Κυριακή 26 Ιουνίου 2016

"Γίνε βράχος,να γίνω κύμα"


                                                                        

                                                            BROOKE SHADEN PHOTOGRAPHY
                                                                    
Οι επιλογές είναι ο κινητήριος μοχλός μεταμόρφωσης της ζωής μας. Το μότο όσα δίνεις παίρνεις τόσο σε συναισθηματικό, όσο και φιλικό επίπεδο έρχεται σε κόντρα με τις επιλογές μας. Εάν οι επιλογές σου σε ανθρώπινο επίπεδο είναι «ορθές», η προσφορά είναι πλούσια. Εάν οι επιλογές σου είναι λανθασμένες, η ψυχική απολαβή δεν υφίσταται.

Το να αισθάνεσαι ,πως έχεις δυναμική ψυχή, ψυχικά αποθέματα, να παλεύεις με την ζωή με όποιον τρόπο και να σου συστήνεται, αφήνει τραύματα και στον πιο ισχυρό πυγμάχο. Το να το παίζεις με αδυναμία ,χωρίς πυγμή κεντρίζει την ευαισθησία την ανιδιοτέλεια και την αλληλεγγύη κάποιων ανθρώπων, αλλά με τον καιρό ξεθωριάζει η προσφορά τους και κουράζει και αυτούς.

Ιδίως ένα μεγάλο μέρος του αντρικού πληθυσμού βολεύεται στην ιδέα πως η σύγχρονη γυναίκα έχει αναλάβει ,τις περισσότερες ευθύνες εντός και εκτός σπιτιού. Να στέκεται βράχος κάθε στιγμή. Αυτό και τον πιο ισχυρό βράχο τον τρώει από τα λιμνάζοντα νερά. Αρκετοί θέλουν να κρατούνε τα πρωτεία ,χωρίς όμως να κοπιάσουν και να επενδύσουν συναισθηματικά στα θέματα που προκύπτουν στις σχέσεις τους. Τα πάντα τα περιμένουν σερβιρισμένα στο πιάτο. Εάν η γαρνιτούρα λείψει, έστω και μια φορά από το πιάτο αρχίζουν να διαμαρτύρονται, χωρίς πραγματικά ν΄ αναρωτιούνται.

Επιθυμούν την γυναίκα όμορφη κάθε στιγμή, ανάλαφρη και απαλλαγμένη από έννοιες της ζωής , έξω καρδιά, τσαχπίνα, νοικοκυρά, μαγείρισσα παιδαγωγό παιδιών ,οικονομικά ανεξάρτητη και οι ίδιοι αδέσμευτοι από την καθημερινή γκρίνια της.

Αρκετές φορές ,εάν μια γυναίκα διαθέτει όλα αυτά τα προσόντα και νιώθουν απειλημένοι στο να μειονεκτούν να ισορροπήσουν μαζί της, η συμπεριφορά τους διαμορφώνεται σε ανώριμη, λεκτική επίθεση, συναισθηματική επίθεση για να καταφέρουν να αυτοεπιβεβαιωθούν ,να σώσουν τον πληγωμένο τους εγωισμό. Νιώθουν πως πρέπει να δαμάσουν μια γυναίκα για να νιώθουν ισχύ . Να έχουν πλάι τους, μια γυναίκα ,που να μην απειλεί την ύπαρξη τους. Η μαγνητική εξάρτηση από την σύντροφό τους ,επισφραγίζει την αδυναμία τους.

Πολλές φορές έτσι καταλήγουν σε γυναίκες χωρίς τονισμένη προσωπικότητα και άποψη ,άχρωμη. Κάποιες που μπροστά τους θα ξεθωριάζουν, για να μπορούν εύκολα να τις κουμαντάρουν. Καλύτερα εμπλεγμένοι σε συζητήσεις ανούσιες περί ανέμων και υδάτων, παρά σε συζητήσεις ουσιαστικές που τείνουν σε φιλοσοφικές διαλέξεις με επιχειρηματολογία, γιατί εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Οποιοσδήποτε  άνθρωπος  δεν είναι σε θέση να συνδιαλλαγεί μαζί σου κοιτώντας σε καταπρόσωπο,διαθέτει αδύναμο χαρακτήρα.Πίσω από τις μάσκες,ο καθένας μπορεί να γίνει κυρίαρχος δύναμης.

