EΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ-ΝΟΥΒΕΛΑ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ-ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

Πετάλωσα τις μνήμες.

Τις εμπειρίες σέλωσα.

Ιππεύω στην ράχη του Σύμπαντος

στης Αγάπης την ρότα.

Ουρανός και Γη,σμίγουν στο εμείς.

Εμείς,δυο ταξιδιάρικα σύννεφα στο στερέωμα.

ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ-ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΝΟΥΒΕΛΑ

ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

Κάθε συνάντηση δεν είναι τυχαία, μια όμως μοιραία.
Η δίδυμη φλόγα, μέσα από το ταξίδι του παρελθόντος έδεσε φτερά
στο παρόν και πέταξε τον ουρανό στην γη του μέλλοντός σου
με συνωμότη το σύμπαν.
Εκεί έξω περιμένει να γίνει φλόγα αγάπης.

 ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΝΟΥΒΕΛΑ -ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

Δεν την ψάχνεις.Ο καθένας μας δεν είναι μισός,αλλά ολόκληρος.

Βρίσκεις το άλλο σου ολόκληρο.

Η αγάπη δεν συμβαδίζει μ΄ έναν έρωτα κυνηγό ή αδιάφορο.Εμπιστοσύνη,πως σε μια κοινωνία συμφερόντων,βρίσκεις ακόμη το αληθινό συναίσθημα με την υπέρβαση των Εγώ σου.

Ο Γρηγόρης Βασιλειάδης συγγραφέας-ψυχολόγος τον απεικονίζει ιδανικά.

"Ποτέ δεν ερωτεύεσαι αυτόν που νοιάζεται. Ερωτεύεσαι αυτόν που μέσα σου ξέχασες. Τον εσωτερικό άνδρα,γυναίκα, που στην λήθη της ψυχής ανενέργητος, θέλει να τον ενεργοποιήσεις στον καθρέφτη του άλλου. Ερωτεύεσαι εκείνον που ασυνείδητα ξέρεις πως θα κινητοποιήσει το τραύμα σου και βοηθώντας σε να το ζήσεις -ξανά- θα σε κάνει, -αν στ' αλήθεια- το θέλεις, ολόκληρο ως άνθρωπο".


Δεν υπάρχουν τυχαία περιστατικά, μέσα σ’ ένα τέλεια συγχρονισμένο σύμπαν.



Kαταδύθηκα στην θάλασσα της ζωής με μια «Κατάδυση στο Είναι». Ναυγοί, ψάχνουμε το νησί της καρδιάς μας. Αναδύθηκα μέσα από τις στάχτες της Αυτογνωσίας μου , «Αναδυόμενο Εγώ», όπως αναδυόμαστε όλοι μαχητές της ζωής. Τώρα πετάω με τα φτερά της Σοφίας σ΄ έναν «Επίγειο Ουρανό», εκεί όπου βρίσκεται η δίδυμη φλόγα μου «Αρχαίες Ψυχές». Δυο ποιητικές συλλογές και δυο νουβέλες ,τα έργα ψυχής μου. Η κάθε μου μέρα "Δια βίου μάθησης",μαθαίνω,εξελίσσομαι,αναγεννιέμαι.
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ
KΑΤΑΔΥΣΗ ΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΥΡΑ
ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΟ ΕΓΩ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ
ΑΡΧΑΙΕΣ ΨΥΧΕΣ ΝΟΥΒΕΛΑ
ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΝΟΥΒΕΛΑ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ

Ευχή μου είναι, σύντομα  να "'επικοινωνήσω" με  τους ήρωες της νέας νουβέλας μου.Ένα θέμα υγείας του ποδιού μου,με κράτησε για ένα χρόνο όμηρο και δεν μου το επέτρεψε.

Μάθε να αξίζεις, όχι να κοστίζεις ρε άνθρωπε. Και μη συμβιβαστείς με τίποτα λιγότερο..

