Πριν την αποτυχία δεν υπάρχει γνώση· η γνώση έρχεται πάντα μετά τη βρώση του καρπού. Σε κάθε έρωτα ξαναζεί η εμπειρία της γεύσης του παραδείσου και της απώλειας του παραδείσου. Σπουδάζουμε τον έρωτα μόνον εξόριστοι από την πληρότητα της ζωής που αυτός χαρίζει. Στην εμπειρία του έρωτα είμαστε όλοι πρωτόπλαστοι.
Χρήστος Γιανναράς σχόλιο στο Άσμα ασμάτων
Απόσπασμα από την Νουβέλα "Αρχαίες Ψυχές"
Οι Ψυχές, αναμετριούνται στο κόσμο γυμνές, απέριττες.
Ο φόβος, τους είναι άγνωστος.
Δεν ανταγωνίζονται. Αλληλοσυμπληρώνονται. Φωτίζουν τους εαυτούς τους και τους άλλους.
Υπάρχουν. Ζουν.
Η ζωή τους σημαίνει αγάπη, δοτικότητα.
Το αντίκρισμα τους, Παράδεισος.
Δεν χορεύουν πλάτη με πλάτη σ΄ έναν λαβύρινθο που οδηγεί στην Κόλαση της απουσίας.
Χορεύουν κυκλικά, όπου ο Χρόνος είναι άχρονος στο παρελθόν, παρόν και μέλλον.
Όταν η ψυχή ξεγυμνωθεί, το σώμα δεν έχει ανάγκη από ενδύματα. Στέκεται γυμνό, απέναντι στην ψυχή.
-Δεν φοβάμαι να τσαλακωθώ, να πετάξω την πανοπλία μου. Να σταθώ καταπρόσωπο.
-Ξέρεις κάτι; Κάθε μέρα μαθαίνω, εξελίσσομαι. Κάνω πολλά λάθη και έχω αρκετές ατέλειες και ξέρεις γιατί; Είμαι μόνο ένας ταπεινός άνθρωπος. Αλλά είμαι εγώ, ο Εαυτός μου.
-Έμαθα να ρισκάρω, να αγαπώ και να μαθαίνω. Ένα βιβλίο του Leo Buscalia, να δεις το έγραφε, δεν θυμάμαι ακριβώς σελίδα.
Από την μονοπώληση μου, με έβγαλε ο χτύπος του κουδουνιού.
-Γύρισες και εσύ από το ταξίδι των Ψυχών μας;
Η έμπνευση για δημιουργία πάντα υπάρχει και φυσικά η συνέχεια της γραφής του
"' Επίγειου Ουρανού".
Η αλήθεια είναι πως οι ανατροπές είναι πολλές .
Γράφω και σβήνω ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου