Τέχνη,η ψυχή του καλλιτέχνη

                                                 

                                                           

                                                 Monumental Cemetery of Staglieno
                                                           
                                                   photo by Gaetano Pezzella
                                                                     
                                                                    
                                                      Τέχνη,είναι διέξοδος

Η λέξη art ,προέρχεται από το Λατινικό ars, που σημαίνει διευθετώ. Όποια μορφή τέχνης και να συναντήσεις είναι έκφραση, χαρά για δημιουργικότητα, είναι ψυχή. Bασίζεται στην εμπειρία και στο ταλέντο. Kινείται πάντα εκτός ορίων. Μπορείς να βάλεις περισπωμένη εκεί που θέλει οξεία. Μπορείς να βάλεις ένα κύμα, πάνω στο κύμα κατά Εμπειρίκο.

Οι καλλιτέχνες εκφράζουν τις εσωτερικές τους ανησυχίες στον κόσμο. Μέσω των συναισθημάτων με ή χωρίς σύμβολα εκφράζονται, είτε λεκτικά, είτε αποτυπώνουν ενέργεια στον καμβά, στον πηλό και σε κάθε άλλο υλικό, που ο ανθρώπινος νους αδυνατεί να φανταστεί. Ο φακός καίγεται, για να φωτογραφίσει. Το πινέλο βυθίζεται, για να δημιουργήσει. Ο πηλός πλάθεται, για να σμιλέψει. Η μουσική γράφεται για να ηχήσει.

Με όχημα την πλούσια φαντασία τους, δημιουργούν, εκφράζονται ,υπερβάλουν, μεγαλουργούν. Χρησιμοποιούν χέρι, μάτι, μυαλό τα συντονίζουν σε πλήρη αρμονία. Ξεθάβουν το υποσυνείδητό τους και το κάνουν συνειδητό. Σκάβουν βαθιά μέσα τους τις μνήμες .Από εδώ πηγάζουν φόβοι και ο μυστικισμός κατά Γιούνγκ. Στην λειτουργία του νου ,τα ασυνείδητα παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Οδηγούνται σταδιακά στην ανάπλαση, μεταμόρφωση και αυτογνωσία.

Κάθε έργο τέχνης αποτελεί μια συνεχής μάχη ανάμεσα στην μορφή και το περιεχόμενο. Μέσα από τους σκοτεινούς θαλάμους του μυαλού εκτοξεύονται οι λέξεις, τα χρώματα το μελάνι, το φως. Το πραγματικό, έχει την ίδια ισχύ, με το μη πραγματικό. Στην σφαίρα της τέχνης, όλα επιτρέπονται. Οι καλλιτέχνες καίνε τις άμυνες, σμιλεύονται με το αιώνιο.

Για την υλοποίηση των έργων τέχνης ,ο κάθε καλλιτέχνης πρέπει να εμπνέεται από την μούσα του, είτε έμψυχη ,είτε άψυχη. Έργα που στόχο έχουν την επιδειξιομανία, είτε την αντιγραφή και μίμηση για δημιουργία εντυπώσεων και έχουν ως σκοπό το κέρδος, δεν βρίσκουν ανταπόκριση, γιατί πολύ απλά η ψυχή δεν έχει ξεγυμνωθεί.

Εξυμνεί τον άνθρωπο και την φύση. Κάθε κόκκος άμμου, άνεμος ,θάλασσα κυλάει στις φλέβες της. Η εικόνα ,γίνεται λέξη και η λέξη γίνεται εικόνα. Αυτή ,αξίζει χίλιες λέξεις και οι χίλιες λέξεις μια εικόνα. Η ψυχή αντανακλάται και ζωντανεύει στις φλεβικές ίνες του χαρτιού, τοίχου, καμβά.

Το κοινό κάθε έργου τέχνης, το μεταφράζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Μπορεί να το απορρίψει ,είτε να το εκθεάσει, ανάλογα με τα αισθητήρια της αισθητικής του. Το κρίνει, το επιβραβεύει, είτε καταδικάζει. Η τέχνη είναι καθαρά υποκειμενική, το πως κάθε φορά αντικατοπτρίζεται στα μάτια του καθενός. Από την στιγμή που αρχίζουμε να κρίνουμε, έχουμε αποτύχει και ξεφεύγουμε από την πραγματική ομορφιά της τέχνης.

Αποτελεί μια μορφή αυτοθεραπείας ,ίασης της ψυχής. Προφυλάσσει από τους φόβους, τα άγχη, τις δυσάρεστες καταστάσεις, ευχαριστεί και ευχαριστιέται. Θεραπευτικό εργαλείο, στα χέρια κάθε καλλιτέχνη.

Διέξοδος της ψυχής, για τροφή γνώσης, εμπειριών ,ικανοποίησης. Ο καλλιτέχνης, αιωρείται στον γκρεμό των συναισθημάτων του, ισορροπεί και περνάει στην σφαίρα των εμπειριών. Τον φέρνει αντιμέτωπο με την πηγή των συναισθημάτων του. Δημιουργείται η αίσθηση ελέγχου και καθοδήγησης του εαυτού του. Βάλσαμο για την ψυχή, τόσο του καλλιτέχνη ,όσο και του θεατή.

Η μουσική, θα σε συνεπάρει, θα σε συγκινήσει, θα σε εθίσει ,θέλοντας ν΄ ακούσεις το αγαπημένο σου κομμάτι, ξανά και ξανά. Το ίδιο και η ποίηση, όπως και η μουσική, σε γοητεύει, σε ταξιδεύει, ξανά και ξανά. Θα σε δέσει ψυχικά με προσωπικές σου στιγμές. Ένας πίνακας ζωγραφικής θα θαμπώσει πρόσκαιρα τα μάτια σου. Ένα άγαλμα θα παγώσει το βλέμμα σου.

Γίνεσαι ένας μικρός θεός της τέχνης, στον βωμό της.

Ο σκοπός της τέχνης είναι να δώσει στη ζωή σχήμα.
Γoυίλιαμ Σαίξπηρ

Η ζωή εξοντώνει και συντρίβει την ψυχή και η τέχνη σου θυμίζει ότι έχεις.
Stella Αdler

Η αλήθεια είναι άσχημη. Και έχουμε την τέχνη για να μη μας σκοτώσει η αλήθεια.

Friedrich Nietsche


Mια παραλλαγή του άρθρου

http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item5834/%CE%97_%CF%84%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7_%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9_%CE%B4%CE%B9%CE%AD%CE%BE%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82

Αλλιώτικα Χριστούγεννα

Χριστούγεννα.

Πάντα , ξύπναγαν την παιδικότητά μας. Τα μάτια μας, λαμπερά, κάθε φορά που καμαρώναμε την όμορφη χριστουγεννιάτικη μπάλα, που καταφέρναμε να στερεώσουμε με τα ίδια μας τα χέρια στο χριστουγεννιάτικο δέντρο.
 Άχνη, από τους κουραμπιέδες της μαμάς που πασάλειβε το πρόσωπό μας. Τα μελομακάρονα, που έκαναν τα χέρια μας να κολλάνε και ήταν σκέτη απόλαυση. Το πλούσιο στρωμένο γιορτινό τραπέζι. Την γλυκιά ζέστη, που μας αγκάλιαζε. Χαρά και διάθεση, μας πέταγε στα ουράνια.


Χρόνο με τον χρόνο εξελίσσονται από Χριστούγεννα σε Χριστού πάθη. Και όσο, κάποια μερίδα ακόμη, ανθρώπων αντέχει να σηκώσει το βάρος της κρίσης, μια άλλη μερίδα λίγο πιο κάτω από εμάς ή και ανάμεσα μας κοντανασαίνει βαριά, στην ατμόσφαιρα της κρίσης.


Στολίζουμε το φετινό μας δέντρο με απολύσεις, φόρους, μειώσεις μισθών, πείνα, στεναχώρια, δυσαρέσκεια. Φουσκωμένοι λογαριασμοί, που μας χτυπάνε την πόρτα. Πληρώνουμε ένα σπίτι μας, υπερδιπλάσια. Ακόμη και εάν επί αρκετό καιρό εμείς ή οι γονείς μας στερηθήκαμε να αποκτήσουμε αυτό ή άλλα αγαθά μας. Στα προΪόντα και υπηρεσίες οι τιμές, αυξάνονται και ο μισθός μας μειώνεται αντιστρόφως ανάλογα. Καλούμαστε να πληρώσουμε αυξημένα έξοδα ,με έσοδα ελάχιστα.


Είναι, σαν να έχει μπει βαρύς χειμώνας κυριολεκτικά στην Ελλάδα ,που μέχρι τώρα ήταν ντυμένη στην άνοιξη και ανεμελιά. Όλο και λιγότερες πόρτες θ ανοίγονται δυσκολότερα, για τα κάλαντα. Πιο απρόθυμα. Τα παιδικά πρόσωπα, θα λάμψουν έστω και με την απόκτηση λίγων σέντς, μ΄ ένα μανταρίνι ή γλυκό της νοικοκυράς ,πρόσκαιρα .


Άνθρωποι πεινούν, ζητιανεύουν. Τ΄ εστιατόρια, γίνονται πια στέκια των πλουσίων και εχόντων. Τα τάπερ , με λίγο σπιτικό φαγητό γίνονται όλο και πιο συχνά, ανάρπαστα.

Στην βαριά κάπα του χειμώνα θα τυλιχτούν χιλιάδες άστεγοι. Άνθρωποι ενός κατώτερου Θεού. Στολίδια τους λίγες στρωμένες εφημερίδες στην άσφαλτο. Τα δικά τους κάλαντα η άψυχη φωνή τους, για ένα ξεροκόμματο. Τυχερή τους μέρα, η μικρή είσπραξη για την αγορά, μιας μόλις τυρόπιτας. Όχι, για αυτούς δεν θα χτυπήσουν τα τρίγωνα, αλλά το τσίγκινο τενεκεδάκι τους, για να δουν ,εάν τους φτάνουν τα λίγα κέρματά τους ,για την αγορά της πολυπόθητης τυρόπιτας, να χορτάσουν. Και όσο η κοιλιά τους παίζει σαν ξεχαρβαλωμένο όργανο, το κρύο πιρουνιάζει τα κόκαλά τους. Πάπλωμά τους, η κρύα άσφαλτος. Προσκεφάλι τους, η αγκαλιά με τον θάνατο και την εξαθλίωση.


Σκέφτεσαι με τόσες περικοπές και ανεργία, μήπως είσαι ο επόμενος, στην λίστα, να πάρεις θέση στην άσφαλτο. Προσπαθείς ν΄ εξοικονομήσεις, έστω ένα χαμόγελο, λίγο κουράγιο, υπομονή, γι αυτό το καλύτερο, εάν είναι ν΄ έρθει στην ζωή σου. Δοκιμάζεις και δοκιμάζεσαι.

