Mε λες και επτάψυχη ......και δεν θα το αρνηθώ.

Γράφει η Νίκη Ατζέμογλου



Με λες και επτάψυχη.
Έτσι όπως οι γάτες. Πέρασα μέσα από πλήγματα της ζωής. Άλλα μικρότερα, άλλα μεγαλύτερα έτσι πήρα το βάπτισμα πυρός. Όλοι σχεδόν έχουμε περάσει από τέτοια. Μερικοί λιγότερο, κι άλλοι περισσότερο. Ωρίμασα στο να πέφτω και να επιζώ.

Ναι όπως και η γάτα, μοναδική στην ικανότητα να απλώνει φτερά της, όπως άλλο αερόστατο. Έμαθε να προσγειώνεται με μικρότερη ταχύτητα χωρίς να τραυματιστεί και μένει σώα και αβλαβής. Με εσωτερικούς ήχους μικρών συχνοτήτων θρέφει τα κόκαλά της από ραγίσματα και σπασίματα.
Ξέρω να θεραπεύω τα κάθε είδος ”τραύματά” μου, όπως αυτές. Αυτοθεραπεύομαι από ότι με χαλάει. Ειδικά από ανθρώπους που καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη μου και την φιλία μου.

Έχω πολλά πρόσωπα. Είμαι μια δεινή κυνηγός κάθε άδικης πράξης. Μια κυνηγός των ονείρων, της φαντασίας.
Γνωρίζω καλά την γλώσσα της επικοινωνίας.
Δεν θα μ΄ έλεγες και υπάκουη. Κάνω αρκετές φορές του κεφαλιού μου. Διασκεδάζω προπαντώς με την καρδιά μου, απολαμβάνω την ζωή ακόμη και εάν αυτή πολλές φορές δεν με χαιδεύει με το αβρό της χέρι. Ακόμη και όταν πονάω ξέρω καλά να καμουφλάρομαι. Φοράω το ωραιότερο χαμόγελο μου και αστράφτω.

Απολαμβάνω την ελευθερία μου και δρω πάντα ανεξάρτητη, τιμώντας κάθε μέρα της ζωής ξεχωριστά πλουτίζοντας με πράγματα της ζωής που μ΄ εκφράζουν, με γεμίζουν.
Δεν ακολουθώ όπου με τραβούν και πηγαίνουν οι άλλοι, γιατί ξέρω ποιον δρόμο πρέπει να περπατήσω. Πάντοτε από ότι με θυμάμαι, κολύμπαγα ενάντια στο ρεύμα.

Με οξυμμένη την ακοή μου, διαισθητικά πιάνω τα περισσότερα μηνύματα αυτού του κόσμου. Και ναι, μέσα σ΄αυτόν, ηχούν πολλοί παράφωνοι ήχοι. Σ΄ αυτούς, κλείνω τ΄ αυτιά μου και διακριτικά απομακρύνομαι.

Είμαι γεννημένη σπιτόγατα, απολαμβάνοντας τις περισσότερες φορές την θαλπωρή του σπιτιού μου.
Με τυφλά μάτια ξεδιαλύνω οποιαδήποτε σκοτάδι με περιβάλλει, είτε προσπαθεί να με παραπλανήσει. Γιατί όπως λένε, τα μάτια είναι τα παράθυρα της ψυχής και στην δική μου δεν βολτάρει ο οποιοσδήποτε ανεξέλεκτα.
Και εγώ, όπως και οι γάτες που φημιζόνται για την φιλικότητα και στοργικότητά τους δεν την χαρίζομαι τυφλά στον καθένα, αλλά μόνο σ΄ φίλες, φίλους εκλεκτούς, σπάνιους.

Τα είδη αυτών πολλά. Περσική, του Σιάμ, Ορεντιάλ και τόσες άλλες που δεν μπορώ αυτή την στιγμή ν΄απαριθμήσω. Η ιστορία τους ξεκινά από την Αίγυπτο, όπου λατρεύονταν ως θεότητες. Εν αντιθέση μ΄αυτές εγώ είμαι πολύ γήινη, πατώντας σταθερά τα πόδια μου στην γη, αλλά έχω άλλο τόσο, ένα μυαλό που ταξιδεύει συνεχώς στ΄αστέρια.
Τι είδος θα ήμουν εγώ; Μα φυσικά εξωτική. Aυτές είναι σαν τις Περσικές με πιο κοντό τρίχωμα. Τις περιποιείσαι χωρίς δυσκολία. Έτσι και εγώ θα έλεγα είμαι χαρακτήρας σχετικά καλόβολος.