Εάν λοιπόν η γυναίκα δεν συμμορφωθεί μ΄ αυτές τις προδιαγραφές, ψάχνουν αυτές με υποτονικότερη προσωπικότητα για να είναι ελεγχόμενες ανά πάσα στιγμή. Είναι σε θέση να χαλάσουν την υπάρχουσα σχέση τους για να ψάξουν αλλού ,όπου δεν θα απειλείται η αντρική τους υπόσταση. Να φοβάσαι άντρες που προκαλούν τον έρωτα, αλλά είναι συναισθηματικά κενοί στην ανταλλαγή συναισθημάτων. Οι σχέσεις τείνουν να γίνουν περισσότερο επιφανειακές και βραχυπρόθεσμες. Τα συναισθήματα περισσότερο παγωμένα και η προσωρινή απολαβή σε πρόσκαιρο έρωτα, ξεφουσκώνει, αφού η συναισθηματική κάλυψη ήταν μηδαμινή και επιφανειακή. Η επίγνωση μετά από σύντομο διάστημα επιφέρει έντονη δυσαρέσκεια και στις δυο μεριές.

Η όψη του νομίσματος όμως είναι διπλή. Δημιουργεί γυναίκες δυναμικότερες ανεξάρτητες, ετοιμοπόλεμες στις προκλήσεις της ζωής, χάνοντας με τον τρόπο αυτό την συναισθηματική ασφάλεια και υποστήριξη ,όπου αργά και σταδιακά χάνουν το έδαφος. Στο να τολμήσουν να φωνάξουν: «Δεν είμαι ο πάντα ο βράχος. Γίνε ο βράχος μου να γίνω το κύμα σου». Οπλίζουν οι ίδιες το όπλο τους.

Μετά όμως ,από τόση γλυκιά συνήθεια κανένας δεν χάνει εύκολα τα βολέματά του. Η αποξένωση, σταδιακά κοιμίζει αυτά τα βολέματα. Η γυναίκα παίζοντας περισσότερους ρόλους στην σχέση, αυτόνομη και οικονομικά ανεξάρτητη, διοχετεύει περίσσιο δυναμισμό στην επαγγελματική της άνοδο, αδυνατώντας να είναι σε θέση να επενδύσει αποκλειστικά στην σχέση που αρχίζει και μπάζει σε βασικά σημεία και κυρίως σε συναισθηματική ασφάλεια. Η δύναμη των γυναικών έγινε αδυναμία. Αρχίζει το παιχνίδι του τρόμου ανταγωνισμού και ισχύος αντρός και γυναικός.

Οι σχέσεις πρέπει να φροντίζονται ισορροπημένα και με αγάπη χωρίς ένα από τα δυο της μέλη να υπερτερεί, αλλά να πορεύονται συντροφικά και από κοινού στις φουρτούνες, αλλά και νηνεμίες της ζωής. Για όλες και όλους υπάρχουν ευκαιρίες στην ζωή, πάντα γνωρίζεις άτομα ομορφότερα, ελκυστικότερα, καλύτερα. Τον άνθρωπό σου, όμως θα τον καθορίσουν άλλοι παράγοντες και όχι στιγμιαίες, επιφανειακές ευκαιρίες. Είναι προτιμότερο να μένεις φίλος και κυρίαρχος,μόνο του εαυτού σου, από το να υποκύπτεις σε μέτρια βολέματα.

Μόνο ένας κατασταλαγμένος, ώριμος, ακομπλεξάριστος άντρας, κάποιος με ισχυρή προσωπικότητα, υποστηρικτής των ίσων ευκαιριών και δικαιωμάτων δεν θα φοβηθεί να σταθεί δίπλα σε μια δυναμική γυναίκα και όχι απέναντί της. Έναν άντρα με έντονη αίσθηση του χιούμορ, έναν άντρα που θα τολμά να δείξει και την ευαίσθητή του πλευρά, έναν άντρα άφοβο, δυναμικό και πνευματώδη. Έναν άντρα με συναισθήματα . Το κλάμα  αποτελεί πηγή έκφρασης. Έναν άντρα που δεν αρκείται μόνο σε λόγια ,αλλά και δημιουργίες. Έναν άντρα αυτοδημιούργητο κα πηγαίο. Έναν άντρα που δεν τροφοδοτείται μόνο από τα Εγώ του. Έναν άντρα επικοινωνιακό, συμβιβασμένο με τον εαυτό .
Έναν άντρα παντός καιρού.

