Μόνο ένα δώρο

Η σημασία ενός δώρου για τον καθέναν συμβολίζει και κάτι.

Για πολλούς

σημαίνει  επένδυση πολύτιμου χρόνου.

Σημαίνει επένδυση καρδιάς.

Σημαίνει  ωφέλεια ψυχής του δούναι και λαβείν χαρά.

Σε λιγοστούς φέρνει στον νου την αρχαία φράση''Φοβού τους Δαναούς δώρα φέροντες''..

Υπάρχουν και οι ατυχείς στιγμές όπου δίνεις ή παίρνεις ένα δώρο που για σένα δεν είναι ίσως το "κατάλληλο".

Για  άλλους πάλι  συμβολίζει μια μεγάλη καρδιά  που αρέσκεται αυθόρμητα και απλόχερα να χαρίζει,όπως  συνέβη και  στην  παραλλαγή του γνωστού παραμυθιού.

Αυτό το καλοκαίρι για το αγόρι ήταν πιο φωτεινό.

Τι και εάν ο ήλιος του χαμογελούσε σαν μια τεράστια  μπάλα έτοιμη να την πιάσει

για παιχνίδι.

Τι και εάν η φωνή της μαμάς τον προέτρεπε να τρέξει και να αγκαλιάσει την θάλασσα,να την χαρεί ,να πλατσουρίσει στα δροσερά νερά της.

Το μουτράκι του ήταν κολλημένο στο πρεβάζι  του παραθύρου .

Εκεί στεκόταν περήφανο το δώρο του και ήταν ολόδικό του.

Το κοίταζε και τον κοίταζε.

Κόκκινη κομψή στολή με μαύρα σειρήτια αγκάλιαζε το στητό του κορμί.

Ένα μαύρο παντελόνι συμπλήρωμα της εντυπωσιακής στολής του.

Η μόνη παραφωνία στο σκηνικό στεκόταν περήφανος αλλά κουτσός στο ένα του πόδι.

Ένα μικρό λάθος του κατασκευαστή του.

Που να ήξερε πως αυτός θα είχε και την πιο αξιόλογη τύχη,μέσα στην ατυχία του.

H φωνή της μαμάς όλο και δυνάμωνε και ο μικρός ξεφυσώντας με δυσαρέσκεια άφησε απρόθυμα από το χέρι του το νέο του απόκτημα,τον μολυβένιο του στρατιώτη,δώρο της αγαπημένης του θείας που τους φιλοξενούσε κάθε χρόνο στο υπέροχο νησί της Ιθάκης.

Αντί να τον φυλακίσει στο στενάχωρο στενό κουτί μαζί με τους υπόλοιπους, 

τον τοποθέτησε άτσαλα και βιαστικά πάνω στην συρταριέρα   και όπως πήγε να τον στήσει αυτός εκτέλεσε άκομψα κάτι σαν κίνηση.

 Κατάφερε και στάθηκε τελικά αδέξια σαν να  έκανε χορευτική φιγούρα.

Δεν πίστευε σχεδόν στα μάτια του πως στάθηκε τελικά δίπλα σε μια μινιατούρα μιας εντυπωσιακής χορεύτριας .

Διάφανη,αέρινη με το ροζ τούλι της έδινε άλλη χάρη στην ατμόσφαιρα.

Τα λυτά της μαλλιά χόρευαν στο ελαφρύ αεράκι που έμπαινε από την   μισάνοιχτη μπαλκονόπορτα  που βρισκόταν κοντά στην συρταριέρα.

Οι  ματιές τους διασταυρώθηκαν κάτι από πόλεμο ξιφομαχίας θύμησαν.

-Ποιος είσαι του λόγου σου;

-Είμαι απλά ένα δώρο.

-Έχεις ποτέ σκεφτεί εσύ τι δώρο θα μπορούσες να χαρίσεις σε κάποιον;

-Εγώ,εγώ…δεν έχω κάτι πολύ ακριβό να του χαρίσω  ,αλλά το πολυτιμότερο επάνω μου είναι η  καλοσύνη της καρδιάς μου.

Ναι θα μπορούσα έτσι όπως σε κοιτώ να σου χάριζα μια καρδιά  γεμάτη καλοσύνη κάνοντας μια αρχή με την προσφορά  μου σε κάποιον.

Αυτό είναι ότι πολυτιμότερο κουβαλάω επάνω μου.

Η μικρή χορεύτρια  του έσκασε ένα εγκάρδιο χαμόγελο,αλλά πριν προλάβει να τον ευχαριστήσει  το αεράκι που δυνάμωσε  και έγινε αέρας δυνατός έριξε και τους δυο μέσα  στην βοή του δρόμου καθώς έπεφταν ιλιγγιωδώς  από το ύψος του μισάνοιχτου μπαλκονιού.

Τίποτα δεν μπορούσε να διακόψει την ορμητική τους πτώση .

Και όμως….διακόπηκε από την  ζεστή ψησταριά ενός πλανόδιου καλαμποκά που η φωτιά  της  είχε δυναμώσει αρκετά για να ψήσει την πραμάτεια του.

Εκεί μαζί έλιωναν  τώρα και  οι δυο τους .

Προσπάθησε να τραβήξει τις άμορφές τους μάζες αλλά μάταια.

Η «πυρομανιακή" καρδιά του ,έλιωνε μαζί με την φλεγόμενη ψυχή της.

Εκείνη  μόλις που πρόλαβε να του ψιθυρίσει  εσύ είσαι  αέρας,εγώ φωτιά μαζί  λιώνουμε σε προσφορά ολότητας.

Ήταν η πρώτη φορά που δεν  έπεφτε πια μόνη στην φωτιά της ζωής,αλλά κάποιος έπεφτε μαζί της.

Αυτός ήταν απλά ένα δώρο.

Δώρο του η καλοσύνη της  καρδιά του.

Το δώρο της μια καλοσυνάτη καρδιά.

Εσύ πότε χάρισες τελευταία φορά ένα δώρο σε κάποιον;

Μην διστάσεις να ξοδέψεις  την χαρά σου ,την δημιουργία, την φαντασία σου ,τα συναισθήματά σου,γιατί είναι τα μόνα που δεν κοστίζουν όταν γίνονται από καρδιάς.

Τότε δεν θα  είναι μόνο ένα ακόμη δώρο,  αλλά  ένα δώρο καρδιάς,ένα δώρο της καρδιάς σου.