Θα φάω το ζαχαρωτό, μιας εικονικά νέας πραγματικότητος. Όχι δεν είναι ουτοπία, ζούμε μια εφιαλτική πραγματικότητα. Περιμένεις έναν απομηχανή θεό ,να σε βγάλει από του λούκι αυτό. Ναι, ίσως έφταιξες και εσύ με τον τρόπο σου. Ως άνθρωπος, δεν δικαιούσαι όμως λάθη;


Ο κόσμος των ζαχαρωτών είναι δήθεν.
Πίσω από την στολισμένη ατμόσφαιρα, υποβόσκει μια μελαγχολική πραγματικότητα.
Η δικιά μου, η δικιά σου, του διπλανού.
Αντί για χριστουγεννιάτικο χιόνι θα παρακαλάμε να δούμε άσπρη μέρα .
Πότε;;;

Mακάρι, τα κάλαντα που θα τραγουδηθούν, του χρόνου να είναι πιο φωτεινά και λαμπερά από τα φετινά, πιο τυχερά.

Κολλάς στο τζάμι στις βιτρίνες και χαζεύεις όλα τα υλικά αγαθά ,πολύχρωμα, φανταχτερά, κραυγαλέα. Το μόνο που θέλεις πραγματικά για φέτος, είναι υγεία ν΄ αντέξεις στην σκληρή ανθεκτικότητα της εποχής. Στο γιορτινό τραπέζι σε περιμένει γεμισμένη κότα, αντί γαλοπούλα,εάν είσαι τυχερός.

Και του χρόνου.


Μια παραλλαγή του άρθρου

http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item5734/%CE%97_%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7_%CF%80%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%81%CE%AC_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%BD%CF%89%CE%BD

H διαίσθηση είναι πυξίδα

 

is a feeling or a drop on my tounge by minzile

Διαίσθηση είναι η απροσδιόριστη γνώση αυτού που δεν είναι εφικτό να αποδειχτεί με την λογική ή αυτού που δεν υπάρχει ακόμη, σύμφωνα με το λεξικό του Τριανταφυλλίδη.
Διαίσθηση, μια συνεργασία μυαλού και καρδιάς.
Είναι κι επιστημονικά τεκμηριωμένη. Η σκέψη και η μνήμη είναι συμπεριφορές, που λειτουργούν στο επίπεδο του συνειδητού και υποσυνείδητου.
Το δεξί μας ημισφαίριο διαβάζει εξωτερικά ερεθίσματα, ενώ το αριστερό ασχολείται μ' άλλες λειτουργίες, σύμφωνα με τον ψυχολόγο David Meyers.
Είναι χάρισμα δύναμης που όλοι κατέχουμε, αλλά δεν εμπιστευόμαστε, γιατί η λογική υπερσκιάζει την διαίσθηση και την εξαφανίζει.
Η αύρα κάθε προσώπου, σ΄ έλκει ή σε απωθεί από την πρώτη στιγμή σαν μαγνήτης, χωρίς να γνωρίζεις γιατί. Κλειδώνεις με κάποιον άνθρωπο από την πρώτη στιγμή και αυτός σε ξεκλειδώνει.
Σώμα και ψυχή δρουν στο να αισθανόμαστε την ανάλογη αλληλεπίδραση με το συγκεκριμένο άτομο ή κατάσταση.
Η οικειότητα που εκπέμπει είναι ένα από τα πρώτα σημάδια, αλλά σου είναι ίσως ανεξήγητη. Η αίσθηση πως γνωρίζεις τον απέναντι από κάποιον τόπο και χρόνο που δεν μπορείς να προσδιορίσεις. Τόσο η συνομιλία, όσο και η χειραψία σου είναι ευχάριστη. Σε αγκαλιάζει με ζεστασιά, από την πρώτη κιόλας στιγμή γνωριμίας.
Η αίσθηση οικειότητας ίσως μας προμηνύει πως το άτομο αυτό, ανεξάρτητα από την εξέλιξη της σχέσης μας μαζί του, θα παίξει σημαντικό ρόλο στη δική μας πορεία.
Αντιθέτως απομακρύνεσαι, αν νιώθεις άβολα, κακοδιάθετα, ανήσυχα. Νιώθεις την  ενέργειά σου ν΄ απορροφάται σαν σφουγγάρι, να στραγγίζει. Κράτα τότε αποστάσεις κι επιφυλάξεις.
Διαίσθηση σε φιλικές και επαγγελματικές σχέσεις, υπάρχει επίσης. Καταλαβαίνουμε αν μια σχέση ή μια συνεργασία που τόσο πολύ επιθυμούσαμε θα ευδοκιμήσει ή αν θα ναυαγήσει.
Διαίσθηση για ατυχήματα που θα συμβούν είναι ένας κώδωνας κινδύνου, που προειδοποιεί το άτομο με τις διαισθητικές ικανότητες. Του δίνει μηνύματα για την αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων και εμπειριών.
Μερικοί, μπορεί να εκφραστούν με το σώμα, νιώθοντας τη διαίσθηση μ΄ ένα σφίξιμο στο στομάχι. Άλλοι με σύμβολα στην καθημερινότητά τους, για παράδειγμα πινακίδες στον δρόμο, καταστήματα και αλλού, που τους βοηθούν στην πραγματοποίηση ή αποφυγή ενεργειών που θα έχουν καλό ή άσχημου αντίκτυπο στη ζωή τους. Όπως και να έχει, τα μηνύματα μας, έρχονται διαισθητικά με ποικίλους τρόπους στον καθένα. Γινόμαστε κλειδοκράτορες και αποκωδικοποιούμε με την λεπτομερή παρατήρηση τον κόσμο γύρω μας. Τον αφουγκραζόμαστε. Με την παρατήρηση ζωής, εντός μας κι εκτός μας, τη διαμορφώνουμε. Τη ζούμε.
Διαίσθηση και συνείδηση παίρνουν αποφάσεις. Η συνείδηση, μια άμεση αντίληψη που έχει το υποκείμενο για τις ψυχικές ενέργειες, όπως αντιλήψεις, επιθυμίες και σκέψεις. Η συνείδηση στην τελική, είναι η γνώση του εαυτού μας.

