Επίγειος Παράδεισος

      

                                                                       

                                                                burning wings by NORTHERN
Ξαφνικά, εάν στον δρόμο έβρισκες ένα εισητήριο για μια και μόνο διαδρομή, εσύ τι θα έκανες; Ένα ταξίδι λαχείο. Κοντοστέκεσαι..Το επεξεργάζεσαι. Είναι πολύχρωμο. Tα χρώματα σε δελεάζουν. Μα όχι, εσύ δεν έχεις χρόνο για ταξίδια. Η ζωή σου προγραμματισμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Σπίτι, δουλειά και πρόγραμμα, πολύ πρόγραμμα. Είσαι για ένα ταξίδι στον Παράδεισο;Eίπες Παράδεισο, προς τα πού πέφτει; Το σηκώνεις. Το επεξεργάζεσαι καλύτερα στο σπίτι. Ανατρέχεις στο λήμμα Παράδεισος. Ένα λιβάδι, τόπος αναψυχής, χαμένος στην ελευθερία της φύσης. Ένας κήπος με πλούσια βλάστηση, ζώα. Βασιλεύει, η γαλήνη, η αγάπη, η προστασία, από κάθε εχθρική εισβολή. Εκεί, θα ασχολούνται όλοι με δραστηριότητες που αγαπάνε. Ένα απάνεμο λιμάνι, όπου θα ξεκουράζεις σώμα και ψυχή. Όπου θα ξεδιψάς τις γνώσεις και απορίες σου, για κάθετι που σε απασχολεί.
 Παράδεισος, μια λέξη κλειδί που ανοίγει την μυστική πόρτα, για την ομορφιά και τον πλούτο της ψυχής.

Μέσα στην ζωή περνώντας από τις μικρές της κολάσεις, ο καθένας βιώνοντας την δική του, τη διαφθορά, απληστία, κακία, αδικία, οργή, μέσα στον κόσμο, θα βιώσει εκεί, την απόλυτη γαλήνη. Mετά, γυρίζεις την πίσω όψη του και το γαλάζιο σύννεφό του, μεταμορφώνεται σε μαύρο, πυκνό. Έπειτα από μια ζωή με τον σταυρό στο χέρι δικαιούσαι μια απόδραση από τον ασφυκτικό κλοιό της τάξης, προγραμματισμού και της απόλυτης ισορροπίας. Απόδραση από τους κριτικούς κώδικες της κοινωνίας των συμβιβασμών και της ηττοπάθειας. Έρχεσαι πιο κοντά στην ανθρώπινη υπόστασή σου, βιώνεις την θνησιμότητα, τα λάθη σου, το ανθρώπινο πρόσωπό σου. Τώρα το εισητήριο σου γράφει με κόκκινα χτυπητά γράμματα,  πύρινες φλόγες που σε τυλίγουν, Κόλαση .

Εκεί ανάμεσα στους δυο δρόμους που σκοινοβατείς, σ΄ έναν γκρεμό ανάμεσά τους. Αναρωτιέσαι τι είναι καλό και κακό;Tι ηθικό, τι ανήθικο; Βλέπεις πρόσωπα, πολλά πρόσωπα. Άλλα προσποιούμενα την διάχυτη ευγένεια, την τελειομανία, τον καθωσπρεπισμό, την υποκρισία. Από την άλλη ,άλλα την πραγματική κακία, το μίσος, πρόσωπα παραμορφωμένα, ψεύτικα. Και τώρα σειρά σου. Εσύ, στο δίλημμα.Δυο βήματα μπρος ή πίσω;

Και εκεί στα κρίσιμα λεπτά της ισορροπίας, πάνω στο τεντωμένο σχοινί , ο Θεός σου απλώνει το χέρι να σε πιάσει στον αέρα πριν πέσεις στο κενό. Είναι Αγάπη και Φως. Συνεπώς η Κόλαση δεν αντιπροσωπεύει την τιμωρία και καταδίκη. Θεός δεν είναι τιμωρός. Δεν είναι εχθρός του ανθρώπου. Όσο ο άνθρωπος αναζητά στον εσωτερικό του κόσμο και ρουφά τις γνώσεις της ζωής, τόσο περισσότερο πνευματικότερος γίνεται και πλησιάζει την πόρτα του Παραδείσου της δικής του εξάγνισης της Ψυχής. Είναι μια κατάσταση καρδιάς, στην οποία θα φωλιάζει η Αγάπη. Θεραπευμένη η καρδιά, θα δεχτεί το Φως και θα είναι άξια να προχωρήσει στην «θέωση» και την Αγάπη που θα λάβει από τον Θεό.