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

ΦΩΤΟ ΠΑΝΟΣ ΓΚΕΚΑΣ-CONCEPT FLAMENCO







                                         
ΦΩΤΟ ΠΑΝΟΣ ΓΚΕΚΑΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ
                                                  http://www.panosgekas.gr/
                                                          
                                                  Γάμος αλά ελληνικά
                                                  https://www.facebook.com/profile.php?id=100009933574700&fref=ts

                                                 ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΣΟΦΙΑ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ
                                                  https://www.facebook.com/SK-Beauty-Arts-1440520159548579     /?fref=ts 

                                                   
                                                ΜΑΝΙΚΙΟΥΡ ΝΑΤΑΛΙΑ ΑΤΖΕΜΙΑΝ
                                                https://www.facebook.com/anatali?fref=ts

                                                 Ρούχα από το μπαούλο
                                                 ΚΑΒΟΥΡΙ
                                                CONCEPT FLAMENCO
                                                31 Μαρτίου 2016


Δεν έλκει πάντα η θετικότητα,την θετικότητα.
Η αγάπη, την αγάπη.
Έλκεις όμως την καρδιά του Σύμπαντος.

ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Το πολύ σου,λίγο








Σε πόσους ανθρώπους στην ζωή σου έδειξες εμπιστοσύνη; Προπαντώς επένδυσες στην ειλικρίνεια των συναισθημάτων τους.

Συντροφικές σχέσεις όπου πίστεψες πως θα ήταν συναισθηματικό δεκανίκι και σε κάποια ψυχική σου ανάγκη  ,είτε πρακτική, σε δύσκολες στιγμές και όχι μόνο.
Στο πρώτο πρωτοβρόχι σε άφησαν να βρέχεσαι ,ώσπου μούσκεψες,πάγωσες.
Φίλες , φίλους που νόμισες αληθινούς,μα κινήθηκαν ύπουλα.

Και ενώ η ψυχολογία μας αναλύει το ψυχογράφημα των καχύποπτων ανθρώπων που λειτουργούν έτσι από παρελθοντικές εμπειρίες.Εκείνοι, που στην πραγματικότητα κουβαλάνε το κάθε παρελθόν τους στις επόμενες συντροφικές,είτε φιλικές τους σχέσεις, δηλητηριάζουν και τις καινούριες.

Φτες άραγε εσύ, που κάθε επόμενη σου συναναστροφή φιλική,είτε συντροφική, την βλέπεις από θέση άμυνας; Διότι το δις εξαμαρτείν ουκ άντρος σοφού ,όπως λέγανε και οι αρχαίοι μας πρόγονοι.

Οι περισσότεροι μετά από εμπειρίες στο μέγιστο της ζωής μας δυσάρεστες και λιγότερο ευχάριστες ακόμη και αυτό το όμορφο που μας συμβαίνει προσπαθούμε να το μηδενίσουμε.
Πόσες φορές κάθετι όμορφο στην φύση  δεν έτυχε να το  προσπεράσουμε αδιάφορα Είναι τόσο μεγάλη η ανησυχία μας για την επιβίωση της ζωής,τις δυσκολίες και τα προβλήματά της που λίγος χρόνος αφιερώνεται στην ομορφιά και τις χαρές της φύσης.Όμορφες στιγμές και γεγονότα της ζωής μας γίνονται μια παλιά ανάμνηση στοιβαγμένα στην βαλίτσα του χρόνου. Όλα αυτά τα θεωρούμε  δεδομένα,σαν να ζήσουμε αιώνια. Κλείνουμε τις κουρτίνες και ρίχνουμε αυλαία.

Είναι εύκολο να επιλέγεις πάντοτε "χρώματα " που δεν θα ταράξουν την αχρωματοψία σου.
Ανθρώπους βολικούς,ευκολοχείριστους, που δεν θα ενοχλούν τα βολέματα σου .Καταστάσεις που δεν θα διεγείρουν τις αισθήσεις σου και δεν θα σε συνεπάρουν Όσο πιο εύκολο τόσο πιο εύπεπτο Βολευόμαστε σε μικρά παραμύθια.. Θέλουμε να μείνουμε ατσαλάκωτοι και όσο το δυνατόν αδιάφοροι. Το αληθινό έχει πάντα κόστος και αξία. Ποιός ,όμως θέλει να επενδύσει σε κάτι ακριβό;
 Ποιός θέλει να πληρώσει  από το απόθεμα ψυχής του;Kρατάμε γερά το κομπόδεμα να μην μας κλέψουν συναισθήματα,εκφράσεις,τον εαυτό μας.