Με τους ανθρώπους που αισθάνεσαι πως σε δένει ένα αόρατο, ανεξήγητο νήμα, αφέσου, νιώσε. Κι αν ποτέ σε διαψεύστεις; Όλοι δικαιούμαστε να λαθέψουμε. Γιατί το λάθος σημαίνει πως είσαι άνθρωπος.

«Η γυναίκα έχει εκπληκτική διαίσθηση μπορεί να μαντέψει τα πάντα, εκτός εκείνου που είναι ολοφάνερο. Κατά κανόνα για τον άνδρα.»
Ο. Ουάιλντ

http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item5638/%CE%97_%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B8%CE%B7%CF%83%CE%B7_%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9_%CF%80%CF%85%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B1

Να νιώθεις

Να ζεις τα συναισθήματα σε όλο τους το πλάτος. Βράζουν στον κρατήρα του ηφαιστείου τους, μέχρι που να βρεθούν τα κατάλληλα ερεθίσματα που τα υποκινούν. Το σώμα μας τα χαρτογραφεί.
Αυτά κάθε φορά,  αγγελιοφόροι πληροφοριών της συναισθηματικής κατάστασής μας. Χαρά, λύπη, φόβος, θυμός, ζήλια, έλξη, αγάπη, αποστροφή αδιαφορία, ντροπή, στρες, κατάθλιψη. Συνωστίζονται, εναλλάσσονται, συναγωνίζονται, νικούν ή χάνουν.
Χαρά, πετάω στα σύννεφα. Τα συναισθήματά μου, φτερουγίζουν γλάροι με ανοιχτά φτερά. Πλημμύρισα από χαρά και ευτυχία. Ενεργοποίησα όλη την ύπαρξή μου.
Λύπη, η καρδιά μου βαριά. Η ματιά μου κλαίει.
Φόβος, κιτρινίζω σαν λεμόνι. Το στομάχι μου δένεται κόμπος. Κρύος ιδρώτας με λούζει. Μπλοκάρω. Η στάση μου παθητική.
Θυμός. Βρίσκομαι σε υπερκινητικότητα, έτοιμος να βουτήξω από τον γιακά.
Ζήλια. Ψαρεύω πληροφορίες και τις αξιοποιώ για να ανταγωνιστώ τον αντίπαλό μου.
Έλξη. Χημεία. Οι φερομόνες του ενός, είναι το κλειδί στην κλειδαριά του άλλου.
Έρωτας, με την πρώτη ματιά. Κεραυνοβόλος. Η καρδιά χτυπά  στο κόκκινο.
Αγάπη, το ξεχείλισμα της λατρείας για τον άλλον.
Αναπτύσσεται σταδιακά μέσα από μια σχέση. Δεν πρέπει να τη ζήσουμε τη στιγμή που είμαστε σε μεταβατική κατάσταση και η προηγούμενη συναισθηματική μας αναταραχή, ακόμη δεν έσβησε. Πείθουμε τον εαυτό μας πως είμαστε ερωτευμένοι και αγαπάμε κάποιον άλλον άνθρωπο, αλλά περισσότερο μας παραπλανά  η αγάπη μας για συντροφικότητα, οπότε δε θεωρείται αγάπη για το άτομο αντικαταστάτη. Ένας επίδεσμος μαλακός για ψυχικά τραύματα και κλείσιμο συναισθηματικών πληγών.
Αδιαφορία. Ναρκωμένες αισθήσεις, ανέκφραστα συναισθήματα. Ανύπαρκτο ενδιαφέρον. Πέρα βρέχει.
Αποστροφή, η δυσαρέσκεια διάχυτη.
Ντροπή, έντονη αμηχανία. Κοκκίνισμα, σαν ντομάτα. Ακανόνιστοι χτύποι καρδιάς.
Στρες,τρελός χτύπος της καρδιάς, έντονη νευρικότητα.
Κατάθλιψη. Δεν παρουσιάζω κέφι για τίποτα. Πλήρης ακινησία. Έλλειψη ενδιαφέροντος. Αδυναμία.  Αδιαφορώ. Μαράζωμα.
Νέα συναισθήματα περισσότερο άγνωστα,  ακολουθούν:
Ενδιαφέρον. Συλλογή πληροφοριών μάθησης και αποκόμιση εμπειριών.
Σύγχυση. Ο εγκέφαλός μας, ως ελαττωματικό νοητικό μοντέλο. Είτε απομονωνόμαστε, είτε αλλάζουμε τη στρατηγική μάθησης μας στην ζωής.
Ευγνωμοσύνη, ανταπόκριση και ανταπόδoση. Υπογράμμιση, της σπουδαιότητας του άλλου ατόμου.
Συγχώρεση, άφεση, παράκαμψη των λαθών και ελαττωμάτων του άλλου.
Πάντα τα εντοπίζουμε. Τα αισθανόμαστε. Τα βιώνουμε.
Δεν τ' αναλύουμε, γιατί μπορεί να μας οδηγήσουν μακριά από την πηγή έκφρασής τους. Επιδιώκουμε την εξισορρόπησή τους.  Επιδιώκουμε τη συναισθηματική ισορροπία, με τη γνώση τους.
Μάθε να τα διαχειρίζεσαι.
Αποδεσμεύσου, από την χρυσή φυλακή της ζωή σου. Μην οδηγείσαι σε αδιέξοδο.
Μην τα αναλύεις, καταπιέζεις, κατακρίνεις.
Μην αντιστέκεσαι. Υπέκυψε.
Ζήσε όλο  το φάσμα των μηνυμάτων τους,  ήχους, γεύσεις, μυρωδιές, αγγίγματα.
Η μεγαλύτερη ατυχία θεωρείται να πρέπει να είμαστε, να νιώθουμε και να ζούμε τη ρεαλιστική πραγματικότητα. Όσο περισσότερο επιθυμείς κάτι άλλο από το τώρα και ταυτόχρονα επικρίνεις το τώρα, τόσο λιγότερη εσωτερική γαλήνη θα ζεις.
Το να χαλαρώνεις στα πρέπει σου και ν΄ απολαμβάνεις τα συναισθήματά σου σ΄ ελευθερώνει.