Γράφει η Νίκη Ατζέμογλου
Όλα στην ζωή μας περνάνε από τον μεγενθυτικό φακό της κοστολόγησης. Εκτιμούμε το βάρος τους, το ποιόν τους, την ποσότητά τους.
Η ύλη πλοηγός στην ζωή των ανθρώπων.
Στον μέλλον, είναι πολύ πιθανόν να κοστολογείται και ο αέρας που αναπνέουμε.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, κοστολογούνται στις μέρες μας και οι άνθρωποι. Προιόντα προς πώληση. Τους κρεμάνε νοερά ταμπελάκια. Εμπόρευμα έτοιμο στημένο σε βιτρίνα προς κατανάλωση. Μερικές φορές και μόνοι τους κοστολογούν τον εαυτό τους, το ποιος θα «πουλήσει» περισσότερο και καλύτερα.

Σαφώς για να συντηρηθεί ο άνθρωπος, χρειάζεται κάποια αγαθά απαραίτητα για μια ζωή πιο άνετη και ευχάριστη. Όμως, τα πλούτη ,τα αρχαία χρόνια ως τις μέρες μας, απέδειξαν πως ουδέποτε ευτύχησαν τον άνθρωπο. Σήμερα μπορεί να είναι δικά μας, αύριο κάποιου άλλου. Το παν είναι η αφθονία, όχι όμως ως πράσινο άψυχο χαρτί. Ο φθόνος, δεν ήταν ποτέ οδηγός έμπιστος. Μην φθονείτε τα κεκτημένα άλλων. Το μυστικό της αφθονίας, δεν κρύβεται στον ανταγωνισμό, αλλά στην δημιουργικότητα του ανθρώπου.

Αυτή η εκτίμηση των αγαθών που μας περιβάλλουν ,επεκτείνεται και στον άνθρωπο. Αξίζω ή δεν αξίζω;Kαι εάν ναι, στην σκάλα αξιών σε ποιο σκαλοπάτι πατάω; Εάν κάποιος πατάει ένα σκαλοπάτι ψηλότερα πως θα εφεύρω τρόπους να τον γκρεμίσω; Να τσακιστεί, για να το χαρώ.
Tην αξία του, την διαισθάνεται καθένας μας μόνος του, αφού πρώτα πλάσει τον εαυτό του. Δουλέψει μαζί του. Κατορθώσει, να καταπνίξει όλα τα υπολογιστικά Εγώ του. Αυτά που επαναστατούν, ποιο θα πρωταγωνιστήσει κάθε μέρα. Η αυτογνωσία του, θα τον πιάσει από το χέρι. Είναι αυτή, που θα τον οδηγήσει στο σωστό μονοπάτι.

Ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη την επιβεβαίωση των άλλων να αποδείξει την αξία του. Όλοι ως δημιουργήματα του Δημιουργού, είμαστε τέλεια πλασμένοι για ν΄αξίζουμε. Άνθρωποι που δεν σε υπολόγισαν, γιατί δεν ταίριαξες σύμφωνα με το «κόστος» τους, τους μαθηματικούς υπολογισμούς τους, δεν θα σ΄εκτιμήσουν ποτέ πραγματικά. Είναι αυτοί οι ίδιοι, που δεν εκτιμούν τον δικό τους εαυτό και σε υποβιβάζουν, για να νιώθουν αυτοί καλύτερα και καλύτεροι.
Εσύ ν΄ απομακρύνεσαι διακριτικά από κάθε τι ψεύτικο και αρνητικό. Να προσεγγίζεις κάθετι αυθόρμητο, πηγαίο και αληθινό. Να πετάς τα όνειρα σου σε ανοιχτό ουρανό. Να κάνεις βαρκάδα την ψυχή σου στην γαλήνια θάλασσα. Να βουτάς με όλο το είναι σου στις επιλογές σου και να μην μετανιώνεις ποτέ, ακόμη και εάν αυτές σε διέψευσαν. Δες το ως μια πλεύση εμπειριών για την αποκόμιση πληροφοριών στην πορεία της ζωής σου. Δεν ήσουν εσύ που ήσουν λίγος. Λίγοι , εκείνοι που σε άφησαν να πέσεις χωρίς δίχτυ ασφαλείας, γιατί απλά αφέθηκες να εμπιστευτείς, αφού πρώτα σε μπέρδεψαν. Λίγοι, της εμπιστοσύνης σου.