Κερδίζεις την αυτογνωσία και το νόημα της ζωής εάν μη τι άλλο.Ο προορισμός σου όμως δεν είναι μόνο η αυτογνωσία,αλλά μέσα από αυτή η επιθυμία υλοποίησης τω ν στόχων σου. Προσπάθησε μόνο μην είναι ημίμετρα βολέματα τόσο συναισθηματικά όσο και επαγγελματικά.

Kάποτε στα χέρια μας είχαμε μια αρμαθιά κλειδιά. Κάποια τα πετάξαμε,κάποια τα χάσαμε,κάποια τα επιλέξαμε.Πετάξαμε τα σωστά και μείναμε με τα λάθος; Ξεκλειδώνουμε,αλλά πάντοτε την λάθος πόρτα; Αυτή που άνοιγε την κλειδώσαμε;Kαι τώρα τι; Mείναμε ν΄απορούμε ,με τα χέρια στις τσέπες περιμένοντας έναν από μηχανή θεό ,τον κλειδαρά;
Θα σταθεί τυχερός να ξεκλειδώσει τις αμπάρες της ψυχής μας;
To κλειδί όμως τώρα ας μην ξεχνάμε πως είναι καινούριο.
Το παλιό θα έτριζε σε σκουριασμένους στον χρόνο ανθρώπους.

Η εμπιστοσύνη όμως, δεν είναι συναίσθημα αλλά απόφαση. Στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί ποτέ να αποδείξει απόλυτα και κατηγορηματικά ότι είναι άξιος εμπιστοσύνης (Rowan, 1997). Η εμπιστοσύνη χτίζεται κι αυτό αποτελεί μια διαδικασία.
Το ρίσκο και η εμπιστοσύνη πάνε μαζί, καθώς χρειάζεται ρίσκο για να δημιουργήσουμε εμπιστοσύνη.
Όσο επιζήμια θα μπορούσε να ήταν η τυφλή εμπιστοσύνη,άλλο τόσο επιζήμιος θα μπορούσε να ήταν
ο αδικαιολόγητος φόβος.

Η εξάρτηση από τα λόγια ή τις πράξεις του άλλου δεν μπορεί να είναι ποτέ ολοκληρωτική, ούτε θα πρέπει να είναι, γιατί αυτός ο δρόμος οδηγεί στην απογοήτευση και την αυταπάτη.


Η πόρτα της συνεργασίας μπορεί ν’ ανοίξει μόνο από την πλευρά μας. Δεν μπορούμε να περιμένουνμε κάποιον άλλο να το κάνει για μας…” ( Rowan)
Χάνοντας το κλειδί της επικοινωνίας,χάνεται και η επαφή.Κερδήθηκε άλλη μια καθημερινότητα.
Όσο εσύ θ΄αναρωτιέσαι πως έπεσες στην παγίδα να τους εμπιστευτείς,συνειδητοποιείς πως ήταν ανάξιοι της εμπιστοσύνης σου.Είναι συναρπαστικό ν΄ ανοίγεσαι στο πέλαγος,να πειραματίζεσαι με  τα κύματα,να χαίρεσαι τα σκαμπανεβάσματά τους.Να αφήνεσαι,να ρισκάρεις,να γνωρίζεις,ν΄αγαπάς,να επικοινωνείς.Η επιλογή της εμπιστοσύνης τελικά είναι πάντα δική σου,δεν εξαναγκάζεται,ούτε απαιτείται.Απλά αυτοί  που δεν σ΄ εμπιστεύτηκαν,δεν σε πίστεψαν ποτέ.Οι άνθρωποι δεν είναι ποτέ λάθος,αλλά οι επιλογές.

Να τους αγαπάς όλους, να εμπιστεύεσαι λίγους, να μη βλάπτεις κανέναν.

Γουίλιαμ Σαίξπηρ.



















Κυριακή 19 Ιουνίου 2016


                                        Τι είναι κομψότητα;
                                        Να φοράς τον εαυτό σου...
                                              A.Hepbrun


Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

L.Borges:Δύο ψυχές δε συναντήθηκαν ποτέ τυχαία

  