Ζούμε με συναισθήματα, όχι με τις ώρες στο ηλιακό ρολόι. Θα έπρεπε να μετράμε το χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς.
Αριστοτέλης


http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item4983/%CE%9D%CE%B1_%CE%BD%CE%B9%CF%8E%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CF%82

Oλική επαναφορά

                                                     H ζωή πάντα θα σε εκπλήσσει
Πόσες φορές δεν έχουμε αισθανθεί όλοι μας, πως η ζωή μας βαλτώνει. Εκεί που την είχαμε βάλει σε μια τάξη, έρχεται αυτός ο κάποιος και μας τη μαυρίζει, ένα ξαφνικό συμβάν, ο αυστηρός εργοδότης μας, ο φίλος που πιστεύαμε πως έχουμε, η σχέση μας, το πολιτικό σκηνικό και εξελίξεις στην χώρα και ό,τι άλλο ο καθένας από εμάς μπορεί να βάλει στο μυαλό του.
Λέξη κλειδί η αναθεώρηση. Σε ανθρώπους και καταστάσεις που επένδυσες πολλά. Φιλοσοφείς τη ζωή. Κάθε κατάσταση και κάθε άνθρωπος σου χαρίζει πράγματα μέσα από την αρνητικότητά του. Πάντα έχεις να μάθεις, ποτέ όμως να χάσεις.
Η ζωή δεν αποτελείται από ένα εγχειρίδιο κανόνων, αλλά είναι περισσότερο ευέλικτη και απρόβλεπτη από ό,τι πιστεύουμε. Είμαστε μοναδικοί. Τη ζούμε μοναδικά, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.
Διλήμματα στην αγάπη, έρωτα, αποτυχίες επαγγελματικές, θέματα υγείας. Δε μετανιώνεις ποτέ ούτε για ανθρώπους που εμπιστεύτηκες, ούτε για επιλογές που έκανες. Ήταν και αυτό ένα κομμάτι συναισθηματικής κάλυψης που επιθυμούσες να πραγματοποιήσεις για να στολίσεις την ζωή σου.
Δεν το βάζεις ποτέ στα πόδια, αλλά αξιοποιείς ό,τι καλό αποκόμισες τόσο από αυτούς τους ανθρώπους, όσο και τις καταστάσεις που έζησες.
Τις απαντήσεις της ζωής, της δίνει κάθε φορά ο ίδιος σου ο εαυτός. Αυτός αφουγκράζεται και σε οδηγεί διαισθητικά.
Στηρίζεις τις επιλογές και τις απόψεις σου. Να υλοποιείς ό,τι σε ευτυχεί,  σ' εκφράζει, ασχέτως αν υποστηρίζεται από λιγοστούς.
Να επιλέγεις δύσκολους στόχους, στοιχηματίζοντας με τον ίδιο σου τον εαυτό πως κάθε φορά θα πηγαίνεις και ένα βήμα παρακάτω.
Να ζεις το τώρα, χωρίς ο χρόνος να σε αφοπλίζει και να σε αποπροσανατολίζει.
Μην αμφιβάλλεις για τα σχέδιά σου, τους στόχους σου, τα όνειρά σου. Είναι προτιμότερο ν΄ αποφασίζεις, έστω κι αν η απόφαση αποδειχτεί λανθασμένη, από το να είσαι αναποφάσιστος και παθητικός.
Αν δεν αποφασίσεις και δοκιμάσεις, δε θα έχεις και την ευκαιρία να πετύχεις τους σωστούς ανθρώπους και καταστάσεις, την κατάλληλη στιγμή.
Μεταξύ των εμπειριών και του ταξιδιού της ζωής, εσύ ως ταξιδιώτης  ατελής, θα γνωρίσεις τις πόλεις σταθμούς  μιας υποκειμενικής τελειότητας ερμηνευμένης, από τον καθένα με διαφορετικό τρόπο.
Ανανεώνεσαι ψυχικά, απαλλάσσοντας τον εαυτό σου, τόσο από τοξικές σχέσεις, όσο καταστάσεις. Αλλάζεις δέρμα, όπως το φίδι, σύμβολο, που αυτοθεραπεύεται. Πάντα θα υπάρχουν Ιούδες, που θα προδίδουν. Και Πιλάτοι που θα σταυρώνουν. Μην εκπλήσσεσαι. Προχώρα σε ολική επαναφορά.


Επιμέλεια Κειμένου: Σοφία Καλπαζίδου

http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item5161/%CE%97_%CE%B6%CF%89%CE%AE_%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1_%CE%B8%CE%B1_%CF%83%CE%B5_%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%BB%CE%AE%CF%83%CF%83%CE%B5%CE%B9

Δεν ανοίγονται όλοι στους ίδιους χρόνους

 

Connected by Tom Hedecus

 

Είμαστε χαμένοι σ΄έναν κόσμο που η επικοινωνία μας έγινε επιφανειακή. Κρυμμένα χαμόγελα, σφραγισμένα στόματα, εικονική πραγματικότητα. Στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, νομίζουμε πως επικοινωνούμε με likes βροχή, χωρίς ν' αφουγκραστούν, τις περισσότερες φορές, τα γραφόμενα μας, αλλά με βάση τη δημοτικότητα και την συμπάθεια προς κάθε άτομο ή τα εμφανισιακά του χαρακτηριστικά.
Στις μέρες μας, η τέχνη της επικοινωνίας τόσο στον προφορικό, όσο και τον γραπτό λόγο, και η τέχνη του ν αφουγραζόμαστε τα κρυμμένα μηνύματα άλλων, θεωρείται πια  προτέρημα.
Έτσι θα βρεθούν στο δρόμο μας άνθρωποι κλειστοί σαν στρείδι, που δεν ανοίγονται εύκολα. Η κάθε τους λέξη, είναι μια καλή ψαριά για μας. Θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ανθρώπους που δεν μπορούμε να καταλάβουμε, μπροστά σε καταστάσεις που δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα, που δημιουργούν απορίες και σε σχέσεις που δεν οδηγούν πουθενά.
Έχει να κάνει με το πόσο εξωστρεφείς ή εσωστρεφείς είναι και με το φόβο τους να μην κριθούν, για την εκδήλωση των σκέψεων και συναισθημάτων τους.
Επικοινωνία στον αυτόματο πιλότο, είτε δεν μας ακούνε πραγματικά, είτε σκέφτονται περισσότερο τις δικές τους απαντήσεις.
Αυτή η λεπτή ισορροπία της επικοινωνίας που είναι ελλειπής και βαδίζει σε τεταμένο σχοινί, ισορροπεί μόνο όταν οι πομπός και δέκτης γνωρίσουν το «είναι» τους.
Εκτός των συνεσταλμένων που χρειάζονται το δικό τους χρόνο οικειοποίησης για ν΄ ανοιχτούν στη θάλασσα του νου σου, υπάρχουν και οι άνθρωποι που αισθάνονται το πλησίασμά σου, ως απειλή της ελευθερίας τους.
Η αίσθηση ελευθερίας, το οξυγόνο τους. Την περιφρουρούν, ως κόρη οφθαλμού. Ο χειρότερος αντίπαλος, η συναισθηματική εξάρτησή τους από τους άλλους.
Αυτή η απόρριψη προς τους άλλους, σχετίζεται με τον τρόπο που βίωσαν ως παιδιά μ΄ αυτούς που τους φρόντιζαν, έτσι λέει η ψυχολογία. Η απόρριψη, κριτική κι αδιαφορία σε παιδική ηλικία που τους σμίλεψε γρανίτες.
Νιώθουν αμήχανα και έξω από τα νερά τους στις προσεγγίσεις έκφρασης και συναισθημάτων των άλλων. Σ' έντονες συναισθηματικές στιγμές κατεβάζουν ρολά.
Γιγάντωσαν την περηφάνειά τους, κυρίαρχοι των συναισθημάτων τους, σχεδόν αλαζονικοί. Δεν έχουν ανάγκη κανέναν. Από την άλλη, είναι δεινότατοι στην επιχειρηματολογία.
Δεν εμπιστεύονται  τους  άλλους, αλλά και δεν μπορείς να βασιστείς σ' αυτούς. Σαν μεγάλα παιδιά που δεν αναπτύσσουν συναισθηματικό συντονισμό.
Εξαφανίζονται στα καλά καθούμενα, όπως και εμφανίστηκαν και δεν είναι σε θέση να το εξηγήσουν, ό,τι και να προηγήθηκε μαζί σου. Δεν ξέρεις πότε θα εμφανιστούν πάλι. Κρατάνε τις σχέσεις τους σκοτεινές και μυστικές.
Σχέσεις με πολλούς και  διαφορετικούς ανθρώπους, σχέσεις «χλιαρές». Βαριούνται γρήγορα τα ίδια σκηνικά και πασχίζουν για αστραπιαίες εναλλαγές.
Τις σχέσεις τις βουλιάζουν, αν και θεωρούν δύσκολο και σπάνιο ν ερωτευθούν ή να βρουν κάποιον να τους ερωτευθεί. Σου δίνουν συχνά την εντύπωση των ερωτευμένων.
Ενθουσιώδεις των σχέσεων, δηλώσεων κι εκδηλώσεων, αλλά πάντα με το βλέμμα στραμμένο στην έξοδο κινδύνου, έτοιμοι δραπέτες, όταν νιώσουν συναισθηματικό στρίμωγμα, συναισθηματικές «απαιτήσεις», εξομολογήσεις.
Όταν καθρεφτίσεις την ψυχή τους και διαπεράσεις το αόρατο τείχος τους αμύνονται και το ένστικτό τους ωθεί να το βάλουν στα πόδια.
Παίζουν τις σχέσεις τους, όπως το σκάκι. Αγαπημένη στρατηγική εξόδου, το κακό timing.
Bρίσκουν εύκολα αντικαταστάτες, να γεμίσουν το συναισθηματικό τους κενό, κατά προτίμηση  σχέσεις επιφανειακές και απρόσωπες. Εάν τύχει και τους εγκαταλείψουν πρώτοι οι άλλοι, πέφτουν από τα σύννεφα και η σχέση αυτή φαντάζει ως εξειδανικευμένη, ένα φάντασμα από το παρελθόν.
Σε κρατάω σε απόσταση, γιατί  η ανασφάλειά σου, είναι  ασφάλειά μου.
Οι επιλογές είναι δικές μας, για το πόσο χρόνο θα διαθέσουμε στις περιπτώσεις αυτών των ανθρώπων, για ν ανοίξουν πανιά στα συναισθήματά τους και το πόσο τελικά αξίζουν.
Το πόσο εμείς έχουμε την δύναμη να τους αντιμετωπίζουμε αποστασιωποιημένα, παγωμένα, από αποστάσεις ασφαλείας. Το πόσο εμείς είμαστε διαθετιμένοι να συμμετέχουμε στην παράστασή τους, μέχρι να πέσουν οι μάσκες. Είτε θα είμαστε μάρτυρες μιας μεταμόρφωσης και αποκάλυψής τους ή θα χρειαστούμε τελικά χρόνο εμείς οι ίδιοι για να ιαθούμε, χωρίς να χρυσώνουμε το χάπι δίνοντάς τους ελαφρυντικά.
Μπορεί τελικά να είμαστε «μοντέλα laptop», της ίδιας εταιρίας με το ίδιο «λειτουργικό», αλλά χρειάζεται να «συνδεθούμε» μεταξύ μας.
Η πρώτη ένδειξη πνευματικότητας είναι η απλότητα της έκφρασης.
~Πούσκιν Ρώσος ποιητής  1799

http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item4166/%CE%94%CE%B5%CE%BD_%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9_%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B9_%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82_%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%82_%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82

Άνθρωποι έρχονται, άνθρωποι φεύγουν

 

how soothing to desappear by lellaby deviantart 

Στην ζωή λένε, κάθε άνθρωπος που συναντάς κάτι φοβάται κάτι αγαπά και κάτι έχει χάσει. Πόσο
τυχαίες μπορεί να είναι τελικά οι συναντήσεις στη ζωή μας με ορισμένους ανθρώπους; Σε κάθε περίπτωση, συμβαίνουν για κάποιο λόγο που σαν κομμάτι του παζλ δένει σταδιακά. Έρχονται συνήθως σε κάποια στιγμή της ζωής μας  που είχαμε εσωτερική ανάγκη και την εκφράσαμε.
Δυναμώνουμε έτσι συναισθηματικά και πνευματικά, όταν αυτοί λειτουργούν ως έναυσμα για την εξελικτική μας μεταμόρφωση. Από μηχανής θεοί, θεόσταλτοι, φύλακες άγγελοι, φυλακτά που κουβαλάμε μαζί μας στο μέρος της καρδιάς. Κάποιοι μένουν μαζί μας ορισμένο χρονικό διάστημα, άλλοι μια ολόκληρη ζωή. Παίρνουμε έτσι μαθήματα ζωής είτε ευχάριστα, είτε δυσάρεστα.
Η εμπειρία αυτή, μπορεί να φέρει γαλήνη στην ψυχή μας ή να είναι επώδυνη. Όλα όσα μας έδωσαν τα στιγμιαία να τα χρησιμοποιήσουμε σ' όλα τα πεδία της ζωής μας ως συναισθηματική και πνευματική επένδυση.
Μετά από λάθος εκτιμήσεις ή και άτυχες στιγμές μπορεί ν' απογοητευτούμε. Η επικοινωνία μαζί τους θα τελειώσει. Κάποιος από τους δύο θα πει ή θα κάνει κάτι που θα βάλει τέλος.
Κάποιες φιλίες κάνουν τον κύκλο τους. Αυτό δεν σημαίνει πως έφταιξες ή έφταιξαν. Σημαίνει απλώς ότι είστε σε διαφορετικά μονοπάτια.  Όταν  αρχίσουν να σε πληγώνουν ή να σε κρατάνε πίσω με οποιαδήποτε τρόπο, με ζήλια, απόρριψη και άλλα αρνητικά σημάδια, είναι καιρός να πάρεις αποστάσεις, να τους αφήσεις να πάρουν την πορεία τους. Τους συνάντησες για να ωριμάσουν τον ανθό της πραγματικής φιλίας που θα συναντήσεις.
Υπάρχει λόγος  ακόμη  και που η πρώτη σου αγάπη ίσως δεν κράτησε. Ο πρώτος χωρισμός θα σου φανεί σαν το χειρότερο πράγμα που έζησες ποτέ. Όταν όμως περάσει ο καιρός και το κοιτάξεις από απόσταση θα καταλάβεις γιατί όλοι σου έλεγαν ότι δεν ήταν γραφτό. Ένας φοβάται να δεθεί, άλλος φοβάται να αισθανθεί. Γεμίσαμε από ανθρώπους που φοβούνται και τελικά πολλές φορές κινδυνεύουμε να  μείνουμε μόνοι μας, όχι κυριολεκτικά, αλλά και εσωτερικά.
Σε στιγμές αδυναμιών της ζωής, ο κάθε άνθρωπος που θα συναντούσαμε θα φάνταζε σωτήρας. Ένας θησαυρός που μαζί του  θ΄ αναδυόμασταν στην επιφάνεια της ζωής για να μην ζούμε επιφανειακά, αλλά διάφανα.
Τους ανεβάζουμε σ' ένα βάθρο προσκυνώντας την τύχη μας που τους γνωρίσαμε. Οι ίδιοι στέκουν αγάλματα κομψά, απρόσιτα, κι απόμακρα.
Το σπουδαιότερο είναι να απολαύσεις και να γιόρτασεις το ταξίδι αυτών των συναντήσεων. Ανθρώπων που τελικά είναι  σαν εσένα και ίσως  οι καταστάσεις της ζωής τους να είναι  δυσκολότερες και από τις δικές σου. Δεν είναι μόνο ο προορισμός που έχει σημασία. Ποτέ μην παίρνεις τα πράγματα προσωπικά. Το τι κάνουν οι άλλοι, αντικατοπτρίζει το τι συμβαίνει στη δική τους ζωή και το πιθανότερο είναι ότι έχει μικρή ή και καμία σχέση μαζί σου. Αυτοί που είχαν πληγωθεί συνήθως πληγώνουν. Εσύ απλώς αγάπα.
Ο κόσμος είναι ο καθρέφτης μας. Αυτά που αγαπάμε στους άλλους είναι μια αντανάκλαση όσων αγαπάμε στον εαυτό μας. Αυτά που μας και δεν αποδεχόμαστε στους άλλους είναι σίγουρα με τα οποία  θα θέλαμε να ντύσουμε τον χαρακτήρα μας.
H ευτυχία τελικά πηγάζει από μέσα μας. Σπαταλάμε άφθονο χρόνο στη ζωή μας, ψάχνοντας την επιβεβαίωση και την έγκριση από τον έξω κόσμο. Η πηγή τελικά είμαστε εμείς. Εκεί πρέπει να ψάξουμε. Όλοι είμαστε φως, είμαστε δημιουργικοί.
Μοιράσου τη σοφία σου, την αγάπη σου, τα ταλέντα σου. Μοιράσου ελεύθερα και θα εκπλαγείς από το πόση ομορφιά θα επιστρέψει στη ζωή σου. Το να δίνεις είναι το μυστικό για να παίρνεις.
Μάθε να μη δίνεσαι υπερβολικά και σε κανέναν, γιατί σίγουρα δε θα εκτιμηθεί. Κρατά μυστικά κομμάτια του εαυτού σου φυλαγμένα σαν κόρη οφθαλμού. Η ισορροπία είναι το κλειδί.
Μάθε τον χορό της ζωής και ναι, έχει τις στροφές, αλλά και τα γυρίσματά της. Να έχεις όμορφα όνειρα, όραμα. Να κυνηγάς με πάθος. Μην προσκολλάσαι όμως σ' αυτά. Να είσαι ευέλικτος και πρόθυμος να πας όπου η ζωή σε πάει.
Μη σοβαρεύεις την ζωή.  Χαμογέλασε. Κάνε τρέλες. Πάρε ρίσκα. Διασκέδασε.
Ο φόβος είναι συνήθως μια πολύ καλή ένδειξη, για να μας δείξει τα θέλω μας. Είναι ο φάρος που σε καθοδηγεί. Μάθε από το παρελθόν σου και απόλαυσε τις όμορφες αναμνήσεις, μην προσκολλάσαι όμως σ' αυτές και μην τις αφήνεις να σε στοιχειώνουν. Ονειρεύσου  για το μέλλον, αλλά μην αφήνεις να σου γίνεται εμμονή. Απόλαυσε το τώρα, της στιγμής. Άνοιξε τα μάτια στο μέλλον που απλώνεται μπροστά σου.
Συνδεόμαστε όλοι σε μια μεγάλη, ανθρώπινη οικογένεια. Κανείς δεν είναι καλύτερος ή χειρότερος από κάποιον άλλο, βρισκόμαστε απλώς σε διαφορετικά σημεία του ταξιδιού μας, ν' αντιμετωπίζουμε τη ζωή όσο καλύτερα μπορούμε.
Δεν είμαστε το κέντρο του σύμπαντος. Μην τυφλώνεσαι από εγωισμό. Αυτό που σου κάνουν μην το κάνεις, γιατί κάποια στιγμή θα το εισπράξεις και εσύ.
Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας, μας λένε άλλοι τι να κάνουμε, πώς να σκεφτούμε, τι είναι ωραίο πάνω μας, τι σημαίνει επιτυχία. Ξέχνα τα όλα. Νιώσε ελεύθερος να δεις πίσω από αυτά. Σκέψου εσύ για εσένα. Σπάσε τα καλούπια. Έχε τους ανθρώπους αυτούς ως πυξίδα, να θυμάσαι όμως πάντα, πως το  ταξίδι  είναι όλο δικό σου. Υπάρχει και τύχη όμως, που χτυπά γελαστή την πόρτα.
Η τύχη είναι το ψευδώνυμο του θεού, όταν δε θέλει να βάλει την υπογραφή του.
Théophile Gautier,   1811-1872,   Γάλλος ποιητής & συγγραφέας

http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item4029/%CE%86%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%B9_%CE%AD%CF%81%CF%87%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9_%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%B9_%CF%86%CE%B5%CF%8D%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%BD