AΘΕΡΑΠΕΥΤΗ-Επίγειος Ουρανός

Ένα δάσος φώλιαζε μέσα της,
εξερευνητής των αχναριών της.
Πατημασιές,σκέψεις δαίδαλοι στο χιόνι.
Μια θάλασσα ένω κοιμόταν μέσα της
θέρευε τα κύματα των βημάτων της.
Αιωνιότητα αυτή, κρύο,ζέστη αψηφά.
Ζεστή καρδιά, με την παγωνιά δεν λογαριάζει.
Στην θέρμη των ανθρώπων λιώνει.
Αθεράπευτη περιπλανιόταν .
Γιατριά,το μερτικό της.
Αυτό που ξεγλίστραγε.
Με χτένα ταρταρούγας τα χρόνια χτένιζε.
Στην αγκαλιά της το απίθωσε.
Αριάδνη τ΄ όνομά της.

ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΗ
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

Για την Νουβέλα ''Επίγειος Ουρανός"