http://www.awakengr.com/l-borges-dyo-psyches-de-synantithikan-pote-tychea/


Το δέντρο των φίλων
“Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας που μας κάνουν ευτυχισμένους απ΄ την απλή σύμπτωση να συναντηθούν τα μονοπάτια μας. Κάποιους τους έχουμε σε όλη τη διαδρομή στο πλάϊ μας, βλέποντας πολλά φεγγάρια να περνάνε, ενώ κάποιους τους βλέπουμε ελάχιστα μεταξύ δύο βημάτων μας. Όλους τους ονομάζουμε φίλους και υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη αυτών. Ίσως κάθε φύλλο ενός δέντρου χαρακτηρίζει τους φίλους μας. Το πρώτο που ξεπροβάλλει είναι ο πατέρας και η μητέρα μας, μας δείχνουν τι είναι η ζωή. Στη συνέχεια έρχονται οι αδελφικοί φίλοι με τους οποίους μοιραζόμαστε το χώρο μας, για να ανθίσουν και αυτοί όπως κι εμείς.
Καταλήγουμε να αναγνωρίσουμε σε ολόκληρη την οικογένεια φύλλων αυτούς που σεβόμαστε και επιθυμούμε το καλό τους. Επιπλέον, η μοίρα μας φέρνει και άλλους φίλους, αυτούς που δεν γνωρίζαμε ότι επρόκειτο να διασχίσουν το δρόμο μας. Πολλούς από αυτούς τους ορίζουμε ως αδερφές ψυχές, φίλους καρδιακούς. Είναι ειλικρινείς, είναι αληθινοί. Ξέρουν πότε δεν είμαστε καλά, ξέρουν τι μας κάνει ευτυχισμένους. Και μερικές φορές μία από αυτές τις αδερφές ψυχές αναφλέγεται μέσα στην καρδιά μας και τότε γίνεται ερωτικά εμπνευσμένος φίλος. Αυτός δίνει λάμψη στα μάτια μας, μουσική στα χείλη μας, φτερά στα πόδια μας, πεταλούδες στο στομάχι μας, κλπ.
Υπάρχουν επίσης οι περιστασιακοί φίλοι, αυτοί που γνωρίζουμε σε κάποιες διακοπές, ή για λίγες μέρες ή ώρες. Αυτοί συνήθως στολίζουνε το πρόσωπό μας με πολλά χαμόγελα για όσο καιρό είμαστε κοντά τους. Μιλώντας για κοντά, δε θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τους μακρινούς μας φίλους, εκείνους που είναι στην άκρη των κλαδιών και όταν ο άνεμος φυσάει εμφανίζονται πάντα μεταξύ του ενός φύλλου και του άλλου. Περνάει ο καιρός, το καλοκαίρι φεύγει, πλησιάζει το φθινόπωρο και χάνουμε κάποια από τα φύλλα μας, μερικά γεννιούνται σε ένα άλλο καλοκαίρι, και μερικά παραμένουν για πολλές εποχές.
Αλλά αυτό που μας κάνει πιο ευτυχισμένους είναι η συνειδητοποίηση ότι τα φύλλα που έπεσαν συνεχίζουν να είναι κοντά, να τρέφουν τις ρίζες μας με χαρά. Είναι αναμνήσεις εκπληκτικών στιγμών από τη στιγμή που διασχίσανε το μονοπάτι μας. Σας εύχομαι, φύλλα του δέντρου μου, ειρήνη, αγάπη, υγεία, τύχη και ευημερία. Σήμερα και πάντα …γιατί απλά κάθε πρόσωπο που έρχεται στη ζωή μας είναι μοναδικό. Πάντα αφήνει κάτι από τον εαυτό του και παίρνει ένα κομμάτι από εμάς. Θα υπάρξουν και εκείνοι που μας πήραν πολλά, αλλά δε θα υπάρξουν αυτοί που δε μας άφησαν τίποτα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ευθύνη της ζωής μας και η πιο προφανής απόδειξη πως δύο ψυχές δε συναντήθηκαν ποτέ τυχαία.

EΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΝΟΥΒΕΛΑ



                                                       ART BY THEO MICHAEL



Σύμφωνα με τη θεωρία της μετεμψύχωσης, το άλλο σου μισό περνάει από μπροστά σου τρεις φορές κατά τη διάρκεια της ζωής σου.
Ανατολική σοφία
NOYBEΛΑ ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

Τρίτη 14 Ιουνίου 2016

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ -ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ










Κράτα ανάχωμα για το δικό σου κάστρο,
όταν την πύλη της ψυχής σου θα κρούουν
επιδρομείς σου.
Όλοι έχουμε φτέρνες.
Καθένας πατάει στην
δική του "αχίλλειο".
Αυτή που βράχηκε να βαπτιστεί
δια πυρός και σιδήρου.
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ-ΝΟΥΒΕΛΑ


                                                                                  



                                                                ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
                                                                


Φλόγες αναμμένες ,αιώνια δεμένες
από του ουρανού κρύπτη βυθισμένες.

Σε ουράνια πατώματα στροβιλισμένες 
μες στους έκρυθμους πλανήτες ανατιναγμένες.