Δεν χαλαλίζομαι εύκολα, αλλά μόνο σ΄ αυτούς που αγαπάω και με αγαπάνε πραγματικά.
Με λες υπερευαίσθητη αρκετές στιγμές, εάν με δεις. Ναι δεν κρύβομαι. Μου αρέσουν οι ρομαντικές πινελιές της ζωής και τα αινίγματά της. Να τα μελετάω. Να τα λύνω.

Μιάου λοιπόν, όχι όμως πάντα. Ξέρω καλά να βγάζω νύχια και να προσπατεύομαι από τις κακοτοπιές της ζωής και ανθρώπους που θέλουν να με βλάψουν. Στην περίπτωση αυτή θα με παρομοίαζες με μαύρη και τότε κακή σου τύχη. Ξέρω καλά πώς να επιβιώνω. Aπό μέσα μαλακή, από έξω σκληροτράχηλη. Μην γελαστείς από τα χαμογελαστά μουστάκια μου και την ροζ μυτούλα μου. Ξέρω καλά να οσφρίζομαι τις αρνητικές αύρες.

Εάν με αγαπήσεις πραγματικά θα σου φέρω καλοτυχία, όπως και αυτές σύμβολο καλοτυχίας ακόμη από την αρχαιότητα. Κατά βάθος είμαι ένα αιλουροειδές με μυστηριώδη αύρα. Μόνο εάν επικοινωνήσεις ουσιαστικά μαζί μου θα με καταλάβεις πραγματικά. Μου αρέσει να φιλοσοφώ την ζωή.
Εσύ, σε αναγνωρίζεις στο δικό μου τύπο;

Έλα ως κεραμιδόγατες να τραγουδήσουμε στο ολόγιομο φεγγάρι μου μας δείχνει την αστραφτερότερή του όψη.

http://wp.loveletters.gr/%ce%9c%ce%b5-%ce%bb%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b9-%ce%b5%cf%86%cf%84%ce%ac%cf%88%cf%85%cf%87%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b8%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%b1%cf%81%ce%bd%ce%b7%ce%b8%cf%8e/ 

Πριν χτίσεις τον τοίχο ή το τείχος σου, έλα να φτιάξουμε μια γέφυρα..

                                                  The life she left behind farrahs creations

Γράφει η Νίκη Ατζέμογλου
Πως ύψωσες εσύ το τείχος σου; Με ει, ή οι. Tοίχος ή τείχος; Όταν σε αυτό, παράθυρα είναι τα μάτια σου, αλλά η πύλη του , το στόμα σου, που φράζεις.
Περιφρουρείς τον εαυτό σου, ως άλλος πύργος. Αγέρωχος, απλησίαστος, επιβλητικός. Τον στολίζεις με τριαντάφυλλα, όπως στο παραμύθι της ωραίας κοιμωμένης. Τον περικυκλώνεις όμως,από τις κάθε είδους προσεγγίσεις, με άγρια αγκάθια που τρυπάνε. Είναι αυτά, που διακόπτουν, κάθε επικοινωνία. Υψώνεις άμυνες, να μην αποκαλυφθείς. Κρύβεσαι πίσω από ένα πέπλο μυστηρίου.

 Γκρεμίζεις γέφυρες. Ορθώνεις χάσματα, στην ανθρώπινη επικοινωνία. Ίσως, κρύβεσαι από τους φόβους και τις ανασφάλειές σου. Δεν σου αρέσει να τους αγκαλιάζεις ,αλλά να τους φιμώνεις.
Ως άλλος πολυμήχανος Οδυσσέας, καλύπτεσαι μέσα στο ξύλινο άτι σου. Δούρειος ίππος, παραπλανείς με δώρο το χαμόγελό σου. Με την ματιά σου, εκπέμπεις στον άλλον δείγματα καλής θέλησης. Όταν ο άνθρωπος αυτός, βυθίζεται σε αυτόν τον βαθύ πυθμένα των ματιών σου,πνίγεται σε μια ανελέητη λεηλασία .Εισέρχεται στην κρύπτη της ψυχής σου, στιγμιαία μόνο.

