Ποιο το πρόσωπο του Έρωτα;
Κατακτητής ή ηττημένος;
Υπάρχουν εκεί έξω πολλοί ελεύθεροι σκοπευτές, ως άλλοι άγγελοι πετάνε τα βέλη τους για να θρέψουν το ναρκισσιστικό πρόσωπο του εγωισμού τους.
Συνήθως ο ελεύθερός σου σκοπευτής, είναι αρσενικός , που με ανεπτυγμένα τα ένστικτα του κυνηγού, κυνηγά μέχρι να πετύχει τον στόχο του. Λαβώνει τα θύματά του. Κρατάει το λάφυρο της καρδιάς σου. Θριαμβεύει. Είναι συνήθως αρσενικός, λόγω της ατελούς συναισθηματικής του φύσης. Μην με παρεξηγείς. Δεν αποκλείεται, ο έρωτας αυτός να φορά και το πρόσωπο γυναίκας, φυσικά κάτω από την μάσκα της αρσενικής ενέργειας.
Ο δολοφόνος σου αυτός, στον οποίο ίσως και εσύ έπεσες κάποτε θύμα, νίπτει πάντα τα χέρια του, ως άλλος Πόντιος Πιλάτος. Πάντα είναι αθώος, γλυκός, δεν είναι φταίχτης.
Θα σε γλυκάνει μ΄ ένα χαμόγελο. Θα σου χαρίσει κάποια λόγια θαυμασμού. Θα τα πασπαλίσει βουτηγμένα στην ζάχαρη και μόλις εσύ ως άλλο θύμα πέσεις στην παγίδα του, θα σε πιάσει στο δόκανο για να χαιδέψει κάθε ναρκισσιστική του ιδέα.
Στρέφει την κάννη και σ’ εκτελεί. Ένας γλυκός δολοφόνος.
Ο Έρωτας νάρκισσος σου, όπως και ο Νάρκισσος της αρχαιότητας, αφού πρώτα σε πυρπολήσει με το τέχνασμα της αδιαφορίας, ώστε οι νέες ν΄ανταποκριθούν στο ερωτικό του κάλεσμα αυτού του αρχαίου, γεύεται, κάθε φορά τα τρόπαια της νίκης του. Από την αντιπέρα πλευρά, πίνεται η γεύση της απογοήτευσης.Οι απογοητευμένες του αρχαίου, δικαιώθηκαν με την θεά Νέμεση, προσωποποίηση της θείας δίκης να ερωτευτεί τόσο παράφορα ,αλλά ποτέ να μην είναι ικανός να κατακτήσει το αντικείμενο του έρωτά του.
Ερωτεύεται τον αντικατοπτρισμό του ίδιου εαυτού του. Ο έρωτάς του, είναι μια οφθαλμαπάτη. Αναδύεται από την λίμνη στην οποία πνίγει αυτόν και τον έρωτά του. Πάντα με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Βλέπει τον άλλον, ως πρόσωπο ξεχωριστό, σχεδόν τέλειο, για να σκεπάσει τα δικά του συναισθηματικά κενά. Η επιλογή πάντα έγκειται, στην έκφραση της ψυχής του. Φαντάζει πάντα ως ένα όμορφα περιτυλιγμένο δώρο, που δεν ξέρουμε τι ακριβώς κρύβει εντός του.
Εσύ με τα κόκκινα γυαλιά του ερωτευμένου δεν βλέπεις ποιος είναι πραγματικά. Τον μπερδεύεις με την ιδέα του απόλυτου έρωτα. Αναδύεται, ως έρωτας τυφλός. Το βέλος του, στοχεύει στην αυταπάτη. Ο σκοπός του, είναι ν΄ αγαπηθεί από τον άλλο. Να του επιβεβαιώσει την έλλειψη του αυτή. «Δούναι και λαβείν». Στην σχέση αυτή, ο ένας θύτης ικανοποιείται με την θρέψη του δικού του εγωισμού και ο άλλος θύμα της αμφιβολίας και της αποδοχής για την αγάπη του άλλου.
Ο Έρωτας σου ο αληθινός, είναι μύστης.
Γνώστης της αλήθειας.
Είναι αγάπη.
Ελίσσεται .
Μεταμορφώνεται.
Αδιαπραγμάτευτος.
Απόλυτος.
Είναι ενέργεια.
Έκρηξη χημική του σύμπαντος.
Αναπνέει .
Ανανεώνεται διαρκώς.
Διαμορφώνεται, ως μια πεταλούδα, με στάδια μετάλλαξης.
Πετά ελεύθερα.
Δεν αιχμαλωτίζεται.
Δεν είναι λιποτάκτης.
Δεν είναι ένοχος.
Δεν είναι κατηγορούμενος.
Δεν είναι αρχηγείο πολεμοχαρούς πολέμου.
Δεν είναι τροπαιοφόρος στρατηγός και λαβωμένος στρατιώτης.
Δεν είναι Δον Ζουάν, κατακτώντας σώματα.
Είναι αυτός, που κερδίζει τις ψυχές.
Δεν είναι παιγνίδι εντυπώσεων, σε μια σκακιέρα με game over.
Ο Έρωτας, ο ανίκανος να μοιράζεται την αλήθεια, δεν ο πραγματικός .
Είναι σίριαλ κίλερ.
Άλλωστε τον Έρωτα, δεν τον ορίζεις.
Δεν ηθικολογείς.
Δεν τον διαμελίζεις.
Όταν ο Νάρκισσος Έρωτας, κρατά τα τόξα της Νίκης, ο πραγματικός βγάζει φτερά αγάπης στην αιωνιότητα. Όταν αυτός, κοιτάζεται σε πόσους θ΄αρέσει και πανηγυρίζει, ο άλλος ξέρει να πατά ξυπόλητος κρατώντας το τόξο περνώντας στην επίθεση συναισθημάτων.
Ο Έρωτας, πάντα θριαμβεύει ως μεταφυσικό γεγονός. Η μύηση στον έρωτα, γίνεται πάντοτε μέσα από μια συνάντηση μαγική για να μετατρέψει το τυχαίο την συμπτωματική συνάντηση, σε πεπρωμένο. Αλαίν Μπαντιού. Αξία έχει η συμμετοχή στην μύηση αυτή και όχι καθαυτό η νίκη.
Υπάρχουν ήττες πιο θριαμβευτικές από νίκες.
Μichel de Montaigne
http://wp.loveletters.gr/%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%82-%ce%b5%ce%b3%cf%89%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%cf%82-%ce%ba%ce%b9-%ce%b1%cf%80%cf%8c%ce%bb%cf%85%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου