https://twistedideal.wordpress.com/2014/05/14/the-champion-of-perseverance/
Στα δώρα του Θεού, της δημιουργίας δεν δίνει ποτέ κανείς σημασία. Τα θεωρεί αυτονόητα και φυσικά, δεδομένα και κεκτημένα.
Νιώθεις τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια σου, μόνο όταν χάσεις τα κεκτημένα της ζωής σου. Είτε άψυχα, υλικά, αλλά κυρίως έμψυχα, κομμάτια της ψυχής σου. Kαταλαβαίνεις τ’ ανεκτίμητα που έχεις χάσει και παράβλεπες, εθελοτυφλώντας. Αμελούμε πολλές φορές και ανθρώπους της ζωής μας, για τους οποίους δεν προσπαθήσαμε όσο έπρεπε να τους τυλίξουμε με την αγάπη μας. Και το σημαντικότερο απομακρυνόμαστε από τον Θεό.
Ποδοπατάμε το γρασίδι, τα λουλούδια, παραβλέπουμε τα μηνύματα της φύσης. Μέσα μας φωλιάζει, η κακία και εγωισμός και το Εγώ μας θρέφεται κάθε μέρα με άγχη, με προβλήματα, με αρνητισμό που μας δηλητηριάζει καθημερινά.
Έτσι φτάνουμε, να χάνουμε σταδιακά και την υγεία μας, που δίνει ισορροπία στην ζωή μας. Αυτό το νιώθουν περισσότερο άτομα που ήταν κομμάτι τους, αλλά είτε από ένα ξαφνικό ατύχημα, είτε από ανεξήγητες αιτίες, χάνουν κάποια αρτιμέλεια τους, κάποια φυσική τους ιδιότητα, ακοή ,όραση, ομιλία, άτομα με κινητικά προβλήματα, με ειδικές ανάγκες. Έτσι θεωρείται ανάπηρο, εν σχέση με κάποιο μοντέλο ανθρώπινου προτύπου.
Ο περίγυρος κοιτάει περίεργα, πολλές φορές και κοροιδευτικά, λόγω προσωπικών μειονεκτικών ιδιαιτεροτήτων κάποιων ανθρώπων ,που φέρουν ίσως και από τα παιδικά τους χρόνια. Πολλές φορές γίνονται πηγαδάκια σχολιασμών. Στιγματίζονται. Τα πάντα συνδυάζονται, μόνο με την ομορφιά και αρμονία και όχι με την ιδιαιτερότητα της κάθε ψυχής. Κυκλοφορούμε με ταμπέλες. Τι είναι τελικά αληθινή ομορφιά , η πλαστή ζωή ορισμένων ανθρώπων ή η αλήθεια της κάθε προσωπικότητας που ακτινοβολεί;
Ξαφνικά η ζωή τους γίνεται ανατρεπτική. Αλλάζει από την μια στιγμή στην άλλη. Η έννοια της αναπηρίας σημαίνει την απόκλιση από το φυσιολογικό. Μειονεκτούν. Ως βλάβη, θεωρείται η απώλεια ενός τμήματος του σώματός τους ή μη αποτελεσματική λειτουργία του ή μια δραστηριότητα, που προκύπτει από μια κοινωνική δομή που δεν μεριμνά για την φροντίδα τους. Έχει ως συνέπεια τον αποκλεισμό τους και την μη συμμετοχή τους στις δραστηριότητες της κοινωνίας.
Πρώτα απ΄ όλα στηρίζονται στην βοήθεια κάποιου τρίτου, γιατί δεν μπορούν μόνοι ν΄ αυτοεξυπηρετήσουν τον εαυτό τους , όπως αυτοί θα ήθελαν. Περιορίζονται στις κινήσεις τους, είτε στην ευχέρεια τους να κάνουν πράγματα τα οποία θα αγαπούσαν πολύ να κάνουν. Το σπίτι τους μετατρέπεται ένας λαβύρινθος, για το πώς θα τον διασχίσουν, είτε με ποιον τρόπο θα χρησιμοποιήσουν αντικείμενα. Το ίδιο χάος και στην ζωή στον έξω κόσμο. Όλα το ίδιο αφιλόξενα και χαοτικά. Δρόμοι απροσπέλαστοι. Πεζοδρόμια ψηλά. Έλλειψη ασανσέρ για την ευκολότερη ανάβαση. Θέσεις πάρκιγκ για τ΄ άτομα αυτά πολλές φορές κατειλλημένες από άτομα ασυνείδητα που τις κλείνουν, χωρίς σεβασμό στις ιδιαιτερότητες και μη αναλογιζόμενοι πως και οι ίδιοι θα μπορούσαν κάποια στιγμή να βρεθούν σ΄ ανάλογη θέση.
Είναι δικαίωμα όλων ,η πρόσβαση σε όλες τις δραστηριότητες εφόσον το κράτος, είναι υποχρεωμένο , να μεριμνεί να τις παρέχει.
Iδρύματα κατάλληλα για την φροντίδα και παροχή εκπαίδευσης. Προσβάσιμα κτήρια. Βιβλιοθήκες προσβάσιμες, τόσο για τυφλούς, όσο και για άτομα με κινητικά προβλήματα. Παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών για αυτά τα άτομα, στην καθημερινή τους ζωή. Μέριμνα για επαγγελματική αποκατάσταση. Ένταξη και ενσωμάτωση στην κοινωνία.
Η εισαγωγή στην Ειδική εκπαίδευση .Έναν ειδικό τομέα για την ανάπτυξη μεθόδων και επίλυση εκπαιδευτικών και διδακτικών προβλημάτων με σκοπό τις ίσες ευκαιρίες για όλους ,οδήγησαν στην Ειδική Αγωγή. Στηριζόταν στην αρχή της ισοτιμίας και παροχής εκπαιδευτικών παροχών. Ο πρώτος όρος, ήταν θεραπευτική αγωγή που χρησιμοποιήθηκε από την Ρόζα Ιμβριώτη το 1939 με στόχο την φροντίδα, διδασκαλία και πρόνοια των ατόμων, που η εξέλιξή τους εμποδίζεται από ατομικούς και κοινωνικούς παράγοντες.
Μια σημαντική γυναικεία καλλιτέχνης ,η Φρίντα Καλό με περίσσιο ταμπεραμέντο, παρουσιάζει τα έργα της γεμάτα χρώματα ζεστά. Σε ηλικία 6 ετών αρρώστησε από πολιομυελίτιδα και έμεινε για μήνες ανήμπορη να περπατήσει με το ένα της πόδι ημιπαράλυτο.
Πάντοτε μαχήτρια. Πάλευε, για τη θέση της, ως καλλιτέχνιδα και γυναίκα. Θέμα της πολλές φορές η αγάπη. Περιφρόνησε ,το πρότυπο της γυναικείας ομορφιάς ,θέτοντας δικούς της νόμους σε σχέση μ΄ αυτήν. Πίστευε πως κάπου εκεί έξω στον κόσμο θα πρέπει να υπήρχε και άλλος ελαττωματικός, όπως αυτή.
Ο άνθρωπος φοβάται να εκθέσει τις αδυναμίες του και να τσαλακωθεί, να τολμήσει να διαφέρει και να διαφωνήσει. Όταν η αδυναμία, γίνεται δύναμη, ποιος θα τολμήσει να πει πως η διαφορετικότητα είναι ελάττωμα; Πρώτος ας πετάξει την πέτρα εκείνος που νομίζει τον εαυτό του αναμάρτητο και τέλειο.
Σε κάθε άτομο δεν μετράει μόνο το σύνολο των σωματικών και νοητικών του ικανοτήτων, αλλά το γενικό σύνολο των ικανοτήτων του που το καθιστά ικανό. Μην το ξεχνάμε αυτό. Πιο δύσκολη είναι η ‘’ πνευματική αναπηρία”, ανθρώπων που δεν έχουν ανοιχτούς ορίζοντες γνώσεων και εμπειριών και είναι προσκολλημένοι ,χωρίς την αποδοχή εναλλακτικών λύσεων.
Τι χρειάζομαι τα πόδια εφόσον έχω φτερά να πετάξω;
Το ελάττωμα δικαίωμα
Φρίντα Κάλο
Παραλλαγή του άρθρου
http://www.pillowfights.gr/tetarti_diastasi/item6241/%CE%86%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%B9_%CE%BC%CE%B5_%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82