Και ναι, ίσως κάποτε τα τείχη ,υπήρξαν σ’εποχές που η επιβολή τους ήταν αναγκαία, για την προστασία από βαρβαρικές επιδρομές. Οι περισσότεροι σήμερα, έχουν υψώσει τα Κυκλώπεια. Με μάτια τυφλά, πως θέλεις να βυθιστείς; Nα διεισδύσεις στα μυστήρια κάθε ανθρώπινης ψυχής; Άλλοι, υψώνουν τα Μακρά και χάνονται μακριά από την ανθρώπινη επικοινωνία. Αυτά, τα θεόρατα ανθρώπινα φράγματα ,εξασφάλιζαν τις περισσότερες φορές τις ειρηνικές διαπραγματεύσεις. Δεν λέω, έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, όσο δεν αποκαλύπτεσαι στους άλλους. Όσο προφυλάσσεσαι καλά, μέσα στα δικά σου τείχη, για να μην γίνεις ορατός από τους άλλους.
Όσο δεν ξεγυμνώνεσαι από την προσποίηση, δεν μπορείς να είσαι ο εαυτός σου.
Γυμνός ,αλλά αληθινός. Ατόφιος.Μείνε.

Σ΄ ευχαριστώ, που κατάφερες να γίνεις αόρατος ,από τα βέλη των ανθρώπινων συναισθημάτων. Ναι άνθρωπε ,σε σένα μιλάω. Κρατάς την ασπίδα έτοιμη, να μην πληγωθείς. Δες και το και από την άλλη πλευρά. Όσο, γκρεμίζεις γέφυρες και τσιμεντώνεις συναισθήματα και ελεύθερη έκφραση ,σ΄ ένα άλλο γεφύρι της Άρτας, χάνεις να γευτείς ουσιαστικές επικοινωνίες, ανθρώπους αξιόλογους και όχι επιφανειακές κουβεντούλες. Γελάκια. Άνευ σημασίας γίγνεσθαι. Η «νάρκωση», της εποχής μας, μας οδηγεί στο να στρεφόμαστε σε πράγματα μηδαμινά και να κλείνουμε τα μάτια μας σε θέματα ουσίας.

Έλα να με συναντήσεις στην γέφυρα των στεναγμών, να κάνουμε βαρκάδα σε όνειρα, κλαίγοντας για τις χαμένες στιγμές. Να μυηθούμε στα βαθύτερα νοήματα των ψυχών μας. Να σφίξουμε τα χέρια ,ως ηλιαχτίδες πιασμένες χέρι-χέρι. Ως ήλιος φωτός.Έλα.

Πριν χτίσω έναν τοίχο, θα ρωτούσα,
Τι κλείνω μέσα ή τι κλείνω απέξω και
ποιον ενδεχομένως..
«Μending a wall”
Robert Frost


Τα Τείχη Μου
Τείχη έχτιζα, φαίνεται, με τα υλικά της υποκριτικής μου τέχνης
και δεν απέφυγα τελικά την παρεξήγηση.
Τι κρίμα να χάνουν γύρω μου, ένας ένας τη διάθεση να μπει στον κόσμο
των υλικών και των συμβόλων τους!
Δημήτρης Γαλάνης



Y.Γ.
  Εδώ και χρόνια έχει δημιουργηθεί ένας ενδιαφέρων αστικός μύθος που υποστηρίζει ότι το Σινικό Τείχος είναι το μοναδικό ανθρώπινο κατασκεύασμα που είναι ορατό από το διάστημα. Θεωρείται ότι από τη χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη, χίλιες φορές πιο κοντά στη Γη από ό,τι στη Σελήνη, το Τείχος μπορεί να είναι ορατό μόνο όμως υπό ευνοϊκές συνθήκες και εάν κανείς ξέρει ακριβώς πού να κοιτάξει.Το Σινικό τείχος καταλήγει στην θάλασσα.