Να μην συμβιβάζεσαι ποτέ εγκαταλείποντας τα δικά σου οράματα. Να βαλτώνεις στην μετριότητα ή να κυνηγάς το τέλειο; H τελειότητα για τον καθέναν είναι υποκειμενική. Όταν την αποκτήσει κάποιος, αναζητά κάτι καλύτερο και πάντα ο κύκλος μένει ατελής. Τελειότητα για σένα, είναι ότι σε κάνει ευτυχισμένο. Ότι σε μεταμορφώνει σε πρόσωπο χαμογελαστό.

Διαισθάνσου την αξία σου! Όταν δίνεις τον εαυτό σου σε κάποιον που δε σε σέβεται, δίνεις κομμάτια από την ψυχή σου που ποτέ δεν θα πάρεις πίσω. Η ψυχή σου είναι πολύτιμη.Δεν είναι λάφυρο. Έχει αξία, όχι όμως της πουλημένης, αλλά της πλούσιας. Να είσαι ευγνώμων για την αξία σου, ως σπάνιο δημιούργημα.

http://wp.loveletters.gr/%ce%bc%ce%ac%ce%b8%ce%b5-%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%8c%cf%87%ce%b9-%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%81%ce%b5-%ce%ac%ce%bd%ce%b8/

Τίποτα δεν χάνεται αν έχει λόγο να μείνει

Carlo Salomoni painting

Πλανήθηκε στον χώρο η ματιά σου. Ξαφνικά η προσοχή σου καρφώθηκε σ’ έναν άνθρωπο. Η αύρα του σε μάγεψε;

Πόσες φορές δεν έχει τύχει σε όλους μας να μονολογήσουμε, «αποπνέει θετική αύρα».M΄ ελκύει. Πόσοι, τέτοιοι άνθρωποι πέρασαν από την ζωή μας. Ένας; Πολλοί;

Ο καθ΄ ένας μας, αποτελεί μια ξεχωριστή οντότητα. Περιβάλλεται από το φυσικό του σώμα και  αστρικό του σώμα. Ήταν ίσως, αυτό  που σε ώθησε στα ουράνια;

Σε προσέλκυσε το πηγαίο ζεστό χαμόγελό του;

Αυτά τα «ομιλητικά» του μάτια, σε αιχμαλώτισαν;

Άνθρωποι  σίγουρα, που μέσα τους κρύβουν την ακτινοβολία του «αυτόφωτου».

 

 Ναι τα έδωσα όλα σ΄ αυτό τον ήλιο. Όλα εκτός από την σκιά μου. Εdmond Rostand.  Εύκολα ανεβάζεις στο βάθρο ανθρώπους που σε πλησίασαν αποστασιοποιημένοι.  Κάθε φορά που εσύ πλησίαζες, όπως ένας άλλος ήλιος καίγανε τα φτερά σου. Σου επέτρεπαν να πλησιάσεις τόσο, όσο για να ζεσταθείς από τον παντοκράτορα ήλιο. Μετά πάλι κρυβόταν πίσω από τα σύννεφα τους, για να μην κλέψεις τίποτα από την λάμψη τους. Εάν, θα τους πλησίαζες πραγματικά, δεν θα φάνταζαν τόσο λαμπεροί, όσο εσύ τους έπλαθες, πίσω από την ασφαλιστική δικλείδα της απόστασης τους.

Η ιδέα του «μύθου» για αυτούς , είναι κάτι που δεν αποκαλύπτεται εξ΄ ολοκλήρου. Φαντάζει  έτσι σαν κάτι ιδανικό, εξωπραγματικό. Ο μύθος είναι εύπλαστος, εύκολα πλάθεται σε θρύλο. Αυτό  θέλουν να πετύχουν. Την «θεοποίησή» τους, με την καλή έννοια.  Ως άλλος μύθος και αυτοί, δεν φανερώνουν όλες τις όψεις τους. Γνωρίζουν καλά τους κανόνες του παιχνιδιού. Όσο πιο απρόσιτος φαντάζεις, όσα λιγότερα αποκαλύπτεις, τόσο περισσότερο μυθοποιείσαι Εσύ από την άλλη, ερμηνευτής ενός σύμπαντος, όπου δεν θα μπορείς να πλησιάσεις, αλλά θα παρακολουθείς τηλεσκοπικά.

