Ολονυκτία

ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ

6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

Ολονυκτία

Φώναξα Αγάπη.
Κάποιοι ήπιαν το μεδούλι της ψυχής μου.
Φώναξα Σ΄ Αγαπώ.
Κάποιοι μ΄ εξαφάνισαν, φυγάδευσαν, κήδευσαν.
Οι άνθρωποι υπόγεια ρεύματα, παρασέρνουν στο πέρασμά τους.
Η Αγάπη και το Σ΄Αγαπώ, δυο σπασμένα κομμάτια.
Να καταφέρω να ενώσω,χέρια να δώσουν.
Χειμερινός κολυμβητής, δεν θα αρρωσταίνει από την μοναξιά τους ποτέ.
Γνωρίζω πως είμαι εν ζωή ανάμεσα τους.
Κουνάω τα πόδια, κουνούν το κεφάλι.
Τους  βλέπω στα μάτια, γυρίζουν το βλέμμα.
Πως σκέφτηκα να καλωσορίσω με λουλούδια της καρδιάς,όταν έγνεφαν με χειροβομβίδα που κομμάτιαζε;
Τώρα πατάω στις μύτες των ποδιών μου
να μην τους ξυπνήσω.
Όσο κουνούν το μαντίλι,
φιμώνω λέξεις, να μην τις στραγγαλίσουν.
Όλοι στο ανθρώπινο είδος ανήκουμε έμψυχοι και άψυχοι.

ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

ΠΟΙΗΣΗ -ΝΟΥΒΕΛΕΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΜΑΡΙΑ ΤΡΩΓΑΔΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟ ΑΛΙΜΟΥ