http://wp.loveletters.gr/%cf%80%cf%81%ce%b9%ce%bd-%cf%87%cf%84%ce%af%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%84%ce%bf%ce%af%cf%87%ce%bf-%ce%ae-%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%b5%ce%af%cf%87%ce%bf%cf%82-%cf%83%ce%bf%cf%85/

Εσάνς-ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΝΟΥΒΕΛΑ-ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

ΦΩΤΟ ΘΩΜΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
ΙΟΥΝΙΟΣ 2017
ΘΩΜΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
ΑΤΗΕΝS OUINTA -VINTAGE BOUTIQUE ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ
"ΘΕΜΑ ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΜΥΡΝΗ"

                    ΧΤΕΝΙΣΜΑ ΕΛΕΝΗ SHINΕ ΑΛΙΜΟΣ
                     ΜΑΝΙΚΙΟΥΡ-SHINE -AΛΙΜΟΣ

 ''Εσάνς"

Το γλυκό που έταξες,
εσάνς πικραμύγδαλο στάζει.
Ρέει στο κουτάλι,άμμος κινούμενη.
Τις ντελικάτες ψυχές,
τρατάρουν με το σαβουάρ βιβρ,
κινήσεις αβρές.
Εσύ ογκόλιθος.
Πολύ αλμυρός για δάκρυ.
Πολύ πικρός για δοκιμή.
Το σ΄ αγαπώ περπάταγε στης πολυδαίδαλης Σμύρνης τα σοκάκια.
Ηχούσε.
Σφραγίδα στο στόμα σου.
Θυμάσαι;
Σε αυτή την μαγική,
η γεύση μόνο μια .
Παιγχνιδιάρα,κοσμοπολίτισσα.

για την Νουβέλα ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ-ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ


Ένας λόγος παραπάνω να κάνω την φωτογράφηση αυτή,μιας που η γιαγιά μου είχε ρίζες από την Σμύρνη.
Μετά εγκαταστάθηκαν στην Μακεδονία.Kαι τώρα Αλιμιώτισσα. Έχουμε και άλλες, σε λίγες φωτογραφίες από το ατμοσφαιρικό αυτό ξενοδοχείο.....Είχα σκεφτεί για το concept αυτό και μαγειρική κουτάλα ,μιας που στην Σμύρνη φημίζονταν για την εξαιρετική τους κουζίνα αλλά το αφήσαμε...
Λατρεύω τον χώρο της φωτογραφίας όσο τίποτε άλλο,γι΄ αυτό συνδιάζω αρκετά θέματα ή ποιήματα που γράφω μ΄ ανάλογες φωτογραφίες.

Κατακτητής, εγωιστής κι απόλυτος μπορεί να είναι μόνο ο έρωτας..

Γράφει η Νίκη Ατζέμογλου

Ποιο το πρόσωπο του Έρωτα;
Κατακτητής ή ηττημένος;

Υπάρχουν εκεί έξω πολλοί ελεύθεροι σκοπευτές, ως άλλοι άγγελοι  πετάνε τα βέλη τους για να θρέψουν το ναρκισσιστικό πρόσωπο του εγωισμού τους.
Συνήθως ο ελεύθερός σου σκοπευτής, είναι αρσενικός , που με ανεπτυγμένα τα ένστικτα του κυνηγού, κυνηγά μέχρι να πετύχει τον στόχο του. Λαβώνει τα θύματά του. Κρατάει το λάφυρο της καρδιάς σου. Θριαμβεύει. Είναι συνήθως αρσενικός, λόγω της ατελούς συναισθηματικής του φύσης. Μην με παρεξηγείς. Δεν αποκλείεται, ο έρωτας αυτός να φορά και το πρόσωπο γυναίκας, φυσικά κάτω από την μάσκα της αρσενικής ενέργειας.

Ο δολοφόνος σου αυτός, στον οποίο ίσως και εσύ έπεσες κάποτε θύμα, νίπτει πάντα τα χέρια του, ως άλλος Πόντιος Πιλάτος. Πάντα είναι αθώος, γλυκός, δεν είναι φταίχτης.
Θα σε γλυκάνει μ΄ ένα χαμόγελο. Θα σου χαρίσει κάποια λόγια θαυμασμού. Θα τα πασπαλίσει βουτηγμένα στην ζάχαρη και μόλις εσύ ως άλλο θύμα πέσεις στην παγίδα του, θα σε πιάσει στο δόκανο για να χαιδέψει κάθε ναρκισσιστική του ιδέα.
Στρέφει την κάννη και σ’ εκτελεί. Ένας γλυκός δολοφόνος.

Ο Έρωτας νάρκισσος σου, όπως και ο Νάρκισσος της αρχαιότητας, αφού πρώτα σε πυρπολήσει με το τέχνασμα της αδιαφορίας, ώστε οι νέες ν΄ανταποκριθούν στο ερωτικό του κάλεσμα αυτού του αρχαίου, γεύεται, κάθε φορά τα τρόπαια της νίκης του. Από την αντιπέρα πλευρά, πίνεται η γεύση της απογοήτευσης.Οι απογοητευμένες του αρχαίου, δικαιώθηκαν με την θεά Νέμεση, προσωποποίηση της θείας δίκης να ερωτευτεί τόσο παράφορα ,αλλά ποτέ να μην είναι ικανός να κατακτήσει το αντικείμενο του έρωτά του.

Ερωτεύεται τον αντικατοπτρισμό του ίδιου εαυτού του. Ο έρωτάς του, είναι μια οφθαλμαπάτη. Αναδύεται από την λίμνη στην οποία πνίγει αυτόν και τον έρωτά του. Πάντα με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Βλέπει τον άλλον, ως πρόσωπο ξεχωριστό, σχεδόν τέλειο, για να σκεπάσει τα δικά του συναισθηματικά κενά. Η επιλογή πάντα έγκειται, στην έκφραση της ψυχής του. Φαντάζει πάντα ως ένα όμορφα περιτυλιγμένο δώρο, που δεν ξέρουμε τι ακριβώς κρύβει εντός του.

Εσύ με τα κόκκινα γυαλιά του ερωτευμένου δεν βλέπεις ποιος είναι πραγματικά. Τον μπερδεύεις με την ιδέα του απόλυτου έρωτα. Αναδύεται, ως έρωτας τυφλός. Το βέλος του, στοχεύει στην αυταπάτη. Ο σκοπός του, είναι ν΄ αγαπηθεί από τον άλλο. Να του επιβεβαιώσει την έλλειψη του αυτή. «Δούναι και λαβείν». Στην σχέση αυτή, ο ένας θύτης ικανοποιείται με την θρέψη του δικού του εγωισμού και ο άλλος θύμα της αμφιβολίας και της αποδοχής για την αγάπη του άλλου.
Ο Έρωτας σου ο αληθινός, είναι μύστης.

Γνώστης της αλήθειας.
Είναι αγάπη.
Ελίσσεται .
Μεταμορφώνεται.
Αδιαπραγμάτευτος.
Απόλυτος.
Είναι ενέργεια.
Έκρηξη χημική του σύμπαντος.
Αναπνέει .
Ανανεώνεται διαρκώς.
Διαμορφώνεται, ως μια πεταλούδα, με στάδια μετάλλαξης.
Πετά ελεύθερα.

Δεν αιχμαλωτίζεται.
Δεν είναι λιποτάκτης.
Δεν είναι ένοχος.
Δεν είναι κατηγορούμενος.
Δεν είναι αρχηγείο πολεμοχαρούς πολέμου.
Δεν είναι τροπαιοφόρος στρατηγός και λαβωμένος στρατιώτης.
Δεν είναι Δον Ζουάν, κατακτώντας σώματα.
Είναι αυτός, που κερδίζει τις ψυχές.
Δεν είναι παιγνίδι εντυπώσεων, σε μια σκακιέρα με game over.

Ο Έρωτας, ο ανίκανος να μοιράζεται την αλήθεια, δεν ο πραγματικός .
Είναι σίριαλ κίλερ.
Άλλωστε τον Έρωτα, δεν τον ορίζεις.
Δεν ηθικολογείς.
Δεν τον διαμελίζεις.