Όπως ένας καθρέφτης έτσι και αυτοί, είναι το  πιο κοντινό είδωλο σ΄ αυτόν. Παρουσιάζονται με  μια θολή εικόνα. Μα από την άλλη, ο καθρέφτης είναι  θαυμάσιος, δάσκαλος, πιο πολύτιμος από όλους.  Face to No-Face, D. Harding. Μας έφεραν αντιμέτωπους με τη σκιά μας. Το να φέρουμε κάποιον αντιμέτωπο με την σκιά του, είναι σαν να του δείχνουμε το δικό του φως. Καθρέφτες του παρελθόντος, αστραφτεροί, είτε  παραπλανητικοί.  Πρόκληση, στο να σου θυμίσουν την δύναμη που κρύβεις μέσα σου, Ν΄ ανθίσουν την αγάπη για τον εαυτό σου. Σε τέτοιους ανθρώπους καθρέφτες, θα γυαλίσεις πολλές φορές το πρόσωπό σου. Καθρεφτίζουν την αλήθεια σου. Ευχαρίστησε, το δώρο αυτό.

Όσο και να σ΄ εντυπωσιάζουν, μην παγιδεύεσαι εύκολα. Ο καθένας μας είναι διαφορετικός, έχει κάτι διαφορετικό και ξεχωριστό να παρουσιάσει. Καθένας, αντιδρά διαφορετικά  σε διαφορετικές καταστάσεις. Είναι υποκειμενικός. Ακόμη και ο δυναμικότερος άνθρωπος, αμφιταλαντεύεται στις επιλογές του, κρίσεις του. Ανησυχεί, σφάλει, σκοντάφτει.

 

Σκέφτηκες ποτέ, πως θα ήταν, εάν αποφάσιζαν να πετάξουν τον μανδύα του μυστηρίου που τους περιβάλλει; Γήινοι, απτοί, προσιτοί, με την ανεμελιά, καρδιά ενός μικρού παιδιού, τσαλακωμένοι;

Εάν ανοίξεις την «μυστική πύλη» τους, ίσως τους πετύχεις στην  επόμενη στροφή.

Γιατί πάντα θέλεις ν΄ αγγίζεις ήλιους με γυμνά χέρια, όπου διαθλάται το φως για να φωτίζεσαι.

 

Όχι μην τους ψάξεις. Ας τους να χαθούν.

Τρομάζουν  κοιτώντας τον καθρέφτη σου.Αντανακλά την ψυχή τους.

Ως άλλοι ήλιοι, είτε θα βγουν από το συννεφάκι τους ,όπου συνειδητά χάθηκαν. Ίσως, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, σου αποκαλύψουν το ανθρώπινο τους πρόσωπο. Άλλες φορές πάλι, θα δύσουν , σαν ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα ,ως μάθημα ζωής.

Εσύ κάθε φορά, ως άλλη σελήνη με κάθε τέτοιον άνθρωπο που γνωρίζεις, είτε γνωρίσεις, να εφάπτεσαι, απορροφώντας το ηλιακό φως τους και ως ίσος προς ίσο να κοιτιέστε κατάματα. Στον ουράνιο θόλο, ως δυο ουράνια σώματα, στο ίδιο μέγεθος, όση και να είναι η απόσταση που σας χωρίζει.

 

Κοσμική σύμπτωση. Στο επόμενο τώρα, θα σε βρει, για να χαθείτε σε μια ουράνια περιπλάνηση. Ματιές με μάτια γυμνά, πετώντας τους μεγενθυτικούς φακούς. Απογειώσου.

https://attikos-sfygmos.blogspot.gr/2017/06/blog-post_56.html 

                                   

Carlo Salomoni painting

ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ-ΝΟΥΒΕΛΑ

«Εκπαιδεύοντας το μυαλό, χωρίς να εκπαιδεύσουμε την καρδιά,     δεν είναι καθόλου εκπαίδευση.»

                           Αριστοτέλης

      DEEP DIVER BY RANDIS DEVIANTART

                         https://68.media.tumblr.com

 Θα ' πρεπε να αγαπάς σαν τη θάλασσα.
Αυτή καλύπτει κάθε κόκκο άμμου.
  Τον αφήνει ελεύθερο, ενώ αποσύρει τα κύματα της, αλλά επιστρέφει μετά από λίγο, για να σιγουρευτεί, ότι  όλα είναι καλά.
Όπως η θάλασσα.
Ζηλεύει τα βάθη και τη βαθιά ψυχή του, που δεν αποκαλύπτουν όλοι, αλλά μόνο  όποιος, με το θάρρος, κατεβαίνει στα βαθιά της.
Αγάπη σαν τη θάλασσα.
Παγώνει τον αέρα το καλοκαίρι και τη ζέστη κατά την διάρκεια χειμώνων.
  Χρησιμοποίηστε τα χέρια σας, σαν τα κύματά της.

                                        Paola Felice -Μετάφραση

Jacek Kaczyński | Polish artist

Στην παράσταση της ζωής,εσύ με ποιον εαυτό συστήνεσαι;

                                                       Metamorfosis by optinerve Deviantart


Γράφει η Νίκη Ατζέμογλου
Παγιδευμένοι μέσα σ΄ ένα εικονικό Matrix που ζούμε, είμαστε τρισδιάστατοι στον γήινο κινηματογράφο, όπως προβαλλόμαστε στην οθόνη του διπλανού μας.
Όπως και το Θείο που είναι πανταχού παρόν και υπάρχει γύρω μας, αλλά δεν είναι αισθητό και ορατό, έτσι και εμείς δεν γινόμαστε ορατοί, το ποιοι πραγματικά είμαστε από τους γύρω μας.
Δείχνουμε στον έξω κόσμο αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά, που τους επιτρέπουμε να δούνε.
Ο αληθινός υπαρκτός κόσμος είναι το πνεύμα, ενώ η ύλη είναι μια ψευδαίσθηση. Έτσι και εμείς τον δικό μας εσωτερικό κόσμο, τον έχουμε καλά φυλαγμένο από τις αναβροχιές της ζωής.
Εκεί μέσα έχουμε καλά κρυμμένη την ψυχή μας. Την σκεπάζουμε να μην κρυώσει, προστατευμένη από τις επίγειες εισβολές. Εκεί μέσα συναντιόμαστε με τον Ανώτερο Εαυτό μας απαλλαγμένο από έριδες, μίση, μικροπρέπειες ζηλοτυπίες, δολιότητες, προδοσίες, πολέμους.
Εκεί, σκάβουμε να βρούμε τον μεγάλο μας θησαυρό, την αλήθεια μας.
Εάν κατορθώσουμε να ψηλαφίσουμε αυτή, ανοίγει το κουτί του δώρου και είμαστε τα πιο ευτυχισμένα ανθρώπινα όντα.
Όσο περισσότερο κρεμιόμαστε από την ύλη, τόσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τον αληθινό μας εαυτό.

Αναρωτιέσαι, πως μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτό;
Μα φυσικά με την όραση και την παρατήρηση.
Όσο πιο πολύ πλησιάζουμε στο φως, όπως η πεταλούδα την λάμψη της λάμπας, τόσο περισσότερο φωτίζουμε την αλήθεια μας και συγχρόνως λιώνουμε τελικά από την βαθύτερη ανακάλυψη και ενδοσκόπηση του είναι μας.
Τα ερεθίσματα, οι εμπειρίες της ζωής, αποτυπώνουν ανάποδα την εικόνα στον αμφιβληστροειδή, όπως oι φωτογραφικές μηχανές, όπου στο φιλμ τους, εμφανίζονται, ή καίγονται οι στιγμές της ζωής μας.
Με κινηματογραφικές κινήσεις παρουσιάζουμε κάποια λιγοστά πλάνα, του ποιοι πραγματικά είμαστε. Κομμάτια μας, ίσως ευάλωτα, αστεία, αδύναμα, χαριτωμένα, αδέξια, φοβισμένα, παιγνιδιάρικα, παιδικά.

Υπάρχει βέβαια εδώ και αντίποδας μερικών από εμάς, που κολυμπούν σε μια επιφάνεια.
Σ΄ένα πρόσωπο διαφημιστικού λίφτιγκ. Φορά μάσκα και μεταμορφώνεται από πρόσωπο σε προσωπείο.
Άνθρωποι που μακιγιάρονται επιμελώς, για να γίνουν αρεστοί στο κοινωνικό σύνολο, πλουμισμένοι με χαρακτηριστικά και ιδιότητες που δεν τους είναι σε καμιά περίπτωση οικείες, με αποτέλεσμα να βρίσκονται έξω από τα νερά τους.
Παρουσιάζουν μια ξύλινη θεατρική παράσταση, όπου κάποτε αργά ή γρήγορα πέφτουν οι μάσκες και αποκαλύπτονται, το ποιοι πραγματικά ήταν.
Τα έργα ζωής τους είναι μόνο φανταχτερά σκηνικά χωρίς βάθος. Για να γίνουν αποδεκτοί από το ευρύ κοινό. Δεν τολμούν να εκθέσουν τις πραγματικές τους σκέψεις για να μην κριθούν δυσμενώς από τον περίγυρο, στην περίπτωση που οι γνώμες τους δεν συγκλίνουν μ΄ αυτόν.
Είναι τελικά ευλογία, να μην προδίδεις τα χαρακτηριστικά του εαυτού σου για το image ενός επιβεβλημένου κοινωνικού lifestyle,όπου οι ψεύτικες φιλοφρονήσεις, οι γλοιώδεις κολακίες, παίρνουν και δίνουν, για ένα τεχνικό φαίνεσθαι.
Παζαρεύονται για ν’ αρέσουν.

Στον τρισδιάστατο σύμπαν ποια είναι τ’ άλλα δυο πρόσωπά μας;
Σε ποιον σταρ θέλεις να μεταμορφωθείς ναι, ίσως εσύ, σε ποιον διάσημο της showbiz;
Θέλεις να είσαι ένα φανταχτερό περιτύλιγμα μ΄άγευστο περιεχόμενο;
Στον κόσμο του «φαίνεσθαι», αυτός που δηλώσεις είσαι. Ποιος πραγματικά είσαι όμως;
Πού κρύφτηκε αυτή, η ζεστή σου παιδική ματιά;

 Η αλήθεια μας, βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της γης μας, αρκεί ο καθένας να πλησιάσει τον εαυτό του και τον άλλον. Η αλήθεια, είναι ένα yin yang. Η επικοινωνία με τον πραγματικό μας εαυτό, είναι το είναι μας. Ο καθένας την αλήθεια του, την μεταφράζει με τα δικά του δεδομένα.
Η προσωπικότητα του ανθρώπου διαπλάθεται από την δημιουργική δύναμη του, που ξεπηδάει από μέσα του προς τα έξω, σύμφωνα με το Νietzsche. Ο δρόμος σου προς την Ιθάκη, είναι μακρύς. Απόλαυσε το ταξίδι προς την προσωπική σου ολοκλήρωση. Τελικά εκείνος που κατακτά τους άλλους είναι δυνατός, δυνατότερος όμως αυτός που δαμάζει τον εαυτό του κερδίζοντας σοφία


http://wp.loveletters.gr/%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B6%CF%89%CE%AE%CF%82-%CE%B5%CF%83%CF%8D-%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%CE%B5/

ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΝΟΥΒΕΛΑ A.A.-ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ V.R.

Γυναίκα το άλλο μισό του ουρανού

Vasco Rossi 

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=21836#vc 

 

ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ- ΝΟΥΒΕΛΑ -ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

Αγάπη  διαχρονική, να πετάς μαζί,αλλά ποτέ δεμένοι.