Εκτροχιαζόμαστε στης γης μες το κενό
γραφή, πέρασμα μας σε γη και ουρανό.

Μέσα στους λεωφοριόδρομους της τροχιάς μας
ουρανοξύστες καρδιάς, χαράκτες του DNA μας.

Της ψυχής σου Θερμοπύλες, πρώτες ύλες,
για της καρδιάς μου τις μπλε ουράνιες πύλες.

Νερό μου αλήθειας,σβήνεις φωτιά δίψας
στον άγραφο συμπαντικό τροχό μες της πίστας.

Εγκωπές απάτητων συννέφων αλλαγής μας
λαξεύσαμε τα ίχνη στην σκηνή γης μας

Το μονοπάτι κάρμα επουράνιων κλειδιών σου
στον επίγειο παράδεισο των ματιών μου.

Αιώνια φτερά μας αγκαλιάζουνε μνήμη,
επίγεια γήινη μας αόρατη ύλη.

Παρόν μου το μέλλον σου το γραφτό,
γραφτό μου το παρόν σου το φωτεινό.

Ουρανός μια επίγεια γη μας,
γη μας η πηγή της δικής ζωής μας.
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ


                   ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΥΒΕΛΑ ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ-ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ           
                                                                                               (τραγουδιστής)







Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016

ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ-ΝΟΥΒΕΛΑ




Άξιος να στέκεται αντίκρυ σου,
αυτός, που το φθαρτό της ψυχής σου 
σκεπάζει με πούπουλα.
Αυτός, που τα μάτια σου ,είναι της ψυχής του.
Αυτός, που το χαμόγελο σου,ήλιος του.
Αυτός , ενώ βλέπει όλα τ΄ αστέρια,
είσαι το λαμπρότερο.
Αυτός που τολμάει ν΄ ακουμπήσεις. 

ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΥΒΕΛΑ ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ






ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ -ΝΟΥΒΕΛΑ

“If I got rid of my demons, I’d lose my angels.” 
Tennessee Williams



 

Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

ΝΟΥΒΕΛΑ ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

                                                               

http://49.media.tumblr.com/a11144f3bf157c5e555ed2230c218ff6/tumblr_ny0kwm2uTF1sk87juo1_500.gif

                                      Δεν θα ήμουν αγάπη,εάν δεν ήσουν έρωτας.
                                      Γίνε το κόκκινο στο μαύρο μου.
                                      
                                      ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

                                   ΓΙΑ  ΤΗΝ    NOYBEΛΑ ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ



                                     
                                                                     Καραμπόλα


Με τόσο Παράδεισο,
το ηλιοβασίλεμα ανακάλυψη.
Όταν βουτάς στην δύση
Άλλον ένα ήλιο σηκώνεις
Γλιστράνε από τον ουρανό
Βουλιάζει ο ένας,ο άλλος το χέρι τείνει.
Γη κινούνε. 
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

 Η καραμπόλα (γνωστή και ως Star fruit)Το φρούτο έχει το σχήμα αστεριού.Καλλιεργείται στην
Ινδία και Σρι Λάνκα
ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΥΒΕΛΑ ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ

Στον ουρανό δεν υπάρχουν δυο ήλιοι, ούτε στη γη δυο κυρίαρχοι.
Μ.Αλέξανδρος



  ΔΥΝΑΜΗ
Kατέδωσε τη στιγμή.
Θα καταδώσω τον χρόνο.
Μαζί χορέψανε.
Κουρνιάσανε στις όχθες της αγκαλιάς.
Βημάτισαν σε χέρια που κρατάνε.
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΥΒΕΛΑ ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΗ





                                     

Κυριακή 5 Ιουνίου 2016

ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ-ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ

                                                         NEKRO ART


http://nekroart.com/


                                                                    ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
                                                                

Φλόγες αναμμένες ,αιώνια δεμένες
από του ουρανού κρύπτη βυθισμένες.

Σε ουράνια πατώματα στροβιλισμένες 
μες στους έκρυθμους πλανήτες ανατιναγμένες.

Εκτροχιαζόμαστε στης γης μες το κενό
γραφή, πέρασμα μας σε γη και ουρανό.

Μέσα στους λεωφοριόδρομους της τροχιάς μας
ουρανοξύστες καρδιάς, χαράκτες του DNA μας.

Της ψυχής σου Θερμοπύλες, πρώτες ύλες,
για της καρδιάς μου τις μπλε ουράνιες πύλες.

Νερό μου αλήθειας,σβήνεις φωτιά δίψας
στον άγραφο συμπαντικό τροχό μες της πίστας.

Εγκωπές απάτητων συννέφων αλλαγής μας
λαξεύσαμε τα ίχνη στην σκηνή γης μας

Το μονοπάτι κάρμα επουράνιων κλειδιών σου
στον επίγειο παράδεισο των ματιών μου.

Αιώνια φτερά μας αγκαλιάζουνε μνήμη,
επίγεια γήινη μας αόρατη ύλη.

Παρόν μου το μέλλον σου το γραφτό,
γραφτό μου το παρόν σου το φωτεινό.

Ουρανός μια επίγεια γη μας,
γη μας η πηγή της δικής ζωής μας.
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ


                   ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΥΒΕΛΑ ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ-ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ


                                                                      ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΝΗ ΓΗΣ


Στης σελήνης νερό είναι εκεί που πάνω που πατώ.
Την φωτιά συναντώ,με αυτή πάντα θέλω να ζω
νερό και φωτιά σύμπλεγμα σ έναστρο ουρανό.
Έκρηξη σε πλανήτη ζωντανό,πυρηνικό σταθμό.
Στ αστέρια αναζητώ, στον ουρανό πολεμώ.
Την Γη δική σου πυρπολώ, ολοκαύτωμα μαγικό.

Πόδι βουτώ, σ αστερόσκονη μέσα με κολυμπώ.
Πατώ σε αστρικό κύμα, γράφω ποιήματος ρίμα.
Στην άμπωτη σου γω της παλίρροιας αρμυρό βήμα.
Σύμπαν γίνομαι για Σένα που ματώνει μες στο αίμα.

Εκτροχιάστηκα δικής σου μοίρας μυστικό γραφτό. 
Ντύνομαι μέσα στης σελήνης το κίτρινο υφαντό. 
Δένω το συναίσθημα μου σε τραγούδι σεληνιακό.

φωτιά εσύ,νερό εγώ,αστέρι ,σελήνη δώ. 
Γυρίζουμε στον ρυθμό αυτό, μες σε ανατιναγμό. 
Πλούτωνες,μυστήριοι,έκρυθμοι,σ΄ ναν αναβρασμό. 
Εσύ και εγώ θάλασσες μας του αιώνιου μαύρου .
Μες σε κόκκινοο πλανήτη ,ενός γαλάζιου πάγου.

Σε σκόνη τυλιγμένοι απ άλλο πλανήτη φερμένοι, 
εμείς οι δυο είμαστε γης δυο μόνιμοι ξένοι.
γαλαξία είμαστε καθρέφτες, της ψυχ΄ς τους κλέφτες.
Στη γη σου θα έλθω τον ουρανό μου εκεί θα τον βρεις.
Οι δυο εμείς θα γίνουμε Παράδεισος επί γης.
Μόνιμοι κλέφτες της αστερόσκονης της θαλασσινής.

 ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ-ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
                                        
                       
                                
                   
                             
                                   

                                           ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ


                            Κάθε συνάντηση δεν είναι τυχαία, μια όμως μοιραία.
Η δίδυμη φλόγα, μέσα από το ταξίδι του παρελθόντος έδεσε φτερά
στο παρόν και πέταξε τον ουρανό στην γη του μέλλοντός σου
με συνωμότη το σύμπαν.
Εκεί έξω περιμένει να γίνει φλόγα αγάπης.

Επίγειος Ουρανός ,νουβέλα προς Έκδοση
Ανδρονίκη Ατζέμογλου




Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016

Η πελώρια σκακιέρα της ζωής








Η ζωή μας ελίσσεται ανάμεσα στο άσπρο και στο μαύρο. Κινήσεις μια μπροστά, δυο πίσω. Δυο μπροστά, ένα πίσω. Άλλοτε γευόμαστε το πικρό της κέρασμα. Άλλοτε πάλι την γλυκιά απόλαυση της.

Υπάρχουν άνθρωποι στρατιώτες που μας υποθάλπουν, χτυπούν πισώπλατα , άνανδρα. Αιφνιδιαστικά θέλουν να υποδυθούν έναν ρόλο που δεν τους ταιριάζει .Έναν ρόλο που δεν είναι δικός του προορισμός.

Κάθε άνθρωπος στη γη, έχει να εκπληρώσει τον δικό του προορισμό. Διασταυρώνουν την ρότα μας βάζοντας μας τρικλοποδιές. Δεν γνωρίζουν όμως πως έτσι σφραγίζουν και το δικό τους φωτεινό μονοπάτι, γιατί ποτέ δεν το αποδέχτηκαν. Ο Θεός τα έχει δημιουργήσει όλα με σύνεση. Μας τα επιφυλάσσει όλα για κάποιον λόγο, είτε ανώτερο σκοπό.

Μπαίνουν στην ζωή κάποιου άλλου, χωρίς πραγματικά να απολαμβάνουν την δική τους ζωή και να εξελίσσουν τις δικές τους μοναδικές ικανότητες. Και υπήρξαν δυστυχώς πάρα πολλοί στην ζωή καθενός που πάτησαν την ψυχή μας. Αγνοούν ,πως ο καθένας μας έχει μια ζωή μοναδική. Ζουν την ζωή κάποιου άλλου, χωρίς να την νιώθουν, να την πιστεύουν, να τους αγγίζει πραγματικά.

Άλλοι πάλι αγνόησαν τις καλές μας προθέσεις και την ειλικρίνειά μας, την καλοσύνη και αγάπη μας. Τα έθαψαν στο υποσυνείδητό τους ,χωρίς πραγματικά να τα ενταφιάσουν. Κατά καιρούς ξεθάβουν τις μνήμες.

Πολλοί , βρεθήκαμε ίσως στην δυσάρεστη θέση να καταλάβουμε εκ των υστέρων, πως ίσως ήταν πολύ κοντινά μας πρόσωπα στους οποίους δώσαμε αρκετές ευκαιρίες, εμπιστευτήκαμε, έως ότου το ποτήρι ξεχείλισε. Δεν ακτινογραφήσαμε εγκαίρως τις κινήσεις και σκοπούς τους. Παρόλα αυτά, ίσως μας προσάπτουν ευθύνες, αγνοώντας τα δικά τους στραβοπατήματα και λάθη.

Δυστυχώς στην ζωή δεν βλέπουμε πρώτα τα δικά μας λάθη, αλλά πάντα των άλλων. Γιατί μη μου πείτε πως είμαστε αλάθητοι. Με αυτό τον εύκολο και απλό τρόπο κάνουμε αόρατα τα δικά μας. Αυτό είναι πάντα ο κανόνας. Ποιός όμως από εμάς δεν έχει κάνει λάθη ή μέλεται να κάνει; Είμαστε φθαρτοί, ο καθένας με τις ευαισθησίες του. Κανένας δεν είναι ανώτερος του άλλου.

 Στον καθένα μας δίνεται η δυνατότητα να ελίσσεται και να εξελίσσεται ανάλογα με την ετοιμότητά του και πάθος τους για ζωή. Η ελευθερία είναι απλόχερα μοιρασμένη στην φύση. Είναι ατομικό δικαίωμα του καθενός να την καλωσορίσει.

Όμως πόσοι από εμάς δεν μιζεριάζουν, φθονούν, κακολογούν; Δεν έχουν ανοιχτούς ορίζοντες, αλλά φυλακίζουν το μυαλό τους στις κοντόφθαλμες σκέψεις τους για τους ανθρώπους, αλλά και την ίδια την ζωή. Δεν θα ζήσουμε αιώνια στη γη. Τουλάχιστον ,ας προσπαθήσουμε να την δημιουργήσουμε όσο πιο αρμονική και γαλήνια γίνεται.

Κανένας δεν είναι ικανός να κλέψει την ζωή του άλλου, μόνο φαινομενικά. Ξυπνάς και συνειδητοποιείς πως κοιμόσουν στο όνειρο ενός άλλου. Πείτε μου ποιος από μας, θ΄ αρνιόταν να ζήσει το ολόδικό του;

Δεν μπορείς πραγματικά βίαια και εκδικητικά να κατακτήσεις κάτι. Ακόμη και εάν κατορθώσεις να το κατακτήσεις το καταστρέφεις και καταστρέφεσαι. Μόνο η αγάπη και η προσφορά μπορεί ν΄ ανθίσει την αφθονία και ευτυχία.

Στο τέλος, στο δρόμο σου έρχονται όλα από μόνα τους. Πατάς ανάλαφρα στα ασπρόμαυρα πλακάκια. Xαίρεσαι την ζωή.

Με βασιλιά και βασίλισσα στον ίδιο κουτί, οχυρώνεσαι στον πύργο.

Ένα ματ στην ζωή! Πετάς την σκακιέρα και ακολουθείς τους δικούς σου κανόνες στο μονοπάτι της αγάπης και εσωτερικής αναζήτησης.

Είσαι ελεύθερος.Έτοιμος για πλεύση.

ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΑΤΖΕΜΟΓΛΟΥ