Aστέρι της Βεργίνας

ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΒΕΡΓΙΝΑΣ

Άνεμος πνέει στα πανιά,φουσκώνει στα κατάρτια.

Θάλασσα δίνει χέρι στην στεριά,ορίζοντα μικρή κουκίδα.

Στέκει αγέρωχος στην κουπαστή, ο Μέγας Στρατηλάτης.

Κράνος στην κεφαλή φορεί,μανδύα ζώου.

Ξίφος στην θήκη κουβαλά ,κληρονομιά μεγάλη.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ,αστέρι Βεργίνας.

Το πόδι του στεριά πατεί ορίζοντα κοιτάζει ,οραματίζεται

την γη να κυριέψει.

Όαση μπρος στα πόδια του Ανατολίτισσα στέκει κόρη.

Ρωξάνη τ΄ όνομα της.

Κόκκινο στέμμα της φωτιάς κάθε της κεφαλής της τούφα.

Τα χείλη της πετροκέρασα στου Παραδείσου κήπο.

Κρατεί στο χέρι άσπρο πανί,

ύδωρ και γη προσφέρει.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ,αστέρι Βεργίνας.

Κράνος στο χώμα ακουμπά,σπαθί στην γη καρφώνει,

σήμα κατατεθέν  υπεροχής του.

Σε πόλη προχωρούν,μυστήρια γεμάτη,

μες στα μπαχάρια και κανέλα βουτηγμένη.

Βακτρία τ΄ όνομά της..

Βασίλισσα εκεί χώρας μυστικής την κάνει,να και  

άλλα δυο τ΄ αποκτήματά του.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ,αστέρι Βεργίνας..

Τ όνομά του ξακουστό στα πέρατα του κόσμου.

Αστέρι φωτεινό στης ιστορίας την μνήμη.

Αστέρι της Βεργίνας.

Ανδρονίκη Ατζέμογλου

Ένα από τα πρώτα μου ποιήματα 

Μια από τις προσωπικότητες της Ιστορίας που πάντα θαύμαζα.
Πόσο μάλλον και με καταγωγή από Μακεδονία.