Ινδιάνικος μύθος

ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

Μια γυναίκα, σκέτο τριαντάφυλλο…

Γράφει η Νίκη Ατζέμογλου
Kάθε γυναίκα , ένα τριαντάφυλλο. Βασίλισσα των λουλουδιών. Καλλωπίζει κάθε σπίτι με την παρουσία της. Η αύρα της δυναμική .Kυοφορεί την ίδια την ζωή.
Βλαστός τρυφερός με ευαισθησίες . Με τον καιρό σκληραίνει, όπως και της τριανταφυλλιάς. Ανθεκτική σε όλες τις απαιτήσεις της ζωής. Αιθέρια, με κινήσεις σχεδόν χορευτικές, δίνει σε κάθε σπίτι την νότα του προσωπικού της στυλ. Δημιουργός, πολύπλευρη, πολυδιάστατη. Δημοφιλής σε κάθε σπίτι, όπως και το τριαντάφυλλο, όταν βρίσκεται ανάμεσα στα άλλα τα λουλούδια. Είναι αυτό που την χαρακτηρίζει. Άρωμα αγγέλων η παρουσία της, έτσι ονομάστηκε και η ευωδιά των τριαντάφυλλων. Ευωδιά αιθέρια, αρωματική.
Σε κάθε ρόλο της ,εντός μόδας στο πέρασμα της ιστορίας. Μητέρα, νοικοκυρά, οικονόμος, σύντροφος, επαγγελματίας, όπως και το λουλούδι σύμβολο. Έτσι και αυτό, πάντα επίκαιρο σε κάθε περίσταση, ως δώρο πολύτιμο. Η κάθε γυναίκα, χαρακτηρίζεται ,από μια πολύχρωμη ψυχική παλέτα . Κόκκινη, γεμάτη αγάπη. Κόκκινο και αυτό. Άνθος του έρωτα και της αγάπης. Στερνό σημάδι αγάπης ,ταξιδεύει στα πέρατα, μέχρι τις πυραμίδες των Φαραώ και ακόμη μακρύτερα. Κείτεται στο στέρνο του Φαραώ Τουταγχαμόν, ως ένδειξη της απέραντης αγάπης της συζύγου του. Ροζ, γυναίκα γεμάτη εκτίμηση και ευγνωμοσύνη, μ΄ευγένεια στην ζωή της. Έτσι και αυτό, συμβολίζει αυτές τις αρετές. Βιολετί , γοητευτική, σαγηνεύει. Γοητεύει και αυτό. Πορτοκαλοκόκκινη, αυθόρμητη. Μ΄ αυτό το χρώμα τριαντάφυλλου και εσύ μπορείς να προφέρεις το αυθόρμητο «σ΄ αγαπώ». Λευκή, μια αγνή και αθώα ψυχή. Τα λευκά τριαντάφυλλα, σύμβολο αγνότητας και αθωότητας και αυτά. Αγγελιοφόροι μηνυμάτων, με τον πιο όμορφο και μυρωδάτο τρόπο, έτσι και η γυναίκα, αποτελεί το δυνατότερο μήνυμα ζωής.
Πρόσεχε κάθε φορά με τον τρόπο που θα το προσεγγίσεις, αγγίξεις. Η γυναίκα, λουλούδι κερδίζεται με τον κατάλληλο τρόπο, με κινήσεις ταχυδακτυλουργικές.
Φίλε, έρχεσαι εσύ ή εσύ. Εσύ που την κόβεις, όπως ένα τριαντάφυλλο. Με τις λέξεις σου, τις πράξεις σου, την συμπεριφορά σου. Απαιτείς μόνο από αυτήν, δεν απαιτείς, όμως τα ίδια από τον εαυτό σου. Αναρωτήσου ποιος είσαι; Δεν ελίσσεσαι, εξελίσσεσαι, μένεις στάσιμος, μεταξεταστέος. Συλλέκτης του ωραίου ,την τοποθετείς σ΄ ένα βάζο .Την θαυμάζεις ως αντικείμενο. Έπειτα όταν μαραίνεται χρόνο με τον χρόνο, βρίσκεις καινούριο ενδιαφέρον σε ένα καινούριο, όμορφο τριαντάφυλλο. Την παραμελείς. Ένα τριαντάφυλλο, όταν παραμελείται μαραίνεται. Δεν το είχες ποτίσει, φροντίσει, όσο έπρεπε με μια ζεστή επικοινωνία, με μια τρυφερή αγκαλιά, με λόγια συμπαραστάσεις… στις δυσκολίες της ζωής. Εσύ τώρα γιατί αναρωτιέσαι; Έπειτα το αντικαταστείς, με την «συμπεριφορά» σου ,τις πράξεις σου.
Υπάρχεις και εσύ που ξέρεις, πως χωρίς ιδιαίτερη περιποίηση το τριαντάφυλλο σου έχει μετρημένη ζωή .Το ποτίζεις, το βλέπεις ν΄ ανθίζει, ίδιο με το χαμόγελο και στα δικά της χείλη. Παρόλο που γύρω σου υπάρχουν τα ομορφότερα και πιο ευωδιαστά λουλούδια, σε παραδεισένιο λιβάδι, για σένα είναι το πιο σημαντικό από όλα. Ο λόγος είναι ,πως το έχεις φροντίσει ο ίδιος προσωπικά. Είναι αυτό το τριαντάφυλλο, που έχεις ακούσει να γελά, να πονά, να παραπονιέται ,να καμαρώνει, να σιωπά και εσύ σαν άλλος «μικρός πρίγκιπας» το χαίρεσαι ,το προστατεύεις. Είναι αυτό ,που έχεις νιώσει με την καρδιά. Την ουσία, δεν την βλέπουν πάντα τα μάτια . Ο χρόνος σου που έχασες για το τριαντάφυλλό σου, είναι αυτός, που το κάνει τόσο σημαντικό για σένα. Γίνεσαι υπεύθυνος, ώριμος για αυτό που έχεις εξημερώσει. (Saint Exupery) Ναι, το αγαπάς.
Το τριαντάφυλλο είναι λουλούδι θεικό, κατά την μυθολογία ,αρωμάτισε τα νερά που λούζονταν η θεά Αφροδίτη. Πολλοί άλλοι μύθοι πλέκονται για το εγκώμιό του. Γεννήθηκε λένε, από ένα χαμόγελο του Έρωτα ή έπεσε από τα μαλλιά της Αύρας την ώρα που χτενιζόταν. Όποιος μύθος και να έχει ειπωθεί, κανείς από εμάς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την βασιλική του καταγωγή. Στις αυλές των βασιλιάδων ,ποικιλία καλλιεργειών και διασταυρώσεων από τον 18 αιώνα, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στην Ασία. Το 1768 άρχισε και η εισαγωγή από την Άπω Ανατολή. Τον 19 αιώνα , πρώτη δημιουργία ποικιλίας υβριδίων, υπήρξαν τα” La Reine.”
Η γυναίκα, ένα τριαντάφυλλο. Σύμβολο γέννησης, αναγέννησης, όπως και αυτό. Σύμβολο και θανάτου, δείχνει το πόσο «εύθραυστη είναι η ζωή» ,όπως και αυτή άλλωστε, από μέσα μια τρυφερή ψυχή και από έξω ατσάλι.
Το τριαντάφυλλο, όπως και η γυναίκα ξεχειλίζει από κομψότητα. Μια «ωραία «κοιμωμένη» που κερδίζει τον «πρίγκηπα» ή μια «πεντάμορφη» που κερδίζει το «τέρας». Μην παραπονιέσαι για τ΄ αγκάθια της. Εξαρτάται, εσύ πως αυτό το σπάνιο τριαντάφυλλο το αγγίζεις κάθε φορά στην ψυχή. Πίστεψε με, θέλει ταλέντο, αλλά πάνω από όλα αγάπη. Ναι είναι μαγεία, να διαισθάνεσαι το σωστό άγγιγμα. Όταν αγαπάς το τριαντάφυλλο, πρέπει ν’ αγαπάς και τ’ αγκάθια του.
Ως άλλη βασίλισσα, η γυναίκα αγαπά τα τριαντάφυλλα.( regina rosa amat).Για σένα που δεν το γνωρίζεις. Το τριαντάφυλλο, γερμένο απ’ τον αέρα και κυκλωμένο από αγκάθια, πάντα στρέφει την καρδιά στον ουρανό. (Χούνα) Για σένα, το δικό σου τριαντάφυλλο , αποτελεί τον δικό σου ουρανό, όλα τ΄ άλλα, είναι απλά ο καιρός.(Pema Chodron)

A RED ROSE WILLIAM GODWART

http://wp.loveletters.gr/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1-%CF%83%CE%BA%CE%AD%CF%84%CE%BF-%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%BF/

ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΝΟΥΒΕΛΑ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ -ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

Η Αγάπη είναι σαν το νερό που τρέχει...τρέχει...ασυλλόγιστα στους γκρεμούς που δε διαλέγει αυλάκι,δε ρωτά τα λουλούδια που ποτίζει,ούτε και τα χαλίκια που κατρακυλά.Δε ρωτά τίποτα, μόνο τρέχει.Να πεις "όχι" στην Αγάπη είναι σαν να κατσουφιάζεις μπροστά σ' ένα λουλούδι που ετοιμάζεται ν' ανοίξει.Σαν να βρίζεις το φως που σου έδειξε τον κόσμο.

Μενέλαος Λουντέμης


Η Αγάπη δεν υπακούει σε νόμους,γιατί είναι νόμος από μόνη της.