milky moonlight by Floriana Barbu
Γράφει η Νίκη Ατζέμογλου
Την μια μαύρος και βαρύς.
Την άλλη,παρουσιάζεται πολύ γλυκός και ελαφρύς.
Mερικές φορές οξύς, με μια δυσάρεστη αίσθηση.
Δύστροπος και στυφός όταν είναι στις μαύρες του.
Πικρός, εάν έχεις την ατυχία να τον πετύχεις με νεύρα.
Άλλοτε σου σερβίρεται με πάγο και άλλοτε πάλι ζεστός.
Μερακλής όταν έχει τα κέφια του και δεν σου χαλάει χατίρι.
Αυτός ο κύριος, είναι μια κρύο μια ζέστη.
-Ποιος κύριος;
-Για τον καφέ μιλάω.
Ο οξύς είναι ο ζυμωμένος.
Ο στυφός γίνεται από την συσσώρευση οξέων.
Πικρός από το υπερβολικό καβούρντισμα, όπως ο καφές Arabica, αλλά ο πικρότερος ο Robusta.
Eυτυχώς, που σε αρκετές καφετέριες απολαμβάνουμε την παρέα του ισορροπημένου.
Αυτός μάλιστα, πατάει στις σωστές του αναλογίες.
Το έδαφος ειδικά εδώ στην χώρα μας το κερδίζει ο Εspresso που χαρακτηριζεται ως πεμπτουσία του ιταλικού καφέ.
Το σώμα του γεμάτο άρωμα και πλούσιο καιμάκι.
Σου παρουσιάζεται πάντα σε μικρό φλιτζάνι.
Σαν λαός δεν τρώμε τα πλούσια πρωινά άλλων χωρών, αλλά ένα γρήγορο καφεδάκι ξεροσφύρι, χωρίς να κλέβει πολύ από τον χρόνο μας είναι ότι πρέπει για να σου δώσει την απαραίτητη ενέργεια μέσα στην μέρα.
Και εάν τον προτιμάς πατροπαράδοτο, ο ελληνικός στο μπρίκι δεν βγαίνει ποτέ εκτός μόδας!
Εάν κάποιοι λατρεύουν αυτόν τον καφέ, κάποιοι άλλοι πίνουν στο όνομα του Cappucino με το χορταστικό αφρόγαλα και την μυρωδάτη κανέλα.
Και το καλοκαιράκι παρέα πάλι σου κρατά ο Εspresso Freddo παγωμένος στο γυάλινο ποτήρι.
Οι λάτρεις πάλι του all time classic δεν αποχωρίζονται τον φραπέ τους.
Εκεί όπου γίνεται τα καλοκαίρια η μάχη της ξαπλώστρας, εκεί και αυτός απόλυτος βασιλιάς.
Θεατής και σε μια παρτίδα τάβλι, σε τραπεζάκι όπου σκάει το κύμα.
Εμφανίζεται άλλοτε μες στην μαύρη νύχτα όταν έχεις να διαβάσεις τόμους βιβλίων στις εξετάσεις σου. Μες στο μαύρο άγχος σου εσύ και με πρησμένα μάτια.
Όταν έχεις να ετοιμάσεις την διπλωματική σου εκεί και αυτός και εσύ ν΄ αναρωτίεσαι τι είναι αυτό το κάτι που θα της προσθέσεις ως τελευταία πινελιά.
Πιστός ακόλουθος στον δρόμο σου και στον δρόμο για την δουλειά,να σου ανοίξει το μάτι.
Από τον πιο πλούσιο μέχρι τον πιο φτωχό ο καφές είναι πάντα στα καθημερινά σχέδιά του.
Αυτή η απόλαυση γίνεται έξη.
Μόνος, με ή χωρίς εφημερίδα.
Μέσα στην παρέα μοιράζει τα νέα και τα χαμόγελα,ανακατεύεται με τα σχέδια.
Όπως και να το κάνουμε είναι ένα ευχάριστο δίλημμα πότε θα τον απολαύσεις και ποιον να προτιμήσεις.
Ανοίγω το ντουλάπι καιρός για έναν καφέ μετά από μια εξαντλητική μέρα. Κι όταν δεν υπάρχει Cappuccino, υπάρχει πάντα ο ελληνικός..
Και δεν ξέρω και το φλυτζάνι. Ποιος τα πιστεύει σήμερα πια αυτά;
Ή μήπως να πιστέψω το γνωμικό..
”Πες το μοίρα, τύχη, κάρμα, πεπρωμένο! Πιστεύω πως κάθε τι συμβαίνει για κάποιο λόγο”
Peter Venkman Ghostbusters
http://www.loveletters.gr/%ce%a3%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%86%ce%ad-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ac%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%af%cf%82/