 Καλείσαι να εκδηλώσεις τον άνθρωπο που κρύβεις μέσα σου στην συναναστροφή με τον συνάνθρωπό σου και την συμπεριφορά απέναντι του. Εκεί πρέπει να επικεντρωθείς.

Πως συμπεριφέρθηκες εσύ, σήμερα στον άστεγο που σχεδόν σκόνταψες επάνω του στον δρόμο;

Toν μετανάστη, που ζητούσε κέρματα να αγοράσει ένα κομμάτι ψωμί;

Στον μετανάστη, που στεκόταν στο φανάρι για να πλένει το τζάμι του αυτοκινήτου σου;

Στον ανάπηρο, που πάρκαρες στην θέση παρκαρίσματός του;

Στον ηλικιωμένο ,που χρειαζόταν την βοήθειά σου, να περάσει από τον πολύβουο δρόμο, που στα μάτια του φάνταζε ζούγκλα;

Tην ηλικιωμένη, που με δυσκολία στεκόταν τα πόδια της στο μετρό, αναζητώντας θέση;

Tην μητέρα, που ήθελε βοήθεια με το καροτσάκι του παιδιού στον δρόμο;

Πρέπει καθημερινά, να δοκιμάζουμε και να προετοιμάζουμε τον εαυτό μας ,να τον διορθώνουμε και να προσπαθούμε να καταλάβουμε , να μάθουμε από τα λάθη μας, που από την μια είναι πολλά, έχουν όμως την δική μας ταυτότητα, από την άλλη έχουν επίσης και την θετική πλευρά της διδασκαλίας και βελτίωσής μας.

Εσύ, αλήθεια ,ήσουν πάντα αλάνθαστος; Και εάν ναι, ψάξε βαθιά μέσα σου να δεις μήπως αυτό το κάτι, σου διαφεύγει κάθε φορά που θα ασκείς κριτική. Σίγουρα υπάρχει Θεός ,για να ονειρευτούμε τον δικό μας μικρό Παράδεισό ,όπως εμείς επιθυμούμε και θέλουμε.

Φτιάξε τον δικό σου Επίγειο Παράδεισο.

Εκεί που κύλησαν το δάκρυ σου, στέγνωσέ το με το χαμόγελό σου.

Εκεί που σε υποτίμησαν, τίμησε με την Αγάπη σου.

Εκεί που σε περιέπαιξαν, γέλασε με την Ψυχή  σου.

Σήκωσε τον Ήλιο της Καρδιάς σου και στερέωσε τον στον δικό σου Επίγειο Oυρανό, χωρίς να ξεχάσεις να ευχαριστήσεις, όλους όσους έπαιξαν με επιτυχία τους ρόλους τους στην σκηνή της ζωής σου.

Και στην γη του δικού σου Παραδείσου θα κάνεις τις αδυναμίες ,Δυναμή σου, το μόνο που αρκεί, είναι να τις αγαπήσεις. Στον δικό σου Ουρανό να χωρέσεις την Γη σου. Εκεί είναι που θα τραγουδήσεις με αγνή καρδιά,another day in paradise κολασμένα, με πάθος και αγάπη για την ζωή και τους άλλους.

Φτερούγες που κολλάνε. Και μες στην αναμπουμπούλα δυο μαύρα φτερά πλέουν μες στην Ελπίδα. (ΚΑΤΑΔΥΣΗ ΣΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΥΡΑ)

ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΟ ΕΓΩ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ

ΑΡΧΑΙΕΣ ΨΥΧΕΣ, ΝΟΥΒΕΛΑ tovivlio.net

EΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ, ΝΟΥΒΕΛΑ προς ΕΚΔΟΣΗ

Ανδρονίκη Ατζέμογλου


Οι αληθινοί παράδεισοι, είναι οι παράδεισοι που έχουν χαθεί. Marcel Proust

Η Φυγή, είναι όλα όσα ξέρουμε για τον Παράδεισο και όλα όσα χρειαζόμαστε για την κόλαση.
Εmily Dickinson

Το πιο βασανιστικό μαρτύριο δεν είναι η Κόλαση. Κόλαση είναι η άδεια καρδιά. Χαλίλ Γκιμπράν