγ. Σάββα, κ.ά. Είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί τμήμα εφήβων ,όπως υπάρχει και σ΄ όλη την Ευρώπη. Υπάρχουν αιτήματα των συλλόγων προς την πολιτεία να συμπεριληφθούν και αυτά τα παιδιά και να μπουν στις ανάλογες κλινικές που ανήκουν, βάση της ηλικίας τους. Υπάρχει έλλειψη τόσο από ιατρικό, όσο και νοσηλευτικό προσωπικό . Χρειάζονται εξετάσεις και κάποια φάρμακα και ο σύλλογος προσπαθεί να καλύψει τα έξοδα των οικογενειών.(Νοίκια, ΔΕΗ, νερό κ.α.)

Στο νοσοκομείο πραγματοποιούνται από τον σύλλογο πολλές εκδηλώσεις, γι΄αυτούς τους σκοπούς. Φιλότιμες προσπάθειες γίνονται από φιλανθρωπικά δρώμενα, καλλιτέχνες όπως προσφάτως και από το Μουσικοποιητικό καφενείο με την Μαίρη Γραμματικάκη και Δημήτριο Σαμαρτζή και έναν κατάλογο αναρίθμητων καλλιτεχνών με πλούσια και ευαισθητοποιημένη καρδιά .

Παλεύοντας με πίστη και επιμονή καθημερινά, όλοι μαζί. Με την κρίση όλοι οι σύλλογοι ,έτσι και ο σύλλογος Πίστη, έχουν οικονομικά προβλήματα, λόγου της γενικής κρίσης στην χώρα μας.

Καθένας μας πρέπει να πειστεί, με δώρο μας την δοτικότητα και βοήθεια προς τον συνάνθρωπο. Χρειάζονται δότες μυελού οστών, αιμοδότες αιμοπεταλίων, γιατροί και νοσηλευτές, ψυχολόγοι, για την στήριξη των παιδιών καθώς και των γονέων τους. Υπάρχουν αρκετά παιδιά που οι γονείς τους δεν κατάφεραν ν΄ ανταπεξέλθουν στο πρόβλημά τους και τα εγκατέλειψαν. Άλλα πάλι, υποστηρίζονται από παππού, γιαγιά και συγγενείς. Επίσης τα επιδόματα αυτών των παιδιών σταματούν, όταν γίνονται καλά», όμως αυτό είναι σχετικό αφού όλο και κάποια όργανα έχουν πειραχτεί, κάποια όργανα λείπουν, παρόλης της φαινομενικής ίασής τους.

Πέρα των πρακτικών ,ιατρικών διαδικασιών που είναι ζωτικής σημασίας και σώζουν ζωές είναι ανάγκη ο καθένας μας ν΄ αγκαλιάσει με αγάπη, εάν γνωρίζει κάποιο τέτοιο σύλλογο, αυτούς και την προσπάθειά τους. Είναι σημαντική η αγάπη και βοήθεια για την τόνωση της ψυχολογίας των ασθενών. Το 85%των περιπτώσεων υγιειαίνουν.

Διακυβεύβεται η ποιότητα της ζωής τους, καθημερινές τους συνήθειες, λειτουργικότητά τους .Οδηγούνται σε άγχος και χρόνια κατάθλιψη τόσο αυτοί, όσο και οι οικείοι τους. Αντιμετωπίζουν προβλήματα στον εργασιακό τους χώρο, καθώς και τον περίγυρο, τα σχολεία τους, άνθρωποι με προβλήματα πάσης φύσεως υγείας. Πολλοί εκ των οποίων αποκτούν χαμηλή αυτοεκτίμηση, απομονώνονται από το κοινωνικό περιβάλλον εκούσια, είτε ακούσια. Περιθωριοποιούνται από ανθρώπινες συμπεριφορές. Φοβούνται το μέλλον και απέχουν από αυτό.

Ας γίνουμε η ασπίδα τους στην μάχη με τον εχθρό την ασθένεια. Μπορούμε.
 Η θέληση νικά.

Ανδρονίκη Ατζέμογλου



ΕΘΝΙΚΗ : 054 48 000 520 IBAN GR2601100540000005448000520

SUIFT BIC: ETHNGRAA ALFA BANK:13 000 200 200 8236

IBAN: GR9501401300130002002008236

SUIFT BIC: CRBAGRAAXXX EURO BANK 0026 0426 34 01000 94467

IBAN: GR36026042600003400100094467

SUIFT BIC:ERBKGRAA ΠΕΙΡΑΙΩΣ 6003040030833 IBAN: GR8301710030006003040030833

SUIFT BIC:PIRBGRAA ΤΗΛ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 2107488961 – 2107486880

www.pisti.gr