Όταν ο Νάρκισσος Έρωτας, κρατά τα τόξα της Νίκης, ο πραγματικός βγάζει φτερά αγάπης στην αιωνιότητα. Όταν αυτός, κοιτάζεται σε πόσους θ΄αρέσει και πανηγυρίζει, ο άλλος ξέρει να πατά ξυπόλητος κρατώντας το τόξο περνώντας στην επίθεση συναισθημάτων.

Ο Έρωτας, πάντα θριαμβεύει ως μεταφυσικό γεγονός. Η μύηση στον έρωτα, γίνεται πάντοτε μέσα από μια συνάντηση μαγική για να μετατρέψει το τυχαίο την συμπτωματική συνάντηση, σε πεπρωμένο. Αλαίν Μπαντιού. Αξία έχει η συμμετοχή στην μύηση αυτή και όχι καθαυτό η νίκη.

Υπάρχουν ήττες πιο θριαμβευτικές από νίκες.
Μichel de Montaigne

http://wp.loveletters.gr/%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%82-%ce%b5%ce%b3%cf%89%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%cf%82-%ce%ba%ce%b9-%ce%b1%cf%80%cf%8c%ce%bb%cf%85%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81/

Πριν ο Έρωτας, προλάβει να μεταμορφωθεί σε κάμπια, μεταμορφώσου εσύ σε πεταλούδα.

                                    
                         Butterflies in my stomach by Finch


Γράφει η Νίκη Ατζέμογλου

Mια ωραία πεταλούδα μες τον κάμπο μια φορά, λέει το τραγουδάκι της παιδικής μας ηλικίας.
Έτσι κάπως χορεύουν και οι πεταλούδες στο στομάχι σου, κάθε φορά που αυτός ο μικρός φτερωτός χτυπά την πόρτα σου.
Ως άλλη άνοιξη, θέλεις να τρέξεις στην φύση.
Ν’ αγκαλιάσεις το άρωμα των λουλουδιών, να τον φυλακίσεις για πάντα πίσω από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού σου και να τον κρατήσεις, ολόδικό σου.
Γιατί, ο έρωτας είναι τυφλός τις περισσότερες φορές. Μην σου τύχει όμως και κουφός ή μουγκός.
Πρόλαβε και κλείσε του την πόρτα κατάμουτρα, μην πέσεις κατακούτελα από το ισχυρό χτύπημά του.
Ζαλίστηκες, έτσι, από το μεθυστικό του άρωμα; Mήπως, αιθέρια λεβάντα θα μπορέσει να φέρει γαλήνη στις ταραγμένες σκέψεις σου και να τον αποκοιμίσει; Πονάει το δοντάκι έτσι; Kαμιά ασπιρινούλα για καταπράυνση;

Όσο παράδοξο και τρελό ,να φαντάζει, όλοι μας έχουμε χτυπηθεί από τα βέλη του. Άλλοι στην καρδιά, παίρνoντάς τον κατάκαρδα, άλλοι στην ψυχή, ως πνευματική προέκταση του εαυτού μας, ρομαντική ιδέα, ένας πλατωνικός έρωτας, ένα εγκεφαλικό πρελούδιο. Άλλοι, χτυπημένοι στην αχίλλειο τους φτέρνα, αφήνοντας ακάλυπτα τα νώτα τους. Άλλοι πάλι στο σώμα, αφήνοντάς τους αδύναμους, μες στον πυρετό της παραζάλης τους.

Είναι αυτές οι πεταλούδες, που χορεύουν τον χορό του Ζαλόγγου παιδί μου στο στομάχι σου και μετά γκρεμίζονται μέσα σ΄ αυτό. Δεν σ΄ αφήνουν πραγματικά στην ησυχία σου.
Και καλά μια όμορφη, πολύχρωμη πεταλούδα που θαυμάζεις ως πίνακα ζωγραφιάς. Αλλά τόσες πολλές μαζί δεν μπορείς να τις αντέξεις άλλο. Σε γαργαλάνε σκανταλιάρικα.
Τι σου είναι λοιπόν η πεταλούδα, μια κάμπια που από αδιάφορη παρουσία, ξεπήδησε από το κουκούλι της και περνώντας από τα πολλά στάδια εξέλιξής της, άπλωσε τις χρωματιστές βεντάλιες της, χάρμα οφθαλμών μας. Θα σου πω τι άλλο είναι. Είναι μια παρόμοια ψυχή, όπως και η δική σου που χορεύει μπροστά στα μάτια σου κάνοντας της παρέα.

Ο έρωτας και ο θάνατος, είναι δύο στιγμές απόλυτα μοναδικές για τον καθένα μας. Ποτέ δε γίνεται να ζήσουν δύο άνθρωποι την ερωτική τους βίωση με όμοιο τρόπο. Αλλά με όμοιο τρόπο ποτέ, δε γίνεται να ζήσουν και τη βίωση θανάτου. Έτσι μας παρουσιάζει δυο σημαντικούς σταθμούς στην ζωή του ανθρώπου, ένας φιλόσοφος εποχής ο Δ.Λιαντίνης.

Στην Ελληνική, αλλά και στην Ρωμαϊκή μυθολογία, η ψυχή που συμβολίζεται με την πεταλούδα, μια θνητή που απελευθερώθηκε από τον θάνατο -Έρωτα. Μπορούσε πια ελεύθερη να πετάξει. Στον μύθο, η ψυχή αγγίζεται από τη θεία αγάπη, αλλά εξαιτίας των λαθών της πρέπει να υποβληθεί σε αρκετές δοκιμασίες πριν πετύχει την αιωνιότητα της αθανασίας της. Η νυχτοπεταλούδα που προσελκύεται από τη φλόγα της λάμπας, απρόσεχτη, αυθόρμητη, παρορμητική, τυφλώνεται από την λάμψη της σαν μια ψυχή που προσελκύεται από τις θεϊκές αλήθειες. Καίει τα φτερά της.

Οι επιστήμονες είναι πεπεισμένοι, ότι η συγκεκριμένη δραστηριότητα του εγκεφάλου σχετίζεται με την αγάπη, όταν οι πεταλούδες αρχίσουν να χορεύουν στο δικό σου στομάχι . Ενεργοποιούνται σήματα κινδύνου μέσα από το σώμα μας. Ελευθερώνει συναισθήματα, για να προειδοποιήσει το άτομο ότι δεν χρειάζεται να αντιδράσει σε αυτό που του συμβαίνει, απλά ν΄ αφεθεί. Εκείνη τη στιγμή, απελευθερώνονται ορμόνες, δημιουργούν ένταση στους μυς και αυτές οι πολύχρωμες, χορεύουν ανεξέλεγκτα.

Πριν ο Έρωτας, προλάβει να μεταμορφωθεί σε κάμπια, μεταμορφώσου εσύ σε πεταλούδα.
Και προσοχή στο πέταγμα.
Πού είσαι; Φόρα την επόμενη φτερά πιλότου, όχι του Ίκαρου.
Μεταμορφώσου. Στην μετάλλαξη του Εαυτού σου, ανακάλυψε κάθε φορά και ένα χαμένο κομμάτι της ψυχής σου.

Ίσως, όσο πιο ψηλά πετάξεις εκτιναχτεί στον αμοιβαίο Έρωτα. Είναι αυτός, που δεν σε θέλει συλλεκτικό κομμάτι, τραυματισμένο στο άλμπουμ με τις πεταλούδες, να το ανοίγει και να σε θαυμάζει. Είναι αυτός, που ακούμπα το κάθε τραύματα σου, χωρίς να φοβάται και σχεδόν μαγικά, τα επουλώνει. Σε θεραπεύει από την αρρώστια,κακία αυτού του κόσμου.

«Η ευτυχία είναι σαν μια πεταλούδα: όσο την κυνηγάς σου ξεφεύγει, αλλά αν στρέψεις την προσοχή σου σ’ άλλα πράγματα, θα έλθει και θ’ ακουμπήσει απαλά στον ώμο σου.
Χένρι Ντέιβιντ Θόρο.
«Αυτό που η κάμπια, ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα». Λάο Τσε.

http://wp.loveletters.gr/%cf%80%cf%81%ce%b9%ce%bd-%ce%bf-%ce%ad%cf%81%cf%89%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%bb%ce%ac%ce%b2%ce%b5%ce%b9-%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%bf%cf%81%cf%86%cf%89%ce%b8%ce%b5/